Desk-Bed Hybrid ตัวนี้ออกแบบโดย Athanasia Leivaditou ศิลปินชาว Greece ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากการทำงานหามรุ่งหามค่ำ โต๊ะทำงานตัวนี้มีขนาด 2.0 x 0.8 เมตร พื้นที่ใช้สอย 1.6 ตารางเมตร มองภายนอกเหมือนโต๊ะทำงานทั่วๆไปแต่ทว่าโต๊ะตัวนี้สามารถเป็นห้องนอนขนาดย่อมได้อย่างสบายๆ โดยการเลื่อนส่วนบนของโต๊ะออกมาเล็กน้อย และ พับส่วนหน้าของโต๊ะเข้าไป กางด้านข้างออก ก็จะกลายเป็นเตียงนอนแสนสบายสำหรับ 1 คน นอกจากนี้ยังมีจอ LCD…

ความงดงามที่แฝงด้วยรายละเอียดและความอดทนมากมายนี้เป็นผลงาานของศิลปินหนุ่มมากความสามารถนามว่า Andrew Gonzales ซึ่งเชียวชาญในศิลปะการแกะสลักบนโลหะเป็นพิเศษ ซึ่งเขาได้สร้างสรรค์งานบนเหรียญมากมาย เป็นรูปร่างเรื่องราวที่น่าทึ่ง เห็นได้ชัดเจนทุกรายละเอียด มีมิติและเหนืออื่นใดก็คือเหมาะเจาะกับคำว่าสวยงาม เข้าถึงอารมณ์อันรื่นรมย์ของคนส่วนใหญ่ได้…

Matroshka Furniture เฟอร์นิเจอร์สัญชาติสวีเดน ผู้ออกแบบได้แรงบันดาลใจจาก ตุ๊กตารัสเซีย*  เฟอร์นิเจอร์คอเล็คชั่นนี้เกิดขึ้น โดยใช้หลักการคล้ายๆ กับตุ๊กตารัสเซีย คือการเก็บซ่อนส่วนที่ไม่ใช้งานไว้ภายใน เมื่อต้องการจะใช้ก็เคลื่อนที่ออกมา…

I have been trying to come up with an idea for a Personal profile Layout to send to Urmundee creative studio in thailand that i will be working for in the summer, i dont want to make my personal profile plain and simple using Microsoft word, so i have come up with a few idea. What do you think any tips would be appreciated 

idea 1: http://www.4shared.com/document/HyMoXxaW/PP_SB_Bubbles.html

idea…

so i have just got good new that in may i will be working with Urmundee Creative Studio in Thailand during the summer and all they ask is for me to send my personal profile. So instead of just during a word doc i have come up with the idea of making my personal profile in Adobe InDesign. just thought it is creative and different, what you think …

นอกเหนือจากความสร้างสรรค์แล้ว ความพยายามอดทนที่จะรังสรรค์ผลงานขึ้นมาของศิลปินนั้นก็เป็นสิ่งที่น่าทึ่งไม่ยิ่งหย่อนมากกว่ากัน ความยอดเยี่ยมของผลงานชิ้นนี้ก็คือรายละเอียดยิบย่อยซึ่งถูกทำขึ้นมาอย่างใจเย็น ด้วยฝีมือของ Bovey Lee : Paper Atist สาวชาวฮ่องกง ที่มีผลงานจัดแสดงมาแล้วหลายครั้ง ทั้งเป็นที่ยอมรับในวงกว้างถึงฝีมือในการตัดกระดาษให้ออกมาเป็นรูปร่าง มีมิติ สวยงามราวกับภาพวาด โดยในแต่ละครั้ง Lee ใช้เวลาการทำงานตัดกระดาษ…

โบราณว่าไว้ 'ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่' สุภาษิตเก่าแก่มักจะใช้ได้เสมอ ไม่ว่าจะยุคสมัยไหน นับเป็นความคลาสสิกทางความคิดของคนรุ่นเก่าก่อน ซึ่งจุดประกายให้เราคิดในมุมหนึ่งได้ว่า 'บ้าน' จะสะท้อนตัวตนของผู้อยู่อาศัย นี่เป็นตัวอย่างบ้านของสถาปนิกชื่อดัง Susan Nobis ที่สร้างบ้านสำหรับครอบครัวของเธอเอง  โดยมีการใช้ประโยชน์ของพื้นที่อย่างเต็มที่ วัสดุส่วนใหญ่ทำจากไม้ และใช้เฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น แต่ที่น่าสนใจก็คือ Susan ได้เปลี่ยนความเรียบง่าย…

