แฟนของฉันเขาเป็นนักคณิตศาตร์

เขาชอบพูดทุกเรื่องเป็นตัวเลข...

เขาบอกรักฉันทุกเช้าเวลาที่เขาตื่นนอนและเย็นก่อนเขาเข้านอน

เขามารับฉันตอนเช้าไปที่ทำงานและส่งกลับบ้านในตอนเย็นของทุกๆวัน

เขาซื้อของขวัญให้ฉันปีละสองครั้งคือวันเกิดของฉันและวันวาเลนไทน์

เขาร้องเพลงให้ฉันฟังอาทิตย์ละสองวันผ่านโทรศัพท์มือถือ...

เขาบอกว่าเขารักฉันมากกว่าที่ฉันรักเขาห้าสิบเปอร์เซ็น

เขาบอกให้ฉันระวังตัวทุกครั้งก่อนลงจากรถ

เขายืนริมฟุตบาตเสมอ

เขาบอกให้ฉันกินส้ม(ผลไม้ที่ฉันเกลียด)จะได้ไม่เป็นหวัด...

เขาบอกว่าฉันเป็นห่วงเขาได้ไม่ถึงเศษหนึ่งส่วนสี่ของที่เขาเป็นห่วงฉัน

ฉันเป็นนักเขียน

บางคำพูดที่ฉันเขียนมันมากกว่าที่ฉันรู้สึกเสียอีก...

ฉันทำอาหารกลางวันไปให้เขาที่ทำงานเหมือนเช่นทุกวันที่ทำ

ฉันโทรไปยิงเขาเหมือนที่เขาบอกให้ฉันทำตั้งแต่เราเริ่มเป็นแฟนกัน

ฉันยังคงยิ้มน้อยๆเหมือนทุกครั้งที่เราเจอหน้ากัน

แต่ฉันกำลังจะบอกเลิกเขา ด้วยเหตุผลที่ว่าตอนนี้ฉันรักเขาศูนย์เปอร์เซ็น...