ตั้งใจว่าจะเขียนวันนี้ก็ต้องเขียน เอ้าเริ่มได้

ณ วันที่ 1 ตัวผู้เขียนในขณะที่ผู้เขียนกำลังไปกระจายอาหารเสริมอันยิ่งกว่ามหัศจรรย์อย่างสนุกสนาน ก็ได้เวลาส่งขอเสร็จ แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของน้องสาวในร่างชาย PingPongZa Premphol และความที่ผู้เขียนยังไม่อยากกลับบ้าน จึงมีอารมณ์อุตริ ไปหาที่เดินเล่นอย่างที่ลับของเก้งกวางในพัทยากัน ซึ่งเราให้ชื่อปฎิบัติการณ์นี้ว่า "ล้วงลับ ตับ ตับ"

ฉาก 1 หาดดงตาล

หลังจากออกมาจากที่เซ็นทรัล พัทยาบีช และทานข้าวเป็นที่เรียบร้อย ก็ตกลงมุ่งหน้าไปสู่หาดจอมเทียน ขับรถไปเรื่อยๆ วนเวียนหาภาพสวยๆ ดูซักรอบก่อนที่ตัวน้องสาวจะจอดรถที่ริมหาดจอมเทียนซอย 1 และทำการเดินเข้าไปในหาดดงตาล

หาดดงตาล เป็นหาดที่ขึ้นชื่อมากเกี่ยวกับเรื่องหาดของเก้งกวาง พร้อมสรรพด้วย Rabbit Resort รีสอร์ทอันดับ 1 ที่เก้งกวางทั่วโลกต้องขอได้มานอนพักที่นี่ซักครั้ง ได้รับรางวัลจาก Trip Advisor 2005-2010 แทบจะกวาดรางวัลมาตลอดระยะเวลาที่รางวัลนี้มีมา

เดินกันไปเรื่อย ๆ ตลอดทาง หาดดงตาลเวลากลางคืนนี่แตกต่างจากกลางวันโดยสิ้นเชิง ตลอดสองข้างทางค่อนข้างเงียบ เดินไปตลอดสายก็จะพบเห็นพวกบรรดาที่เราเรียกกันว่า "ผี" เกลื่อนกลาดไปหมด ทำไมถึงเรียกผีน่ะเหรอ เพราะพวกเค้าไม่เคยออกมาโดนแสงนั่นเอง

จะว่าไปก็เดินไปถึงสุดทางก็จะมีหาดที่เชื่อมต่อกัน จำไม่ได้เหมือนกันว่าเรียกว่าหาดอะไร แต่หาดนี้จะเชื่อมต่อมาจาก พระตำหนักซอย 6 ได้ ระหว่างทางบริเวณพัทยาปาร์ค จะได้พบกับพวกเก้งกวางมาเล่นวอลเล่ย์กันทุกเมื่อเชื่อวันไป ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาเล่นกลางคืน บางคนถึงกับนั่งรถมาจากกรุงเทพเพื่อมาเล่นวอลเล่ย์กันก็มี ไม่เข้าใจว่าทำไมมันขยันกว่าไปเรียนหรือว่าไปทำงานกันเสียอีก เดินเรื่อยๆ ไปจนถึงหาดที่ผู้เขียนเองก็จำชื่อไม่ได้ ก็พบเห็นถึงแรงของบรรดาพวกผีทั้งหลาย มากมายตามความมืดไปหมด เยอะจริงๆ เกินพรรณนามาก น้องปิงและผู้เขียนได้ไปนั่งอยุ่ในที่ที่มีแสงเพื่อดูลาดเลาต่างๆ บริเวณนี้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่ก็ไม่พบอะไรแปลกและผิดปกติมากมายนักนอกจากพวกบรรดาผีตามมุมมืดที่รอตระครุบเหยื่ออยู่เท่านั้นเอง

เมื่อทั้ง2 คนมั่นใจว่าไม่มีอะไรแน่แท้ในบริเวณนี้แล้วจึงมีการเปลี่ยนสถานที่ไปลาดเลาที่อื่นต่อ

ฉาก 2 สวนสาธารณะเหนือป้าย Pattaya City

ผู้เขียนและน้องปิงได้ออกจากที่เดิมและเดินกลับไปยังรถก่อนขับรถมุ่งหน้าขึ้นสู่เขาพระตำหนัก

เมื่อขับรถเข้าสู่เขาพระตำหนักโดยใช้เส้นทาง Royal Cliff Hotel เราจะพบเห็นทางที่ใช้ขึ้นไปยังสวนสาธารณะเหนือป้าย Pattaya City ความอุตริของผู้เขียนวันนี้ค่อนข้างมีมากเหลือเกิน เราจึงทำการจอดรถและเดินบริเวณนั้น

