ทัศนคติที่เราใช้มองโลกย่อมมีอิทธิพลต่อโลกที่เราทุกคนอาศัยอยู่ ในยามที่เกิดปัญหาความขัดแย้งวุ่นวายผู้คนต่างพยายามค้นหาเหตุผลเพื่อใช้อธิบายต้นเหตุแห่งปัญหาและเพื่อหาทางแก้ไขข้อเท็จจริงและสมมุติฐาน หลักปรัชญาและสถิติถูกนำมาใช้ประกอบการพูดคุยโต้เถียงเพื่อที่จะได้มาซึ่ง “ความจริง” และทางออก

A Brief View Of Everything นิทรรศการศิลปะโดยจัสติน มิลส์ ศิลปินชาวอังกฤษ และฟรังโก้ อันเจโลนิ ศิลปินลูกครึ่งดัตช์-อิตาเลี่ยน เปรียบเสมือนเวทีที่เชื้อเชิญให้ผู้ชมได้เข้ามามีส่วนร่วมในบทสนทนาดังกล่าว นิทรรศการประกอบไปด้วยผลงานจิตรกรรมชุด 48 Portraits of God ของจัสติน และผลงานที่เป็น “ข้อความ” และ “สถานการณ์” ของฟรังโก้ ซึ่งจะท้าทายการรับรู้ของผู้ชมและนำเสนอมุมมองที่แตกต่างในการมองโลก ตัวเอง และผู้คนรอบข้าง ในหลายกรณี งานของศิลปินทั้งคู่อาจจะกระทบความรู้สึกของผู้ชมอย่างรุนแรง หรือดูเหมือนสามารถตีความได้ไม่สิ้นสุด ทั้งนี้เพราะผลงานต้องการลบล้างมุมมองที่คับแคบและมีอคติที่หลายคนอาจมี และเปิดช่องให้เห็นทัศนคติอีกด้านหนึ่งที่เปิดกว้างมากขึ้นและไม่กีดกันผู้ใด ถึงแม้ว่าบางครั้งทัศนคติดังกล่าวจะเป็นสิ่งที่หลายคนรู้สึกยอมรับได้ยากก็ตาม
จัสตินมิลส์
48 Portraits Of God
คุณคิดว่า เลดี้กาก้า ห้องรมแก๊สพิษของนาซี เจ้าชายสิทธัตถะ และการพันธนาการในกิจกรรมทางเพศแบบญี่ปุ่น มีอะไรที่เกี่ยวเนื่องกัน ตามความเห็นของจัสติน มิลส์ สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็น “พระเจ้า” ในสายตาเขา ศิลปินชาวอังกฤษผู้นี้ต้องการเสนอความคิดที่ว่า “พระเจ้าอาจคือทุกสิ่งทุกอย่าง และทุกสิ่งทุกอย่างอาจคือพระเจ้า” ผ่านทางผลงานจิตรกรรม หลังจากที่เขาได้ศึกษาปรัชญาทางศาสนาหลัก ๆ ของโลกมาเป็นเวลา 25 ปี ศิลปินได้เข้าใจถึงแนวความคิดที่เรียบง่ายแต่ลึกซึ้งในการไม่แยกฝักฝ่ายที่ปรากฏอยู่ในแก่นของหลักคำสอนต่าง ๆ ความเป็นเอกภาพที่มีอยู่ในหลักคำสอนคือสิ่งที่ศิลปินพยายามเผยให้เห็นในรูปแบบใหม่ของงานศิลปะยุค post-post-modern หรือ “ศิลปะแบบบูรณาการ” ที่ก้าวพ้นขอบเขตและครอบคลุมความหลากหลายต่าง ๆ เข้าไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ นี่คืองานศิลปะที่ “เกี่ยวเนื่อง” กับการแสดงออกของตัวตนมากกว่าจะเป็น “แค่” การแสดงออกของตัวตน อย่างไรก็ดีจิตรกรรมเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ภาพประกอบสำหรับความคิดเชิงปรัชญาและศาสนา ผลงานเปิดโอกาสให้คนได้ตีความความคลุมเครือที่ท้าทายความคิดที่มีอยู่ หรือจะเพียงแต่ชื่นชมความงามของภาพที่ปรากฏก็ได้เช่นกัน
จัสตินกล่าวว่า “เมื่อผมใช้คำว่า “พระเจ้า” ในชื่อผลงานภาพจิตรกรรมแต่ละชิ้น คำว่าพระเจ้าไม่ได้มีความหมายอย่างที่ชาวคริสต์โดยทั่วไปเข้าใจว่าเป็นผู้หรือสิ่งที่อยู่ภายนอก มีอำนาจล้นพ้น และชอบตัดสินผู้อื่น ผมใช้คำนี้ในความหมายที่อยู่เหนือความดีและความเลว สิ่งที่อยู่ภายในและภายนอก และเป็นทั้งสิ่งที่ก้าวพ้นขอบเขตใด ๆ และกำลังจะเผยตัวให้เห็น เป็นสิ่งที่นักปรัชญาชาวอเมริกันชื่อเคน วิลเบอร์ อธิบายในหนังสือ The Integral Vision ของเขาไว้ว่า
“เป็นที่มาของสรรพสิ่ง เป็นจิตตระหนักรู้สากล เป็นตัวตนที่บริสุทธิ์ ไร้ขีดจำกัดไร้ขอบเขต และไร้ตัวตน เป็นสิ่งที่อยู่เหนือการให้คำจำกัดความใด ๆ ทางความคิดแต่ก็เป็นสิ่งที่เรียบง่ายและเห็นได้ชัดเหมือนกับตัวผู้ที่กำลังอ่านข้อความนี้อยู่...”

Read more