จากภาพข่าววันนี้หลังจากเกือบลืมไปแล้วว่านี่มันครบเดือนพอดีที่เกิด แผ่นดินไหวในเฮติ ช่วงหลังเกิดแผ่นดินไหวพอได้บริจาคเงินช่วยแล้วก็ลืมๆไปเพราะเรื่องของตัว
เองยังเอาไม่รอด จนวันนี้เอาจริงๆไม่มีเรื่องเฮติอยู่ในสมองเลย
คิดแล้วโกรธตัวเองนิดๆว่าบางทีก็คิดถึงแต่เรื่องของตัวเองมากซะจนลืมมองอะไร
รอบๆตัว จนตอนนี้นั่งตัวแข็งดู vdo จาก youtube เพลง we are the world 25
หลังจากได้ดูข่าววันนี้เรื่องย้อนรอยแผ่นดินไหวในเฮติ
ผมจะอธิบายภาพข่าวสำหรับคนที่ไม่ได้ดู
ในภาพข่าวขณะผู้สื่อข่าวยืนรายงานสถานการณ์ความยากลำบากในเฮติ
ตลอดระยะการรายงานจะมีชาวเฮติหลายต่อหลายคนเดินตัดผ่านกล้องแบบไม่ได้สนใจ
คุณอาจนึกภาพเด็กๆหรือผู้คนในประเทศด้อยพัฒนาที่มักจะวิ่งเข้ามาทำหน้า
ทะเล้นใส่กล้อง
ซึ่งมั่นใจได้ว่าถ้าผู้สื่อข่าวคนนี้ในอยู่ในเฮติก่อนแผ่นดินไหวภาพต้องออก
มาเป็นแบบนั้นแน่นอน แต่ ณ วันนี้กลับแตกต่างอย่างสุดขั้ว
ไม่มีใครใส่ใจกล้องหรือแม้แต่มอง ผู้คนเดินตัดผ่านอย่างไม่ไยดี
ส่วนตัวรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยตอนที่นั่งดูจนกระทั่งผู้สื่อข่าวรายงานว่า
"ในขณะที่มีการรายงานข่าว
คุณผู้ชมจะเห็นว่ามีชาวเฮติหลายต่อหลายคนเดินผ่านไปมาขวักไขว่
พวกเขาเหล่านี้มิได้เดินไปที่จุดหมายใดๆแต่พวกเขาเดินไปอย่างไม่มีจุดหมาย
เพราะพวกเค้าไม่มีทั้งบ้าน และสูญเสียทุกอย่างไปกับซากปรักหักพัง"
เหมือนตอบโจทย์ ฟังดูงี่เง่า
แต่ผมได้ยินเสียงตัวเองร้องเหวอโดยไม่ตั้งใจและรู้สึกจุกและเหมือนเกือบจะมี
น้ำตา........พรุ่งนี้เป็นวันแห่งความรัก
สงสัยอยู่ว่าชาวเฮติยังรู้สึกถึงเรื่องนี้รึเปล่า
แต่สำหรับผมได้แต่หวังว่าจะทำอะไรได้มากกว่าบริจาคเงินเล็กๆน้อยๆ
เพราะความรักไม่ได้มีไว้ให้กับคนแค่ 2-3 คน.....รักนะ