สัปดาห์แห่งโก๊ะ ..

เอาล่ะครับ ได้รับการชักชวนให้มาแปะบล๊อคที่นี่ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ มีอีกหนึ่งที่ให้เราระบายป้ายสีเล่น หุหุ ปกติแล้ว ผมจะอัพไว้ที่ multiply แต่มีที่นี่คอยสำรองไว้อีกที่คงไม่เสียหายอะไร ปกติก้อจะบ่นไปเรื่อยเปื่อยล่ะครับ ^_____^ สัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลางานเข้าแห่งปี เวลาผ่านไปเร็วมากมายเลยครับ รู้สึกตัวอีกที หนึ่งอาทิตย์นี่มันช่างผ่านไปไวเหลือเกิน นี่แป๊ปเดียวก้อวันอาทิตย์แล้ว

สำหรับเดือนนี้ยังคงติดชะงักอยู่ที่ ปราณบุรี ตลอดทั้งเดือน เนื่องจากงานเข้าทุกวันเสาร์อาทิตย์ เลยหยุดอาทิตย์ละวันแทน เก็บวันหยุดไว้ในสต๊อคของเรา หาที่ปลดปล่อยก่อดีกว่า คิดว่ายังไงยังไงเดือนนี้คงไม่ได้เข้ากุงเทพ ..

วันอาทิตย์ที่ หก กันยายน สองห้าห้าสอง

มี ออดิด อารมณ์ประมาณออส่วน แต่เลี่ยนกว่าเย้อะ มาตรวจสอบคุณภาพมาตรฐานวิธีปฏิบัติระเบียบข้อบังคับต่างๆในการทำงานในแต่ละ แผนก.. แม่เจ้า .. วุ่นวายกันทั้งรีสอร์ท ละเอียดยิบเลยครับ ยกตัวอย่างเช่นใน แผนกที่เราทำงานอยู่เนี่ย มีกฏระเบียบวิธีปฏิบัติข้อนึงเขียนไว้ว่า เจ้าบ้าน(พนักงาน)ต้องทักทายด้วยภาษาท้องถิ่น (สวัสดีครับ/ค่ะ) กับลูกค้า ทุกคน .. เค้าจะสุ่มตรวจทักทายเจ้าบ้านเรื่อยเปื่อย ใครทะลึ่งทักเป็นภาษาปะกิด หักหนึ่งแต้ม ..

หนึ่งแต้มนี่มีความหมายมากกกครับ มันคือ รีสอร์ท performance เลยครับ แก้ผ้าเอาหน้ารอด เนียนกันไปเป็นแถบแถบ

วันจันทร์ที่ เจ็ด กันยายน สองห้าห้าสอง

วันนี้รู้มาว่าต้องเป็นพิธีกรให้กับเอเจนท์รายใหญ่ที่คอย ส่งลูกค้าของเรามาจากฝั่งยุโรป เค้าขนทัวร์โอเปอร์เรเตอร์มาฉลองกันที่รีสอร์ทเรา เราต้องดำเนินการในช่วงจับฉลาก .. มีดีเจของพี่โจอี้มาสแครชแผ่น มีแดนเซอร์มาโชว์ มีไวน์ อาหาร เครื่องดื่ม เพียบ

มั่วสคริปต์ไปเรื่อยเปื่อยเลยครับ วันนี้ได้ปล่อยโคมไฟลอยฟ้าขึ้นไปหลายลูก จริงๆเค้าให้แขกปล่อย เราทำเนียน ทำเป็นสอน โง้นงี้ ๆ ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ได้นอนอีกทีตีหนึ่งครึ่ง .. ไม่เป็นไร ได้หยุดครึ่งวันเช้า สบายใจตื่นสายได้ หุหุ

วันอังคารที่ แปด กันยายน สองห้าห้าสอง เวลา หก นาฬิกา..

