เพื่อน ๆ บอกเราว่า
ทำไม...ดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจังวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไมพอ...มีตังค์ ...ชอบเอาไปทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีตังค์น้อย แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไม...ชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็น...ป่วยนอนโรงพยาบาลเลยวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้กูออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ เพราะเรามีตังค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไม...อารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไงวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข แล้วจะสบายใจกันทุกคน

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไม...พูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ เป็นเด็กเสริฟอาหาร
หรือแม้แต่ขอทานที่...ให้เศษตังค์แล้วเขาอวยพรให้... ทำไม...ต้องขอบคุณขอทานวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ ...ตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลยวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน มันยังรักกันได้
ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไม...ถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนักวะ
เราบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้กูสำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัติรย์ ทุกพระองค์
แม่กูสอน ให้กูรู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่กูยังไม่รู้ความหมาย จนทุกวันนี้ กูรู้แล้วว่า
คำว่า จงรักภักดี นั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด

เพื่อน ๆ บอกว่า
ทำไมแม่...ถึงสอนอะไร...มากมายจังเลยวะ
เราบอกเพื่อนว่า
ที่กูเป็นกูอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ ' แม่กูสอน '
แม่กูสอนอะไร กูทำตามแม่กูสอนทุกอย่าง
มีอย่างเดียวที่แม่กูไม่ได้สอน แต่กูทำ แล้วกูทำมาตั้งแต่เด็กแล้ว
แม่กูไม่ได้สอนให้รักแม่ แต่......กูรักแม่ว่ะ

ใครไม่รัก..................กูรัก

อ้างอิง Forward mail ค่ะ