(*) For English please scroll down

นิทรรศการ “เปลือก” โดย ไกรสิงห์ สุดสงวน

ร่างกายมนุษย์ประกอบไปด้วยธาตุทั้ง 4 ดิน,น้ำ,ลม,ไฟ มีการเจริญเติบโต มีอายุไข การเสื่อมสลายไปตามกาลเวลาร่างกายเป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอก หรือ เปลือกของมนุษย์เท่านั้น เป็นสิ่งที่มนุษย์ใช้ในการรับรู้ผัสสะต่างๆ รูป,รส,กลิ่น,เสียง ซึ่งทำให้เกิดความรู้สึกนึกคิดในอารมณ์ รัก,โลภ,โกรธ,หลง ส่งผลต่อจิตใจมนุษย์ทั้งสิ้นล้วนเป็น "ธรรมะ" ที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ทุกคน เป็นธรรมชาติของมนุษย์เรา หากเราเข้าใจ "ธรรมะ" ชีวิตก็จะดำเนินไป
อย่างปกติสุข...

ณ ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ข้าพเจ้ารู้สึกตื่นเต้น เพลิดเพลินกับการใช้ชีวิต ที่กำลังเติบโตได้เผชิญสิ่งแปลกใหม่ในชีวิตอยู่ตลอดเวลา รู้สึกสนุกกับชีวิต มีความฝัน ความหวัง ที่สวยงาม รู้สึกขาดแคนทุกสิ่งทุกอย่าง พยายามค้นหามาเติมเต็มให้สมบูรณ์ทั้งเงินทอง ลาภยศ สรรเสริญ ชื่อเสียง และความรัก อยู่ตลอดเวลา เป็นอยู่เช่นนั้น

ณ ช่วงเวลาหนึ่ง ข้าพเจ้า เผชิญกับความทุกข์ ที่เป็นเสมือนกับดักที่มืดมิดหาทางออกไม่เจอ ไม่สามารถดิ้นให้หลุดได้ จมดิ่งอยู่ในความทุกข์นั้น หมดเรี่ยวแรง สิ้นหวัง หมดสิ้นทุกความรู้สึกในตัวตน มีเพียงอารมณ์ที่หม่นหมอง เศร้าหงอยเหงาและหดหู่ใจ อยู่แต่ในทุกข์เช่นนั้น เปรียบเสมือนกองไฟที่ครุกกรุ่น ลุกไหม้อยู่ภายในร่างกายที่เป็นเพียงเปลือกนอกไม่สามารถรับรู้สิ่งต่างๆได้ ความร้อนจากภายในเหมือนเถ้าถ่านที่หลอมละลายเป็นเปลวไฟ ไอร้อน เล็ดรอดออกมาทุกรูขุมขน ทุกผัสสะ ตา หู จมูก ปาก เป็นเพียงช่องโปร่งของไฟ ห้วงเวลานั้นข้าพเจ้าเข้าใจลึกซึ้งของคำว่า “ตกนรกทั้งเป็น” ร่างกายเป็นเพียงซาก หรือเปลือก ที่ตายแล้วของชีวิต ณ ห้วงเวลาหนึ่งข้าพเจ้ามองเห็นความทุกข์ และเข้าใจแล้วว่า ชีวิตมันเป็นเช่นนั้นเอง เมื่อเวลาผ่านไปสิ่งหนึ่งบังเกิดขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ คือ “สติ” ที่เป็นเหมือนหยดน้ำ ค่อยๆหยดลงบนกองไฟที่ร้อนแรงทีละหยด...ที่ละหยด...จนไฟร้อนนั้นค่อยๆดับและเย็นลงความทุกข์เริ่มบรรเทา
จากหยดน้ำแห่งสติที่ทำให้เกิดสมาธิ และเกิดปัญญา พิจารณาสิ่งต่างๆว่าแท้ที่จริงแล้ว ชีวิตมันเป็นเช่นนั้นเอง...
จงดำเนินชีวิตอย่างมีสติต่อไป