ห่างหายจากการอัพเดทงานไปเป็นเดือนๆครับ สาเหตุง่ายที่สุดที่จะมาใช้เป็นข้อแก้ตัวคือ….ตอนบ้าทำเพลง บ้าเล่นกีตาร์ บ้าขนาดที่ว่า ไปซื้อคีย์บอร์ดไบ้ เพื่อที่จะมาหัดเปียโนไปด้วย อะไรมันจะบ้าได้ขนาดนั้น ช่วงนี้เป็นช่วงที่บ้าอัดกีตาร์แบบนัวๆ นัวในที่นี้คือ อิมโพรไวซ์แก้ผ้าเอาหน้ารอดไปเรื่อย แล้วเอาไปแปะในเฟซบุคให้ชาวบ้านชาวช่องมาคอมเมนต์ ลูปของมันมีอยู่แค่นี้จริงๆครับ เรื่องทำฟอนต์ วาดรูปเล่น…

Mistakes To Avoid For QR Code Campaigns…

ทำ thesis…

แบบที่ 1 : น้องหมีกับลูกโป่งที่อัดเต็มไปด้วยความรัก คลิกเพื่อ download การ์ดนี้ฟรี!…

อืมม… ชื่อการ์ตูนน่าอ่านจัง น่าสนใจดีแฮะ….

พลางพลิกด้านหลังหนังสือเพื่อหาคำอธิบาย

ขยายความเนื้อหาเรื่องนี้สักหน่อย ก่อนตัดสินใจซื้อ

“ขอแค่ยังมีชีวิตอยู่

สักวันก็จะได้เจอกับเรื่องดีๆ ในสักที่แน่ๆ

บนโลกแสนวิเศษอันอ่อนโยนแต่น่าเศร้า สนุกสนานแต่ขมขื่น

และไร้แก่นสารเป็นที่สุด…

เมื่อพูดถึงคำว่า “บ้าน” ทำให้นึกถึง ความสุข, ความอบอุ่น, รอยยิ้ม ของคนในครอบครัว สิ่งเหล่านี้ส่วนหนึ่งเกิดจากบ้านที่เป็นที่อยู่อาศัยของเรา และถ้าพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับบ้านๆตอนนี้ ก็คงไม่พ้นงาน สถาปนิก ’54

งานสถาปนิก ’54 ปีนี้มีโซนหนึ่งที่น่าสนใจ และอยากจะแนะนำทุกคนให้ไปดูกัน นั่นก็คือบูธของ SCG เป็นบูธที่มีขนาดใหญ่มาก และความน่าสนใจก็ไม่แพ้ขนาดของตัวบูธเอง…

"Örvar Þorgeirsson (โอร์วาร์ โซร์แกรโซน)

หลงไหลในการผจญภัยไปกับธรรมชาติ…

บทนำ

ตอนนี้ชีวิตเริ่มเดินทางไปในทิศทางที่เราเลือก 

ครึ่งหนึ่งและโชคชะตาเลือกครึ่งหนึ่ง

เราไม่มีทางรู้ได้ว่าโชคชะตาจะเล่นตลกอะไรกับชีวิต

โชคชะตาอาจเป็นแค่แพะรับบาปที่เราโยนความผิดไปให้

เรื่องราวหลายๆอย่างเป็นผลจากการกระทำ

ของเราทั้งนั้น

ทำไม

เราถึงเลือกเดินเส้นทางนี้

วันนี้มีโอกาสเลยมาขอระบายให้ฟังเรื่องละครบ้านเราบ้างว่ามันน่าเบื่อมากแค่ไหน ผมเองก็เป็นผู้บริโภคคนหนึ่งที่อยากระบายให้ทุกท่านทราบกันนะครับว่าละครไทยบ้านเรามันเดาทางได้ไม่ยากอีกต่อไปแล้ว เพราะแต่ละเรื่องมันมีไม่กี่อย่าง เดาทางกันได้ยิ่งกว่าหวยซะอีก

ในหลายๆฉากที่เห็นนั้นในละครแต่ละเรื่องมีแต่บทที่ซำ้ไปซ้ำมาน่ารำคาญใจมากมาย จนเราเคยชินกัน สิ่งที่จะบอกเล่าต่อไปนี้คือ ในละครไทยมีอะไรบ้าง สามารถแบ่งเป็น 10 ฉากที่ตั้งแต่เราเกิดได้เห็นละครไทยมา…

