ในทุกๆ 5 มันเกิดความเปลี่ยนแปลงเสมอ

เปิดกะโหลกกว้างๆ กว้างให้พอจะสดับเสียงที่ไม่ใช่ของตัวเองคนเดียวบ้างเป็นพอ

ที่ 5 ปี

คุณเป็นบุคคลสำคัญของโลกหรือจะพูดให้ถูกคือ อนาคต(ที่ไม่แน่นอน)บุคคลสำคัญของโลกสำหรับคอบครัวของคุณ คุณไม่ได้ถูกจัดมาให้เกิดบนโลกนี้เพียงเพราะไม่มีโลกไหนให้ไปเกิด แต่คุณเกิดมาเพื่อเติมเต็มชีวิตคู่ของเค้าและเธอ คุณถูกมองอย่างทะนุถนอม แววตาที่มองมาประดุจคนเลี้ยงแกะที่ได้ต้อนรับพระบุตรผู้จะมาล้างบาปให้มนุษย์เหมือนในใบปิดข้างตู้โทรศัพท์สาธารณะบอกไว้ คุณถูกมองเป็นสิ่งประดิษฐ์อันยิ่งใหญ่ของความรัก ทั้งๆที่คุณเองคิดอะไรไม่ได้มากไปกว่า อยากได้เกมส์เพล์ใหม่ ไปวันๆ ผิวคุณนุ่มและมีกลิ่นนมจางๆยิ่งทำให้ใครๆอยากสัมผัสและอาจเกินเลยไปจนถึงหยิกและที่หนักขึ้นตามสภาพสังคมคือ กระทำทำรุณทางเพศ(วิตถาร) คุณมองว่าคนอื่นมีโอกาศมากกว่าคุณเสมอทั้งๆที่คุณมีตุ๊กตาซุปเปอร์ฮีโร่เต็มถังเก็บรูปซุปเปอร์ฮีโร่จากเรื่องเดียวกัน และวันๆคุณเอาแต่จะร้องขอเพื่อจะทำอะไรๆที่ผู้ใหญ่เค้าทำกันถึงคุณจะยังไม่รู้ว่าเค้าทำกันทำไม

ที่ 10 ปี

คุณเริ่มจดจำคำด่าที่ดูเหมือนเป็นยศหรือเครื่องราชสำหรับคุณในตอนนั้น คุณยิ้มเสมอเพราะคิดว่าสิ่งที่คุณทำผิดจะได้รับการอภัยในทุกกรณีเพียงเพราะคำว่า เด็ก คุณขี้เกียจสุดๆตอนเธอบอกให้คุณรีบตื่นไปโรงเรียน คุณเกลียดมันในตอนเช้า คุณสนุกกับมันในตอนกลางวันและคุณเริ่มคิดถึงมันในตอนเย็นและจะยังคงวนเวียนเป็นวัฏจักร คุณแสดงละครให้คนเชื่อว่าคุณเดียงสา และแน่นอนคุณยิ่งทำได้ดีเวลาที่คุณทำผิด ณ วันนี้คุณเริ่มเรียนรู้แล้วว่าเรื่องที่ผู้ใหญ่ทำนี่มัน awesome สุดๆแต่ให้ตาย ยังไงคุณก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเค้าทำกันทำไม ผิวปาก ดีดนิ้ว(หัดอยู่นาน) กินมะระ ขี่มอเตอร์ไซค์ เรียกเพื่อไอ้เหี้... ตื่มนมจากขวด

ที่ 15 ปี

คุณร้องไห้ง่ายมาก บางทีอาจจะง่ายกว่าตอนคุณเกิด วิธีการร้องต่างกันแต่เอาน่ะ มันก็ร้องเหมือนกัน คุณรู้สึกเปราะบางและแตกหักง่ายเหลือเกิน คุณเห็นภาพตัวเองในอนาคตว่าจะโตขึ้นเป็นยังไงแต่ก็หาทางไปถึงภาพนั้นยากเหลือเกิน แน่นอนคุณลืมไปแล้วว่าคุณเคยงงว่าทำไมคุณพยายามเรียกเพื่อนที่สนิทที่สุดว่าไอ้เหี้.. วันนี้คุณเรียกพวกมันแบบนั้นเพียงเพราะพวกมันเป็นแบบนั้นเหมือนอย่างที่คุณเป็น อย่างที่บอกฮอโมนต์ทำให้คุณเชื่อว่ามันเป็นคำสุภาพและแสดงลำดับยศในสังคมเพื่อนของคุณ คุณหยุดพยายามกินมะระเพราะคุณเชื่อว่ายังไงซะคุณก็ทำไม่ได้ จนเพื่อนๆเริ่มกินเหล้ากันคุณถึงได้รู้ว่า กินมะระ ไม่ยาก คุณ 9 นิ้วเสมอเวลาอยู่กับเพื่อน แต่หดเหลือนิดเดียวเวลารู้ว่าทำผิดแล้วต้องเผชิญหน้ากับเค้าและเธอ คุณอยากให้เค้ามองว่าคุณเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะทำเรื่องที่ผู้ใหญ่เค้าทำกัน แต่คุณอยากให้เค้ามองว่าคุณทำไปเพราะคุณเป็นเด็กเวลาที่คุณรู้ตัวแล้วว่าเรื่องที่คุณทำมันผิด

20-30 blog หน้า

Views: 99

Comment

You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!

Join PORTFOLIOS*NET

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service