นั่นแหละครับ ห้อยท้ายไว้ หกโมงเช้า .. แม่เจ้า .. มีโทรศัพท์สายด่วนเข้ามาแจ้งว่า ต้องพาผู้อำนวยการฝ่ายอาหารและเครื่องดื่ม ที่ป่วยเป็นไข้เลือดออก ย้ายโรงบาลจากที่หัวหิน ไป บำรุงราษฐร์ .. ด้วยสปิริต .. ง่วงก้อง่วง เมื่อยก้อเมื่อย นอยก้อนอย เพราะตอนที่ป่วยวันแรก เราแจ้งไปแล้วว่าให้ไปที่บำรุงราษฐร์เลยจะได้จบเรื่อง .. กุว่าแล้ววววว ฝรั่งนี่เรื่องมากชิบเป๋ง .. เซงครับ เซง แล้วไอ่นี่เป็นเพื่อนซี้เราอีก

เดือดร้อนตูอีก .. เอาวะ หน้าที่ต้องมาก่อน งัวเงียระหกระเหินไปอาบน้ำ เหมือนมีเซนส์ว่าจะต้องได้ค้างที่กรุงเทพ เอาชุดยัดลงเป้ ขับรถไปโรงบาล ..

แล้วก้อได้นั่งรถพยาบาลเปิดหวอ ครั้งแรกในชีวิตครับ .. มันตื่นเต้นเวลาแหกไฟแดง เปิดหวอๆดังสนั่น ผู้คนสนใจ รู้สึกเลยครับว่า เป็นดาราเค้ารู้สึกเป็นยังไง อยากจะตะโกนออกลำโพงออกไปทักทาย

ถึงบำรุงราษฐร์ ประสานงาน จนเรียบร้อย เราว่าจะค้างที่บ้าน เพราะขี้เกียจนอนโรงบาล หัวค่ำเราก้อไปทานข้าว บอกมันว่าเด๋วพุ่งนี้เช้าค่อยมา

และแล้วความโก๊ะ ก้อเริ่มบังเกิด

ต้องกลับไปที่โรงบาลครับ เพราะดันลืมหยิบกุญแจบ้าน+ห้อง มา .. นั่งแท๊กซี่ฝ่าฝนกลับไปตายรัง นอนที่โรงบาลนั่นล่ะ .. เฝ้าไข้ .. เฮ้อ..

แล้วก้อขึ้นผิดตึก .. หงุดหงิดมากก ไรวะ ดันไปขึ้นตึกคลีนิค ซึ่งปิดแล้ว ดันไปขึ้นลิฟท์ขนของ ไม่ได้ทันคิดอะไร ขึ้นไปชั้นสิบ ลิฟท์เปิด ทะไมมันมืดวะ สงสัยช่วงดึก ประหยัดไฟ .. คิดเอง เออเอง เดินเข้าไป ทะไมมันเป็นห้องอาหาร เลยคิดว่ามันอยู่คนละฝั่ง เดินเข้าไปซะลึก .. ก่อนที่จะเซง อะไรวะ ปิดหมด มืดก้อมืด เดินกลับลิฟท์ไม่ถูกอีก กว่าจะหาลิฟท์เจอ .. กดลงมาชั้นล่าง ..

เดินไปหายาม แล้วก้อถึงบางอ้อ .. เวน กุมาผิดตึก ..

หลอนเลยครับ ..

>______________<"

วันพุธที่ เก้า กันยายน สองห้าห้าสอง (เก้าเดือนเก้าปีเก้า)

วันนี้เค้าฉลองกัน 09:09 09/09/09 ส่วนตัวแล้วผมชอบเลขเก้ามากเลยครับ เนื่องด้วยจากเกิดวันที่ เก้า .. ผม คุณพ่อ คุณแม่ เลขที่อยู่บ้าน เลขที่ในห้องเรียนตั้งแต่ ป.1 - ม.6 ช้อบบชอบ

แต่มันเป็นวันที่โก๊ะที่สุดในชีวิต .. สงสัยมันขัดดวงกัน ..

