เราจะรู้สึกอย่างไรถ้ารู้ตัวว่าสายตากำลังจะมืด...บอดสนิท โชคดีที่คำถามนี้คนส่วนใหญ่คงไม่ต้องตอบ แต่ก็มีบางชีวิตที่ต้องเผชิญหน้าและพยายามข้ามผ่านมันไปให้ได้ นี่เป็นสารคดีที่กำลังพูดถึงภาวะทางจิตใจของชายคนหนึ่งที่กำลังพบกับเหตุการณ์น่าเศร้า

"ทำไมพระเป็นเจ้าไม่ช่วยคุณหละ"

"พระองค์ช่วยสิ ในหลายๆอย่าง"

"ยังไงหละ"

"ก็ ช่วยให้เข้มแข็ง พระองค์ให้ความกล้าหาญกับผม"

"แต่พระองค์ไม่ได้ช่วยให้คุณได้ดวงตากลับคืนมา"

เป็นบทสนทนาที่ดูเหมือนทุกอย่างสิ้นหวัง...แต่มันจะใช่อย่างนั้นจริงๆหรือ?

ในปี 1983 John Hull นักเขียนชาวอังกฤษได้สูญเสียการมองเห็นโดยสิ้นเชิง และเขาได้บันทึกไดอารี่ ด้วยเสียงลงในคาสเสทเทป เล่าความรู้สึกนึกคิดภายในโลกแห่งความมืด...และมันช่างน่าอัศจรรย์ที่เขาได้พบกับแสงสว่างที่ปลายทาง

ทีมงานผู้ทำสารคดีชุดนี้ได้ใช้เสียงต้นฉบับเพื่อนำมานำเสนอเรื่องราว โดยแบ่งออกเป็น 3ช่วง เริ่มต้นจากความทรงจำ ความวิตก และสายฝน 

ท่ามกลางความมืดนั้น แรกเริ่มเขาพยายามทบทวนภาพ ความอบอุ่นที่เคยมีในขณะที่สายตายังสัมผัสกับแสงได้ ครอบครัว คน รัก ลูกๆ แต่แล้วมันก็ค่อยๆเลือนไป หายไปสู่อีกภาพหนึ่งที่ห่างไกลจากความสมจริงออกไปเรื่อยๆ และในขั้นต่อมาสิ่งที่คนตาบอดหวาดกลัวก็คือการใช้ชีวิตให้เป็นปกติเช่นคนธรรมดา เขาต้องทำตัวไม่เป็นปัญหาหรือไม่ก็เป็นภาระกับคนอื่นให้น้อยที่สุด จนกว่าเขาจะข้ามผ่านความวิตกตรงนั้นไปได้ และในที่สุด John ค้นพบโลกใหม่ ที่ดูจะสวยงามกว่าโลกครั้งที่ยังมองเห็น

ในบทสรุป เป็นเรื่องของสัมผัสพิเศษที่เรามีภายในและสัมพันธ์กับโลกที่แวดล้อมเราอยู่ มันอาจไม่ใช่เรื่องของคนตาบอดเท่านั้นที่จะรู้สึกได้ หากแต่ในขณะที่เราใช้ชีวิตอยู่อย่างปกติ เรามองไม่เห็นมันเองต่างหาก อณูแห่งความงาม ไหลรินผ่านเสียงที่เราไม่เคยสังเกต  เพราะท่ามกลางความยุ่งยากสับสน ชีวิตยังคงเป็นสิ่งวิเศษที่ซ่อนมุมมองแห่งความงามไว้ในนั้นเสมอ

Notes on Blindess นี้ถ่ายทำด้วยภาพที่ต้องการสะท้อนมุมมองโลกของความมืดบอดและผลักไปสู่ความเหนือจริง ด้วยบทบรรยายที่มีกลิ่นอายของความเป็นดราม่าตามไดอารี่ที่ถูกเขียนไว้ ร้อยเข้ากับความเป็นสารคดีไว้ด้วยกัน หนังได้รับการคัดเลือกอย่างเป็นทางการให้ฉายในวันเปิดเทศกาลหนังซันแดนซ์ ปี 2014

[ Via: Notesonblindness ]