"อย่ากลัว อย่าอิจฉา อย่าใจแคบ"

เป็นคำที่ชายคนนึงผู้เป็นอาวุโส พูดไว้กับดีแล่น

ผมว่าบางที สามคำนี้น่าจะเป็นสามคำที่ ทำให้บ๊อบ ดีแล่น ประสบความสำเร็จ

หรืออาจจะใครๆอีกหลายคน ที่เป็นตำนานของวงการดนตรีจนถึงปัจจุบันนี้

แต่ผมว่าไม่จริงทั้งหมด

เคิร์ธโคเบน ดับอนาถตัวเอง เนื่องจากเบื่อหน่ายความเป็นจริงที่เป็น และ เกลียดชีวิตจอมปลอมที่ต้องพบเจอ

ผมว่าไม่ต่างอะไรจากความกลัว ถึงแม้ว่าด้านภาคดนตรีเขาอาจจะไม่กลัวก็ตาม

แต่สุดท้ายความกลัวนั้น… Continue

ผ้าม่านสีดำค่อยๆถูกเลื่อนลงมาจนเหลือเพียงความมืด ไฟสปอตไลท์ไม่ถูกส่อง

หลังผ้าม่านสีดำนั้นคือตัวผม ผมยืนอยู่ด้วยความเงียบงันในสมาธิ พร้อมกีต้าร์ไฟฟ้าหนึ่งตัว

ผมหลับตาพลางคิดถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าภายใต้การเปิดม่านดำ

ทุกอย่างยังคงเงียบ ผมไม่ได้ยินเสียงรอบข้าง

หรือมันจะมีแค่เพียงตัวผมคนเดียว ทุกอย่างดูนิ่งเงียบเกินไป ไม่มีแม้เสียงลมพัดผ่านติ่งหูให้สะบัด

ไม่นาน

ผ้าม่านสีดำค่อยๆถูกเลื่อนขึ้นมาเผยให้เห็น

ตัวของผม อีกคนพร้อมด้วยกีต้าร์โปร่งที่ยืนมองด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม… Continue