อีกอย่าง คงเป็นเพราะจากการเริ่มจากตื่นมาอย่างสะลืมสะลือ นอนไม่เต็มอิ่ม เพราะอยู่ในโรงบาล พยาบาลเค้าจะให้พักผ่อนเยอะๆ แต่จะไม่ลืม มาวัดไข้ทุกสามชั่วโมง ตรวจน้ำเกลือ ตรวจความดัน มาถามไถ่ เอานู่นมา เอานี่มา ทั้งคืนละครับ .. แล้วบอกว่า พักผ่อนเยอะเยอะ นะคะ สวยประหารชัดชัด

กึ่มก๊ง .. นั่งดูเพื่อนนอน ชวนคุยโน่นนี่นั่น สายสายมา มันบอกว่า มันเริ่มรู้สึกดีขึ้นแล้ว .. เจริญ ก้อย้ายมาตอนที่เริ่มหายไข้แล้ว (นอนที่หัวหินมาแล้วสี่คืน) .. เราอยากบอกว่า กุเริ่มแย่ลงแล้ว แต่เอาเถอะ ดีใจกะมัน มันบอกว่าเริ่มมีอารมณ์อยากกิน .. เราก้อโอเค ลงไปซื้อ ชีสเบอร์เกอร์ แมค สองอัน ชุดนึงของมัน เราเอาแต่เบอร์เกอร์ ..

กัดเข้าไปคำแรก .. หัวหน้าใหญ่ของสำนักงานใหญ่สองท่าน โผล่เข้ามาเยี่ยม .. เจริญ .. มาได้ถูกเวลามากกกกก ที่สำคัญ หมอประจำตัวดันโผล่เข้ามาอีกกกกกก -ู .. ทั้งวัน เมิงไม่มา แล้วดันมากันพร้อมหน้าพร้อมตา เหมือนมีเครื่องดักจับแมคโดนัลด์ .. ไอ่คนไข้ตัวดี ก้อโทษกุอีก .. เราก้อขำกลบเกลื่อน บอกว่าอยากให้เพื่อนมีไฟเบอร์บ้าง เห็นไม่ได้ทานอะไร มา กลัวจะเป็นกระเพาะอักเสบ ถ่ายไม่คล่อง

มั่วเนียนต่อหน้าหมออีกต่างหาก 5 5 5 5

บ่ายคล้อยมา เราก้อเริ่มตระหนักว่า ควรจะกลับหัวหินได้แล้ว .. แล้วก้อร่ำลา แอบไปกิน โออิชิ บุฟเฟต์กะเพื่อน .. เฉยๆ อ่ะครับ หัวละสามร้อยกว่าบาท ก้อทานไปเยอะ แต่มันรู้สึกยังไงก้อม่ายรู้

อาหารญี่ปุ่นมันมีเสน่ห์ตรงศิลปะ .. บุฟเฟต์ มันเหมือนเอาศิลปะนั้นออกไป .. ความอร่อยก้อหายไป ..

แล้วก้อโทรเรียกรถตู้ให้มารับที่พระรามสอง (ขี้เกียจกลับเข้าไปในเมือง) นั่งรถตู้กลับสู่มาตุภูมิถึงช่วงเย็น .. นอนมาได้ครึ่งทาง .. มีเหตุอีกแล้วครับท่าน

สะดุ้งกึ่งฝันว่า กุญแจรถกุหายยยย .. ตื่นเลยทีนี้ .. แล้วก้อหากุญแจในกระเป๋าไม่เจอ นั่งคิด คำนวณ ส่งข้อความหาหัวหน้า หาเพื่อนให้พยาบาลช่วยหา นั่งนึกว่าเราจะทำยังไงต่อไปในชีวิต เซงครับเซง เอาไงดีฟ่ะ .. แต่เหมือนจะมีชุดสำรองซ่อนไว้ในรถ .. อืมอืม โอเช เอาช่างไปเปิดรถ ก้อโอเค ปัญหาจบ หลับต่อดีกว่า .. แต่มันก้อนอนไม่ได้แล้วครับ อีกนิดก้อจะถึงแล้ว นั่งเล็งร้านกุญแจ ..ด้วยความที่กลัวว่าร้านกุญแจมันจะปิดไปซะก่อน เราเห็นปุ๊ป ก้อให้รถตู้จอดปั๊ป โดดปั๊ป รถตู้ก้อออกตัวไป ยังกะในหนัง