ครั้งหนี่งได้มีโอกาสคุยกับน้องนกที่เคยร่วมงานด้วยตอนสมัยทำงานเอเจนซี่ที่ Lowe ให้ออกแบบโลโก้กับโครงการบ้านแม่นก ซี่งน้องนกเป็นคนจัดตั้งโครงการนี้ขี้นมาด้วยความเสียสละอย่างน่ายกย่อง โครงการนี้จัดขี้นที่บ้านของน้องนกเองเพื่อช่วยเหลือเด็กพิเศษ ที่ป่วยพิการทางสมอง



และถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้โอกาสทำ สิ่งดีๆแบบนี้ร่วมกับน้องเขา…

ได้มีโอกาสได้กลับฟังเพลงนี้อีกโดยบังเอิญ ชอบในทำนองที่สนุกสนาน โดยเฉพาะชอบเนื้อหาเรื่องราวที่แสดงถึงความแมนมาก ต่างจากเพลงสมัยนี้ที่เอะอะก็จะเป็นจะตาย หรือไม่ก็โกรธเคืองกันไปแล้วมาน่ังสาปแช่ง แถมยังเรียกนางว่าพุ่มพวงอีก เห็นได้ว่าผู้แต่งพยายามชี้ให้เห็นว่าสาวคนนี้งานมาก แต่พี่สังข์ทองก็เมิน

นี่แหละลูกผู้ชายอกสามศอก…

เรื่องของเริ่องคือ เพิ่งลาออกจากงานครับ ไม่ต้องสงสัยว่าช่วงนี้ประโยคที่จะพ่นออกมามันมักจะมีสารประกอบที่เรียกว่าคำแก้ตัวอยู่เยอะ ซึ่งหลายคนก็สงสัยว่า ทำงานอยู่บริษัทใหญ่ๆ ทำไมไม่ชอบล่ะ เงินเดือนก็เยอะแยะ จะออกทำไม…….นั่นน่ะสิครับ ถ้ามันดีขนาดนั้นจะออกทำไมล่ะ แต่เรื่องราวมันไม่ได้เรียบร้อยขนาดนั้น การย้ายสายงาน รวมถึงการย้ายตำแหน่งไปอยู่ในตำแหน่งที่ทำงานออกมาไม่ได้ดีนัก…

Magazine Online ดีๆ โหลดกันดู ใครอยากเขียนบทความต่างๆ ส่งได้ที่ undomagazine@gmail.com

 

UNDO MAGAZINE ISSUE 01 ได้รับเกียรติจากพี่เจ เจตมนต์ มละโยธา

นักร้อง นักแต่งเพลโฆษณวง Penguin Villa

มาถ่ายทอดมุมมองชีวิต การทำงาน เป็นแรงบันดาลใจให้แก่น้องๆที่อยากก้าวไปเป็นอย่างพี่เจ…

เมื่อนานมากแล้ว มีหนุ่มน้อยคนหนึ่ง มีคำถามในใจอยู่นานแสนนานว่า ทำไมบนโลกใบนี้มักมีสิ่งคู่กันเสมอ และสิ่งเหล่านั้นคู่กันได้อย่างไร แต่ทำไมเค้ากลับไร้คนเคียงข้าง หนุ่มน้อยคนนั้นจึงเริ่มออกเดินทาง เสาะแสวงหาคำตอบ ระหว่างเดินเข้าไปในหมู่แมกไม้ เจอคู่นกสีน้ำเงินกำลังร้องเพลงเจื้อแจ้วด้วยกัน อย่างมีความสุข

หนุ่มน้อยจึงเริ่มถามนกสีน้ำเงินคู่นั้นทันที "คุณนกสีน้ำเงินทั้งสองครับ เหตุใดคุณถึงได้รักกัน"

นกสีนำ้เงินหนุ่มตอบกลับทันควัน "ก็เพราะเสียงฉันไพเราะน่ะสิ…

จริงอยู่ที่ความสูญเสียเป็นเรื่องธรรมดาสามัญที่เกิดขึ้นกับทุกสิ่ง เพราะความสูญเสียเป็นสิ่งที่ควบคู่กับการถือกำเนิดขึ้นของสิ่งต่างๆ ดังนั้นแล้วมันจึงเป็นการยากที่จะหลีกเลี่ยงความสูญเสีย....

ในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องเผชิญหน้ากับมันให้จงได้!

ผมเพิ่งค้นพบเมื่อไม่นานมานี้นี่เอง ว่าการสูญเสียมันบั่นทอนจิตใจขนาดไหน...ผมสูญเสียเพื่อนสนิทมากๆ ไปพร้อมกันถึง 2 คน

อย่าเพิ่งตกใจ...ทั้งสองคนไม่ได้ตายจากไปไหน แต่เราต้องไกลกันมากกว่าเดิมมาก…