คำว่าเมืองที่ไม่เคยหลับไหล ปัจจุบันนี้ดูเหมือนจะเบาบางในความรู้สึกไปแล้ว ทั้งที่เมื่อก่อนในเชิงความหมายหรือทางสัญลักษณ์ช่างดูมีพลัง เต็มเปี่ยมไปด้วยไอเดียความคิด ที่ชี้ชัดความหมายผ่านประโยคสั้นๆ  เพียงไม่กี่คำเท่านั้น อันที่จริงแล้วเวลาและวารีแม้จะไม่คอยท่า…

โฆษณาของ Toyota Prius ชุด "People Person" สร้างสรรค์โดย Los Angeles agency Saatchi & Saatchi แสดงนำโดยมนุษย์ยักษ์ซึ่งใช้คนถึง 18 คนประกอบกันเป็นมนุษย์ยักษ์ จากการดำเนินเรื่อง เริ่มจากตื่นนอน แปรงฟัน เลือกเสื้อผ้า ฯลฯ แสดงให้เห็นว่าแต่ละคนมีบทบาทสำคัญในชีวิตของมนุษย์ยักษ์ในการทำงานเป็นอวัยวะต่างๆ อาทิ ใบหน้า, แขน, มือ, เท้า ฯลฯ ซึ่งตอนท้ายของโฆษณาชุดนี้เฉลยว่าขณะนี้ Toyota Prius รถยนต์ไฮบริดมี 4 รุ่นเหมาะสำหรับทุกคนในครอบครัว …

สิ่งสำคัญที่ศิลปินมักจะมองหาก็คือเอกลักษณ์ ลักษณะที่จะแสดงออกและบ่งบอกถึงความเป็นตัวตน ที่ไม่ว่าใครก็แย่งชิงไปไม่ได้ ใครก็ตามที่ได้ตั้งรกรากอยู่ในโลกแห่งการสร้างสรรค์อย่างเสรี ก็คงรู้ดีว่า...เป็นเรื่องยากนักกว่าที่จะได้มันมา เสมือนพื้นที่อันไร้รูปหากแต่มีความมั่นคง แข็งแกร่ง…

ทุกวันนี้ มีการตื่นตัวของเหล่าสถาปนิกทั่วโลก เพื่อรับมือกับปริมาณน้ำที่มากขึ้น เนื่องจากภาวะโลกร้อน ปัญหาทั้งหลายเหล่านี้ สร้างแรงบันดาลใจเพื่อที่จะอาศัยอยู่ร่วมกับธรรมชาติ ที่มีการเปลี่ยนแปลง(ครั้งใหญ่) นี้ด้วยการทำให้สถาปัตยกรรมลอยอยู่บนผืนน้ำให้ได้…

แฟนของฉันเขาเป็นนักคณิตศาตร์

เขาชอบพูดทุกเรื่องเป็นตัวเลข...

เขาบอกรักฉันทุกเช้าเวลาที่เขาตื่นนอนและเย็นก่อนเขาเข้านอน

เขามารับฉันตอนเช้าไปที่ทำงานและส่งกลับบ้านในตอนเย็นของทุกๆวัน

เขาซื้อของขวัญให้ฉันปีละสองครั้งคือวันเกิดของฉันและวันวาเลนไทน์

เขาร้องเพลงให้ฉันฟังอาทิตย์ละสองวันผ่านโทรศัพท์มือถือ...

