Thailand's Creative Art & Design Community
ตามฝัน ตามใจ ตามทาง
บนทางเดินเส้นนั้น หลายคนบอกว่ามันคงไม่คุ้ม ทว่าการเดินทางนั้นคงไม่ได้วัดกันที่ความคุ้มค่า หรือคุ้มราคา
แต่วัดกันที่ปริมาณของความพึงใจ ซึ่งตลอดมาผมเป็นคนอย่างนั้น เราเสียเงินไปมากมายจนแทบไม่มีอะไรกิน
ก็เพราะอยากออกไปข้างนอก อยากเห็นส่ิงต่างๆ รอบตัว ได้พบกับผู้คน ธรรมชาติ สายหมอก น้ำเหมย ดอกไม้
นก แมลง และสารพัดนานาที่อยากให้สายตาได้ประสบ กับหัวใจได้ยลยิล
หากว่าการเดินทาง เป็นสายตาของนักเขียน อย่างที่รงค์ วงษ์สวรรค์ พญาอินทรีย์แห่งสวนอักษรว่าไว้...ผมเชื่อว่าเป็นความจริง และการเดินทางเช่นกันที่บอกให้ผมไม่ตัดสินใจเกี่ยวกับผู้คน สถานที่ และต่างๆ ด้วยความรวดเร็วเกินไป แต่ควรตัดสินใจอย่างเที่ยงตรง และตรงไปตรงมา อย่ามีอคติให้มากจนเกินไป...เพราะเราไม่อาจจะรับรู้ และเข้าใจถึง ผู้คนและสังคมนั้นๆ ได้เลยหากเราปิดกั้นความคิดจากภายนอกเสียแล้ว...
ใครบางคนบอกว่า...หากต้องการเป็นนักเขียน ต้องเป็นนักฝันก่อน...ผมถามตัวเองอยู่เสมอว่าเรามีฝันหรือมีความฝันกันแน่ ทว่าคำถามนี้คงไม่ต้องการคำตอบ เท่ากับว่าสิ่งที่ทำตอนนี้มันหล่อเลี้ยงหัวใจ จิตวิญญาณและชีวิตได้เป็นอย่างดี อาจจะหนักและเหนื่อยกว่าคนทั่วไปจะเข้าใจ แต่ไม่หนักและเหนื่อยกว่าหัวใจจะรับได้ จนชีวิตแทบไม่มีเวลาทำอย่างอื่นหรือเอาไปสนุกสนานกับการกินหรือดื่มมากนัก ทั้งยังแทบไม่มีเวลาไปกับเพื่อนหรือคนที่อยากไปเลย แม้ผมจะไม่มีเวลาให้กับส่ิงอื่นใดในโลกนี้ แต่ผมมีเวลาให้กับหัวใจและดาวดวงน้อยๆ ของผมเสมอ...
บนปลายทางแห่งความคิดยังมีส่ิงต่างๆ มากมายให้เราได้ทำความใจ เพราะนี่เป็นเพียงก้าวแรกบนโลก หรืออย่างมากก็ยังไม่เริ่มก้าวที่สอง เราเป็นเพียงผู้เยาวัยทั้งอายุและเวลา ยังหวังประสบการณ์จากผู้ที่ได้ร่วมทางและผ่านทางอีกมากนัก และแม้ว่าบางเวลาเราอาจจะไม่ได้เดินไปบนถนนเส้นที่ต้องการ แต่เชื่อว่าคงมีเวลาให้เราไปเดินบ้างแม้จะต้องรอ...เวลา
ผมริอาจออกสั่งสอนหรือเสนอแนวทางแห่งตนนี้มิใช่เพื่อต้องการความนับหน้าถือตา แค่อยากเขียนอะไรบางอย่างออกมานิดหน่อย เพื่อที่จะปลอบประโลมหัวใจแห้งผากในยามฝนฉ่ำดิน และขอลากันด้วยบทกลอนเล็กๆ จากท่าน น.ม.ส. หรือ พระราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้ารัชนีแจ่มจรัส ผู้ทำให้ผมได้รู้จักนิทานเวตาล และมีบางท่อนบางตอนว่าไว้ "...ชายใดไม่เที่ยวเทียวไป ณ แคว้นแดนไพร มิอาจประสบพบสุข ชายใดอยู่เหย้าเนาทุกข์ ไม่ด้นซนซุก ก็ชื่อว่าชั่ว-มัวเมา..."
ลากันเพียงเท่านี้ขอจงมีสุขสวัสดีกับการชีวิตที่กำลังโลดแล่นไปบนเวลา และการเดินทาง...
แต่วัดกันที่ปริมาณของความพึงใจ ซึ่งตลอดมาผมเป็นคนอย่างนั้น เราเสียเงินไปมากมายจนแทบไม่มีอะไรกิน
ก็เพราะอยากออกไปข้างนอก อยากเห็นส่ิงต่างๆ รอบตัว ได้พบกับผู้คน ธรรมชาติ สายหมอก น้ำเหมย ดอกไม้
นก แมลง และสารพัดนานาที่อยากให้สายตาได้ประสบ กับหัวใจได้ยลยิล
หากว่าการเดินทาง เป็นสายตาของนักเขียน อย่างที่รงค์ วงษ์สวรรค์ พญาอินทรีย์แห่งสวนอักษรว่าไว้...ผมเชื่อว่าเป็นความจริง และการเดินทางเช่นกันที่บอกให้ผมไม่ตัดสินใจเกี่ยวกับผู้คน สถานที่ และต่างๆ ด้วยความรวดเร็วเกินไป แต่ควรตัดสินใจอย่างเที่ยงตรง และตรงไปตรงมา อย่ามีอคติให้มากจนเกินไป...เพราะเราไม่อาจจะรับรู้ และเข้าใจถึง ผู้คนและสังคมนั้นๆ ได้เลยหากเราปิดกั้นความคิดจากภายนอกเสียแล้ว...
