“HUMAN-NOID ” Art Exhibition

by UTTAWIT BOONWAN & PIAMCHAN BOONTRAI

19 Oct-20 Dec 2013

@ Subhashok The Arts Centre

Sukhumvit 31 yak 2 Bangkok

นิทรรศการศิลปะ “ HUMAN-NOID ”

โดย อรรถวิท บุญวรรญ และ เปี่ยมจันทร์ บุญไตร

เปิดให้เข้าชมตั้งแต่วันที่ 19 ตุลาคม – 20 ธันวาคม 2556

พิธีเปิดนิทรรศการในวันเสาร์ที่ 19 ตุลาคม 2556 เวลา 18:00 น.

……….เราเคยได้ยินเสียงในใจตัวเองกันหรือไม่ เชื่อเหลือเกินว่าบนโลกกลมๆอันยุ่งเหยิงที่มีมนุษย์เป็นผู้เล่นหลักใบนี้ บ่อยครั้งที่มนุษย์ต้องพูดกับตัวเอง อาจเป็นเพียงเสียงกระซิบเบาๆ หรือเป็นเสียงตะโกนก้อง กู่ร้อง หลายๆครั้งเสียงนั้นเกิดจากเรื่องราวที่ผ่านเข้ามากระทบ ทั้งตาได้เห็น หูได้ยิน จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส กายได้สัมผัส และใจรับรู้ เรื่องเหล่านั้นเมื่อได้เข้ามาแล้ว บางครั้งมันผ่านเลยหายไปเหมือนลมผ่าน แต่บางครั้งมันสะกิดใจ ให้เรานึก ให้เรารู้สึก ให้เกิดการวิพากษ์ เกิดการตั้งคำถาม และอีกเช่นกันที่หลายๆครั้งเรื่องราวเหล่านั้นยังคงอยู่ วนเวียน ตกตะกอน ทั้งเรื่องที่ดีที่สร้างความสุขทั้งเรื่องที่โหดร้ายเหมือนหนามเสียดแทงหัวใจ การบอกเล่าสื่อสารเรื่องราวเหล่านั้นให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้รับรู้ ไม่ว่าจะออกมาในรูปแบบไหนก็เปรียบเสมือนหนทางการระบายสิ่งที่อัดอั้นเพื่อขยายพื้นที่หัวใจให้ได้รับสิ่งใหม่ๆบ้าง

“ ศิลปินเองก็คือมนุษย์ประเภทหนึ่ง วิธีการทีเลือกเพื่อจะสื่อสารเรื่องราวที่ตกตะกอนในใจเหล่านั้น การทำงานศิลปะคือคำตอบ ”

จิตรกร อรรถวิท บุญวรรณ และประติมากรเปี่ยมจันทร์ บุญไตร เขาและเธอในวันนี้ พร้อมแล้วที่จะเปิดพื้นที่ในหัวใจให้ทุกท่านได้เยี่ยมชม

Human-Noid นิทรรศการแสดงศิลปะที่มีจุดเชื่อมโยงทั้งสองศิลปินทั้ง “เขา “ และ “เธอ ”เข้าไว้ด้วยกัน เป็นนิทรรศการศิลปะที่สะท้อน “เรื่องราวของมนุษย์ ” คำว่า Human-Noid เป็นการเล่นแร่แปรศัพท์คำว่า “ Humanoid ” ที่คุ้นเคยกันในความหมายว่า เป็นสิ่งที่คล้ายมนุษย์ หรือเลียนแบบ แต่ในนิยามของงานแสดงศิลปะครั้งนี้ของทั้งคู่คือ Human-Noid การแสดงความ Noid ของมนุษย์ โดยคำว่า Noid มาจากคำแสลงที่เป็นคำไทยๆ ซึ่งคนทั่วไปมักติดหูถึงความหมายของ อาการ คิดเยอะ คิดมาก จินตนาการแบบหวาดระแวงจนคล้ายกับอาการวิตกจริต และด้วยความเชื่อที่ว่าอาการ Noid เหล่านี้มีอยู่ในตัวเองทั้งเขาและเธอรวมทั้งเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก นิทรรศการในครั้งนี้ศิลปินทั้งสองจึงต่างใช้ทักษะที่ตนเองชำนาญ ทั้งงานจิตรกรรม และ ประติมากรรมเพื่อสื่อถึงความพิลึกพิลั่นทางจิตของมนุษย์ที่ซ่อนอยู่ไม่ว่าใครคนนั้นจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม

อรรถวิท บุญวรรณ ศิลปินผู้ซ่อนตัวอยู่ในคราบหนุ่มออฟฟิศ เขาจบการศึกษาปริญญาตรีจากคณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปริญญาโทภาควิชาประยุกตศิลปศึกษา คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ปัจจุบันในโลกแห่งความจริงเขาทำงานเฉกเช่นมนุษย์เงินเดือนทั่วๆไปเพื่อดำรงอยู่ซึ่งพันธกิจบางอย่างในชีวิตของเขา แต่ในโลกคู่ขนานเขาคือศิลปิน สิ่งที่หล่อเลี้ยงและเป็นกำลังใจให้กับวิญญาณของเขาอย่างแท้จริงนั้น เขาใช้คำเรียกมันง่ายๆว่า การวาดรูป เขาบอกว่าเขาแค่ชอบวาดรูป วาดได้ตลอดเวลาทุกสถานที่ การเป็นคนพูดไม่เก่ง สิ่งที่พูดแทนตัวเขามาตลอดคือภาพวาด ” ภาพที่เขาสร้างเป็นเสมือนไดอารี่แห่งชีวิต “

อรรถวิท เลือกภาพใบหน้า ท่าทางของผู้คน มาเป็นสัญญะแทนความรู้สึก เรื่องที่เขาเล่าในแต่ละภาพมักเป็นเรื่องที่หมุนวนอยู่รอบตัวเขา ตัวละครในภาพมักจำลองมาจากตัวละครในชีวิตจริงที่ศิลปินมีความมีความเกี่ยวพันด้วย เรื่องราวในชิวิตจริงที่ดำเนินไปอาจดูราบเรียบธรรมดา และเป็นไปตามกลไกของการใช้ชีวิตที่อยู่ในระบบสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่ ฟันเฟืองชีวิตหมุนอย่างไร้จุดหมาย แต่ตรงกันข้ามตัวละครที่โลดแล่นอยู่ในภาพวาดของเขากลับดูแตกต่าง กิริยาท่าทางที่ซ่อนความยอกย้อน เพ้อฝันเหนือจินตนาการ แววตาของบุคคลในภาพเหล่านั้นเปล่งประกายมีความหมายคล้ายกับจะล้อเล่นท้าทายกับสายตาของผู้ชม ดูเกินความจริงอย่างมีเลศนัย