ยืนอยู่หน้าร้านกุญแจแห่งหนึ่งในหัวหิน อาชีพนี้อยากทำมากเลยครับ อยากศึกษามาก เพราะมันจะทำให้คุณมีอำนาจ สามารถบันดาลค่าใช้จ่ายล่วงหน้าได้ตามอัธยาศัย .. เค้าคิดมา 480.- ซึ่งตรงกับใจ (ประมาณ 500.-) เราก้อตอบรับด้วยความจำใจ .. ไม่เคยคิดว่ามันยากเลยครับ ไอ่อาชีพนี้ มีเหล็กเส้นๆ ไม้บรรทัด แต่เรียกเงินได้เป็นล่ำเป็นสัน โดยที่ไม่รู้สึกว่าผิด ..

ซ้อนมอไซต์ช่างมาถึงที่รถ .. ช่างตรวจดู เราเดินไปรอบๆ วางเป้ไว้ท้ายรถ เป้ตกลงพื้น ..

กุญแจรถที่รัก ก้อเลื่อนแบบ สโลว์ .. ออกจากกระเป๋า ตกลงที่พื้น ..

ตอนนั้นอยากจะร้องตะโกนบอกฟ้า มากมายครับ .. เคืองตัวเองโคตรๆ ช่างบอกว่าดีแล้วที่เจอ แต่คิดค่าเสียเวลา 80.- แล้วก้อแนะนำในทำก๊อปปี้อีก 120.-

เซง .. กุไม่มีอำนาจต่อรองอะไรเลยกับบุคลากรอาชีพนี้ -- --''

ระหว่างขับรถกลับปราณบุรี ถิ่นฐาน .. ก้อนึกขึ้นมาได้ว่า

เอ๊ะ ..

กุยังไม่ได้จ่ายค่ารถตู้ 180.- เลย ..

.....

.....

โก๊ะ ไหมครับ ...

วันพฤหัสที่ สิบ กันยายน สองห้าห้าสอง

นึกว่าจะได้กลับมาทำงานอย่างเต็มสูบ ..

ช่วงบ่ายดันมีอบรม First Aid Training ภาคภาษาอังกฤษ เลยได้เรียน CPR กันอีกรอบ ก้อดีครับ ใบประกาศมีอายุสองปี ครับ .. (ยังกะใบขับขี่)

เอาล่ะ เมื่อไหร่จะได้เคลียร์งานเนี่ยยยยย ต้องเตรียมงานไปกรุงเทพอีกแล้วว

วันศุกร์ที่ สิบเอ็ด กันยายน สองห้าห้าสอง

ตื่นมาตอนตีสามครึ่ง .. T-T ตื่นมาเพื่อเตรียมเดินทางไปยัง โรงแรม Pullman Kingpower ขับรถพาทีมงานไปจัดบูธขนมโชว์ ตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง .. ถึงกรุงเทพเช้าตรู่

เป็นงานพิธีจบของ UNICEF ที่รับนักเรียนที่จบ ม.หก แต่ไร้โอกาส พ่อแม่ยากจน ชีวิตบัดซบ ประมาณนี้ แล้ว โรงแรม กลุ่มเครือรีสอร์ท ห้าดาว ที่ดังดังในเมืองไทย จะรับเข้าไปอบรม ขัดเกลา สอนงาน พัฒนาอาชีพ ให้หกเดือน ดีครับ เหมือนได้ทำบุญ สร้างงาน สร้างบุคลากรขึ้นมา

พิธีเริ่มตอนบ่ายโมง .. บ่ายสาม ร่างกายเริ่มจะ shut down กว่าจะเสร็จ กินอาหารที่มาโชว์ กินขนมของโรงแรมอื่นๆ ก้อปาเข้าไปห้าโมง เตรียมเดินทางกลับ ฝ่ารถติดเย็นวันศุกร์หนึ่งชั่วโมงเต็มเต็ม ซึ้ง...