ใครบางคนบอกว่า...หากต้องการเป็นนักเขียน ต้องเป็นนักฝันก่อน...ผมถามตัวเองอยู่เสมอว่าเรามีฝันหรือมีความฝันกันแน่ ทว่าคำถามนี้คงไม่ต้องการคำตอบ เท่ากับว่าสิ่งที่ทำตอนนี้มันหล่อเลี้ยงหัวใจ จิตวิญญาณและชีวิตได้เป็นอย่างดี อาจจะหนักและเหนื่อยกว่าคนทั่วไปจะเข้าใจ แต่ไม่หนักและเหนื่อยกว่าหัวใจจะรับได้ จนชีวิตแทบไม่มีเวลาทำอย่างอื่นหรือเอาไปสนุกสนานกับการกินหรือดื่มมากนัก ทั้งยังแทบไม่มีเวลาไปกับเพื่อนหรือคนที่อยากไปเลย แม้ผมจะไม่มีเวลาให้กับส่ิงอื่นใดในโลกนี้ แต่ผมมีเวลาให้กับหัวใจและดาวดวงน้อยๆ ของผมเสมอ...
บนปลายทางแห่งความคิดยังมีส่ิงต่างๆ มากมายให้เราได้ทำความใจ เพราะนี่เป็นเพียงก้าวแรกบนโลก หรืออย่างมากก็ยังไม่เริ่มก้าวที่สอง เราเป็นเพียงผู้เยาวัยทั้งอายุและเวลา ยังหวังประสบการณ์จากผู้ที่ได้ร่วมทางและผ่านทางอีกมากนัก และแม้ว่าบางเวลาเราอาจจะไม่ได้เดินไปบนถนนเส้นที่ต้องการ แต่เชื่อว่าคงมีเวลาให้เราไปเดินบ้างแม้จะต้องรอ...เวลา
ผมริอาจออกสั่งสอนหรือเสนอแนวทางแห่งตนนี้มิใช่เพื่อต้องการความนับหน้าถือตา แค่อยากเขียนอะไรบางอย่างออกมานิดหน่อย เพื่อที่จะปลอบประโลมหัวใจแห้งผากในยามฝนฉ่ำดิน และขอลากันด้วยบทกลอนเล็กๆ จากท่าน น.ม.ส. หรือ พระราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้ารัชนีแจ่มจรัส ผู้ทำให้ผมได้รู้จักนิทานเวตาล และมีบางท่อนบางตอนว่าไว้ "...ชายใดไม่เที่ยวเทียวไป ณ แคว้นแดนไพร มิอาจประสบพบสุข ชายใดอยู่เหย้าเนาทุกข์ ไม่ด้นซนซุก ก็ชื่อว่าชั่ว-มัวเมา..."
ลากันเพียงเท่านี้ขอจงมีสุขสวัสดีกับการชีวิตที่กำลังโลดแล่นไปบนเวลา และการเดินทาง...
Views: 201
Comment
-
Comment by Barista BUNG on August 28, 2009 at 12:20pm
-
อ่านแล้วใจชื้นขึ้นเยอะเลยค่ะ
ฝันมันคงไม่ไกล
-
Comment by hasachai on August 6, 2009 at 11:32pm
-
เดินมากมันเมื่อย ขับรถไปดีกว่า อิอิ
เอางั้นน่ะจารย์ เอ่อ ปัญหาคือรถติด..............ติด..............ไฟแนนซ์................ไปไม่ได้ อิอิ
-
Comment by jukurae on August 6, 2009 at 11:03pm
-
เดินมากมันเมื่อย ขับรถไปดีกว่า อิอิ
-
-
ขอบคุณทุกท่านมากๆ นะครับ ที่เข้าไปอ่านกัน ขอให้มีความสุขกับความฝัน การเดินตามฝัน หรือกำลังหาฝัน...
และมีชีวิตอย่างมีความสุขครับ
-
Comment by Night life on August 5, 2009 at 10:15pm
-
อ่านแล้ว รู้สึกดีจริง
ขอบคุณ
-
Comment by Cosa on August 5, 2009 at 9:17pm
-
ขอบคุณครับ สำหรับบทความดี ๆ
-
Comment by mayt09 on July 31, 2009 at 10:36am
-
อ่านแล้วรู้สึกดีเลยครับ ตอนนี้ก็อยากทำตามฝันตัวเองบ้าง
-
-
อาจแล้วรู้สึกดีเลยครับ
-
Comment by pooklook on July 31, 2009 at 9:56am
-
กั๊บ
-
Comment by chaoyun on July 31, 2009 at 9:06am
-
มาอยู่ตรงนี้นี่เองพี่ผม
Creative Citizen NEWS
© 2009-2024 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.
Powered by
You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!
Join PORTFOLIOS*NET