ขณะนี้เป็นเวลาจะร่วมตี 2 แล้ว แต่ก็ไม่ลดละ นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้เขียนได้มาที่นี่ อยู่พัทยามาตั้งนานยังไม่เคยมาเลย ยิ่มากลางคืนแล้ว น่ากลัวที่สุด

ผู้เขียนและน้องปิงได้เริ่มปฏิบัติการด้วยการเก็บมือถือ ของมีค่าทุกสิ่งอย่างเพื่อป้องกันการเกิดการปล้นและจุ๊บทั้งหลายมวลและออกเดินไปยังสถานที่ดังกล่าว

จะว่าก็ว่านะ ตอนแรกว่าจะมาเพื่อหาฉากิโรติคเอ้าท์ดอร์ แต่ที่นี่ไม่ใช่ ผู้เขียนค่อนข้างซีเรียสเพราะว่ารู้สึกได้ถึงสิ่งอื่นมากกว่า ด้วยความมืดตลอดระยะทางที่ทอดยาวไปและไม่มีจุดหมายตลอดทางเดิน รู้สึกเหมือนมีคนมองตลอดเวลา ไม่ได้รู้สึกได้ถึงคนมอง แต่รู้สึกอย่างอื่น จนน้องปิงบอกว่า "พี่ ปิงว่าตรงนี้น่ากลัวเกินไป ไม่เวิร์คพี่" เราก็เข้าใจน้องเค้านะ จึงตัดสินใจออกจากพื้นที่นี้ไป จะว่าไปตรงนี้ไปจุดที่มองเห็นวิวพัทยาที่สวยจุดหนึ่เลยทีเดียว แต่ผู้เขียนแนะนำให้มาช่วงเย็นๆ ก่อนมืดดีกว่า มันค่อนข้างจะอันตรายในเวลากลางคืนครับ

ฉาก 3 สวนสาธารณะ ร.9 เขาพระตำหนัก

ผละออกมาจากที่สวนสาธารณะเหนือป้าย Pattaya City ก็ขับรถลงมานิดก็จะพบสวนสาธารณะ ร.9 มันผ่านตาผู้เขียนมาตลอด โดยที่ไม่เคยแวะเข้าไปเลย ที่นี่สร้างความแปลกใจกับผมมาก คือ มีทั้งหมด 4 ระดับ เส้นทางเดินยาวจนไม่สามารถมองถึงจุดสุดได้ด้วยตาเปล่า ที่มืดเยอะมาก ทุกสิ่งอย่างดูเป็นสถานที่ที่เป็นในให้เก้งกวางมาก ไม่แปลกใจเลยทีเดียว ที่นี่มีเก้งกวางมาอยู่เยอะมาก ทีมตับตับอย่างพวกเรานั้น รีรอที่จะหาสถานการณ์เด็ดจากสถานที่นี่ไม่ได้ จึงเริ่มปฏิบัติการณ์ที่นี่อีกครั้ง

เราสองคนพยายามเดินในที่ที่มีแสงต่างๆ ที่นี่ค่อนข้างน่ากลัวมากถึงมากที่สุด แต่ที่นี่ไม่ได้รู้สึกถึงสิ่งที่มองไม่เห็นเหมือนสถานที่ที่ 2 แต่น่ากลัวเพราะคน พวก "ผี" ก็ยังคงซุ่มอยู่ตามที่ืมืด ในขณะที่พวกดูดีหน่อยก็จะอยู่ในบริเวณแสงสลัวๆ แต่จำนวนค่อนข้างมาก

ผู้เขียนแะน้องปิงสังเกตุการณ์อยู่ที่นี่ค่อนข้างนานมาก เพราะว่าความเป็นไปได้ที่จะพบฉากเด็ดมีค่อนข้างสูง ท่ามกลางการอ่อยของพวกผีและพวกดูดี

นั่งกันอยู่นานจึงเริ่มทำการเดินสังเกตุไปยังที่ต่างๆ แต่เราก็คลาดต่อสิ่งนั้นไป ด้วยเพราะว่าสถานที่เราไม่ค่อยชินทาง ร่วมกันอันตรายที่มีค่อนข้างสูงกว่าที่อื่นๆ สุดท้ายนี้อันเพราะว่าเราอยู่ล่วงเลยเวลามานานมากแล้วจึงตัดสินใจว่ากลับบ้านกันก่อนจะเป็นหนทางที่ดีที่สุด

วันนี้ไม่ได้เจอภาพเด็ด แต่ไว้วันหน้าค่อยกลับมาใหม่ดีกว่า สุดท้ายนี้ก็คงต้องขอบคุณน้องปิงสำหรับการร่วมขบวนการนี้ด้วยครับผม

PooNSaNoVa VaN DeR WooDSeN - 02/03/2011