เขาบอกว่าเขารักฉันมากกว่าที่ฉันรักเขาห้าสิบเปอร์เซ็น

เขาบอกให้ฉันระวังตัวทุกครั้งก่อนลงจากรถ

เขายืนริมฟุตบาตเสมอ

เ…

ม่านหน้าต่างแทบไม่ถูกเปิดออกเลย นานวันเข้ามันทำให้เราลืมไปว่าวิธีการเปิดม่านนั้นทำอย่างไร ทำให้ฉันต้องเสียเวลาเป็นนาที และเดินไปมาถึงสองครั้งเพื่อค้นพบว่าม่านนี้ไม่ได้ใช้วิธีเปิดปิดโดยใช้เชือก…รูด เรื่องราวบางอย่างในชีวิตก็คงคล้ายๆกับการทำงานในห้องนอน ที่แม้คุณอยากอุดอู้อยู่ในบนโต๊ะทำงานที่เงียบสงบ แต่บางทีคุณก็ควรจะรูดม่านรับแสงและแรงบันดาลใจจากทัศนียภาพภายนอกบ้าง และการที่คุณไม่เปิดม่านบ้าง มันอาจทำให้คุณพลาดอะไรหลายๆอย่างก็เป็นได้…

เขาว่ากัน "ดวงตาเป็นหน้าต่างของดวงใจ"

แม้กริยาทุกอย่างจะถูกบังคับให้ซ่อนความลับบางอย่างเอาไว้

แต่ดวงตาวาววับคู่นั้นปิดความรู้สึกได้ไม่มิด...

ฉันไม่เข้าใจว่าคนที่ต้องทำงานอะไรซ้ำๆ เอาแรงใจมาจากไหนถึงทำสิ่งนั้นได้

แน่นอนว่า 'เงิน' ก็เป็นส่วนหนึ่งของคำตอบ

แต่มันไม่ใช่ทั้งหมดหรอก...ฉันมั่นใจ

...

เธอไม่ยิ้มเวลาที่เธอทำงาน มันอาจดูราวกับว่าเธอไม่มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ตรงหน้า

ฉันไม่เคยเห็นเธอตอนร่าเริงสุดๆกับการทำงาน…

มีคำพูหนึ่งยังดังอยู่ในหัวสมองของฉันเสมอ “คุณไปได้ไกลเท่าที่คุณผลักดันตัวเอง”

ฉันไม่รู้ว่าอะไรที่ผลักดันฉันให้มายืนอยู่ในจุดนี้…นักศึกษาฝึกงาน

มันไม่ใช่ตำแหน่งที่น่าภาคภูมิใจเลยสักนิดสำหรับบัณฑิตคนหนึ่งที่ผ่านวันที่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรมาแล้ว

แต่คำตอบของคำถามที่ว่าอะไรที่ผลักดันฉันให้มายืนอยู่ในฐานะอันน่าสงสัยนั้น คำตอบคงหนีไม่พ้น…

ฉันแทบไม่รู้สึกตัวเลยว่าความสุนทรีย์ที่เสพมาวันนี้มันทำให้การเดินทางอันวุ่นวายผ่านไปอย่างปกติ

และความเหน็ดเหนื่อยของวันไม่สร้างความอ่อนล้าพอที่จะทำให้ฉันล้มตัวลงนอนบนฟูกหนานุ่ม

และแอร์เย็นช่ำได้

จนได้นั่งลงบนโซฟาสีแดงตัวโปรดในบ้าน

พร้อมกับแรงบันดาลใจเต็มเปี่ยมที่จะเขียนถึงความรู้สึกดีๆ ที่ประสบมาในวันนี้

จึงค้นพบว่าสภาพแวดล้อมวันนี้น่าโมโหมากเพียงใด...

ฉันออกมาจากหอศิลป์ตอนฝนเริ่มซาแล้ว…

ความจริงไม่รู้ว่าซ้ายหรือขวา แต่ที่แน่ๆไม่ได้ตรงไป จะว่าไม่ได้ตรงก็คงไม่ถูกอีกนั้นแหละ เพราะตรง...ตรงกับใจ

ชีวิตทีอยู่บนทางแยกแห่งความสับสนมานาน...ซ้ายก็อยากก้าว ขวาก็น่าสน ตรงไปก็แสนจะง่าย กลับกลายเป็นอยู่กับที่และจมอยู่กับความคิด อันว่างเปล่า...

แต่วันนี้ในที่สุดก็เริ่มก้าวสักที ความจริงแล้วจะก้าวซ้ายก้าวขวา ก้าวหน้า หรือก้าวหลังก็ไม่สำคัญอะไร แค่เริ่มก้าวไป...

มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิดนะ เพราะสิ่งที่ยากที่สุดมันอยู่ในคำว่า "จะ"…