มาถึงรีสอร์ทตอนสามทุ่มกว่า .. ปิดสวิซต์ร่างกาย อาบน้ำ นอน ..

วันเสาร์ที่ สิบสอง กันยายน สองห้าห้าสอง

ทะไมชีวิตมันผ่านไปเร็วยังงี้ฟ่ะ ตื่นมาเที่ยง เข้ามานั่งออฟฟิตเตรียมสไลด์โม้เด็ก ก้อเย็นล่ะ อะไรฟ่ะ นี่มันวันหยุดนะเฟ้ยยยยย

T-T

วันอาทิตย์ที่ สิบสาม กันยายน สองห้าห้าสอง

เช้ามาก้อเตรียมตัว เตรียมใจ มา พอดีได้รับเชิญให้ไปเป็นผู้บรรยายพิเศษในงานปัจฉิมนิเทศ ของเด็ก ม.ราชภัฐสวนดุสิต ศูนย์หัวหิน หัวข้อเกี่ยวกับเทคนิคการสมัครงาน การสัมภาษณ์งาน .. เป็นโรงแรมเดียวที่ได้รับเชิญ ในสาขาการโรงแรม ส่วนการบิน มีวิทยากรมาจากการบินไทยครับ

ให้เราพูด สองชั่วโมง .. อืมม เราเลยเอาเครือรีสอร์ทแล้วก้อแนวคิดของเครือ Six Senses ของเรา รวมทั้ง SLOW LIFE ไปพูดด้วย ใครอยากรู้ว่ามันคืออะไรติดตามได้ที่บล๊อคก่อนหน้านี้ครับ

โม้เด็กไปเรื่อยเปื่อย สนุกดีครับ สอนแล้วตั้งใจฟังก้อดีครับ เราเน้นฮาๆ รูปเยอะๆ ก้อช่วยได้เยอะพอควร

ช่วงบ่าย ก้อมานั่งนึก .. อาทิตย์นี้ เราทำอะไรมามั่งเนี่ย .. กะลังคิดอยู่ครับว่าจะให้รางวัลตัวเองเป็นอะไรดี

ได้รองเท้าไนกี้ ไม่รู้ว่ารุ่นอะไร แต่โดนใจ แนวดี .. คว้ามาเรียบร้อย ...
เอาอะไรอีกดีหนอ..

-----------------------------------------------------------------------------------------

- บล๊อควันนี้ยาวเป็นพิเศษ .. อัดอั้นมาหนึ่งอาทิตย์เต็ม ขอประทานอภัยครับ ^_____^"

- การไม่เป็นไข้เลือดออก เป็นลาภอันประเสริฐ

- ของดีไม่จำเป็นต้องแพง

- การทำ CPR ให้เป่าปาก สองครั้ง แล้วนวดหัวใจ สามสิบ ครั้ง ..

- โดนแมงกระพรุน อย่าล้างน้ำเปล่า น้ำแข็ง น้ำร้อน .. ให้ใช้ สันมีดขูดแล้วล้างด้วยน้ำส้มสายชูเจือจาง

- ฉี่ ใช้แทน น้ำส้มสายชู ไม่ได้นะเออ

- เปิดเพลงให้ฝรั่งเต้น อย่าเปิดฮิฟฮอพ เค้าเต้นไม่ทัน ..

- พยายามโทรหารถตู้แล้ว แต่ไม่รับสาย .. อะไรฟ่ะ หรือว่าโก๊ะพอกัน!

- ฮ่า ฮ่า ฮ่า (ขำตัวเอง ..)

Views: 76

Comment

You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!

Join PORTFOLIOS*NET

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service