เมื่อวันสองวันที่ผ่านมาเรื่องราวของบ้านเมืองก็ระอุ มีการเคลื่อนพลของพวกเสื้อแดง หลายคนระแหวดระวังกลัวเหตุการณ์ต่างๆจะบานปลาย ผมก็คนหนึ่งที่กลัวว่าเหตุการณ์ต่างๆจะเกิดขึ้นเหมือนตอน เมษาปีที่แล้ว แต่จริงๆแล้วในใจลึกๆก้หวังว่าไม่จะไม่มีเหตุกา์ณ์แบบนั้นหมุนมาทับรอยเดิม ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะ!!!!!

ความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับประเทศชาติที่ผ่านมา มีมากมายเสียเหลือเกิน หลายฝ่ายก็ต่างชูเอาคนของตนต่างๆนานาว่าเป้นวีรบุรุษ จริงบ้าง เทียมบ้างต่างกันไป พวกเสื้อแดงก็มี ทักษิน เป็นhero ที่ต้องซัดเซ พเนจร เพราะโดนกลั่นแกล้งจากอีกฝ่ายที่มีวีรบุษเสื้อเหลืองเป็นแกนนำ แต่ก็นั่นแหละ วีรบุรุษแท้จริงอยู่ไหนกัน!!!!

ในมุมหนึ่งของสังคมที่คนเห็นแก่ตัวมีเยอะเหมือนเห็ดราในหน้าฝน ตรงนั้นก็มีฮีโร่ที่คอยดูแล ปกป้องผืนแผ่นดิน โดยไม่ให้ใครหน้าไหนเข้ามารุกราน แต่ก็แปลก ประเทศนี้เมืองนี้ กลับไม่ีสนใจและให้ความสำคัญกับเหล่าฮีโร่เหล่านั้นน้อยเต็มที ม๊อบหลายคนเดินทางเข้ามาเพื่อเงิน รายวันที่ได้มากกว่าเบี้ยเลี้ยงลาดตระเวณ เกือบทั้งเดือน!!!!

ผมมีคำถามมากมายว่า "ทำไม ๆๆๆๆๆๆๆ" คนพวกนี้ถึงทำทุกอย่างให้ดูเลวร้ายเสมอ เคยนึกถึงคนที่ต้องเดินใส่เสื้อเกราะ ห้อยพระเป็นพวง แต่ละก้าวของพวกเขาไม่มีคำว่า สบายและปลอดภัยเหมือนเดินในเมือง พวกเขาไม่เคยเรียกร้องว่า "ทำไมเบี้ยเลี้ยงน้อยจัง" หรือ บ่นมากมาย มีเพียงความคิดเล็กๆที่อยู่ในหัวสมองพวกเขาว่า "ทำอย่างไร ชีวิตพวกเราจะปลอดภัย"

อย่าต้องให้ชีวิต เหล่าฮีโร่ ทหารชายแดน เหล่านั้น ต้องเสียเปล่า เราหัวเราะได้ยิ้มได้ ดูหนังได้ทั้งครอบครัว อยู่พร้อมหน้ากัน กินข้าวพร้อมกันตลอดทุกเย็น ทั้งๆที่พวกเขาบางคนแทบไม่เคยได้กินข้าวพร้อมลูกเมียเลย อย่าให้พวกเขาเป็นเพียงอากาศธาตุ เพราะพวกเราเห็นแก่ประโยชน์มากมายส่วนตัว พอเถอะครับ หยุดทำร้ายประเทศได้แล้ว อย่างน้อยๆพวกคุณก็ทำให้คนที่ต้องสละชีพเพื่อชาติได้รู้สึกว่า "พวกเขาไม่ได้ตายเพื่อคนโง่ และความละโมบ ของคนหลายๆกลุ่ม"