หายหน้าไปอาทิตย์นึง

อิชั้นไปแรดที่ทะเลกับน้องๆมาค่ะ

ตอนแรกนัดกับเพื่อนว่าจะไปกันเป็นโขลงแต่ไปกันจริงๆแค่สี่คน 555+

ดีนะคะที่พาน้องๆกับเพื่อนน้องไปด้วยไม่งั้นอิชั้นคงกร่อย ชิลไม่ออกแน่ๆ

จุดหมายของเราคือทะเลที่ไม่ห่างจากกรุงเทพมากนัก นั่นคือ"พัทยา"

อิชั้นขับรถไปพร้อมกับน้องๆค่ะ เราพักกันที่หาดจอมเทียน

การนัดหมายของอิชั้นกับเพื่อนๆถูกเลื่อนไปเรื่อยๆ

อันเนื่องมาจากความไม่พร้อมของแต่ล่ะคน(แล้วจะนัดกันทำไม)

นั่นแหละค่ะเพื่อนๆก็ต่างคนต่างขับรถไปกันเอง

ทริปนี้เลยกลายเป็นทริปครอบครัวโดยปริยาย

ที่สำคัญครอบครัวเราชอบถ่ายรูปค่ะ

พวกเราไปกันสี่คนแต่พกกล้องไป 6 ตัว 555+

แต่ละคนเอาไปเผื่อกันทั้งนั้น กลัวว่าเพื่อนจะลืมเอากล้องไปกัน

อิชั้นเลยเปรม มีตากล้องถ่ายรูปให้ตั้ง 3 คน เอิ๊กๆๆ (ปกติถ่ายแต่คนอื่นไม่ค่อยมีคนถ่ายให้อ่ะ)

อย่างที่เกริ่นไว้ข้างต้นว่าการนัดหมายของอิชั้นกับเพื่อนๆถูกเลื่อนไปเรื่อยๆ

เลื่อนไปจนถึงสี่ทุ่ม แล้วดันนัดกันที่ผับในพัทยา (แล้วจะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ยยย ความชิลหายไป)

อิชั้นจึงเข้าไปทักทายเพื่อนๆที่นัดกันเอาไว้เป็นสิบแต่มาแค่สามคน(รวมอิชั้นอีกคนเป็นสี่)

ไม่นานก็ขอตัวกลับก่อนเพราะน้องมาคุม 555+

เพราะเรานัดกันว่าจะตื่นไปถ่ายรูปกันที่เกาะล้านตอนเช้าจึงต้องรีบเข้านอนค่ะ

พอตื่นพร้อมกับทานอาหารเช้าที่โรงแรมเรียบร้อย

อิชั้นกับน้องๆเลยกะไปแชะภาพรอบๆที่พักก่อนแล้วค่อยไปเกาะล้านกัน

แต่เมื่อเดินออกไปแชะภาพ โปรแกรมต่างๆที่วางไว้ก็ต้องเปลี่ยน

ไม่ใช่เพราะติดใจในความงามของหาดจอมเทียนหรอกนะค่ะ

แต่เพราะทนเห็นสภาพของชายหาดไม่ได้

เพราะตามหาดทรายเต็มไปด้วยขยะที่ถูกคลื่นซัดมาเกยหาดแบบตรึมค่ะ

ตรึม มากมาย แบบว่าเห็นแล้วรู้สึกหดหู่มากๆ

นี่หรือพัทยาเมืองท่องเที่ยวที่คนไทยที่มีเวลาพักผ่อนไม่มากนักแต่อยากไปทะเลจะมาชิล

อิชั้นพอเข้าใจค่ะว่าทะเลหรือมหาสมุทรก็ไม่ต่างจากถังขยะใบใหญ่ของโลก

แต่ไม่เคยคิดว่ามันจะมากมายขนาดนี้

อิชั้นกับน้องเลยตัดสินใจไม่ไปแล้วค่ะเกาะล้าน

พวกเราเลือกที่จะเดินเก็บขยะตามหาดแทน

แน่นอนค่ะว่าไม่ลืมที่จะถ่ายภาพด้วย 555+

ตอนเดินเก็บขยะก็มีฝรั่งมองอยู่ตลอดเวลา(แทนที่จะมาช่วยกันเก็บ)

หลังจากกลับจากทริปเก็บขยะ(แทนที่จะเป็นทริปแรดกับเพื่อนๆ)

อิชั้นก็เอารูปลงในFacebookค่ะ

ไม่นานก็มีพี่คนนึงเข้ามาcomment

เค้าก็บอกว่า "เราเคยไปเก็บที่อ่าวมาหยาล่ะ แต่ก็เขินๆ(มีแต่คนมอง)กลัวคนอื่นเค้ามองว่าสร้างภาพ"

กรรมค่ะกรรม อิชั้นกระทบเต็มๆ

แต่เค้าก็บอกเพิ่มค่ะว่า "(ชื่นชม..ชื่นใจ สุดๆ) ที่กล้าทำในสิ่งที่เราคิดว่าอายต่อสายตาคน ทั้งๆที่เราทำดี"

เฮ้ออออ ค่อยชื่นใจหน่อย

แต่ตอนทำไม่ได้หวังคำชมพวกนี้หรอกนะคะ

แล้วที่เอามาเขียนก็ไม่ใช่เพราะต้องการคำชื่นชมเหมือนกัน

แต่เพราะเมื่อกลับมาคิดแล้ว....

อิชั้นว่าหลายๆคนโดยเฉพาะคนไทยมีจิตสำนึกที่ดีค่ะ

แต่กลัวที่จะทำ เขินอายสายตาคนอื่น ทั้งที่เราเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด

พวกที่ว่าเราสร้างภาพ อิชั้นอยากถามว่าคุณมีปัญญาสร้างภาพแบบอิชั้นรึเปล่า

สร้างภาพแล้วสิ่งแวดล้อมดีขึ้น สร้างภาพแล้วขยะลดลง

อิชั้นยอมให้ด่าว่าสร้างภาพค่ะ

กลัวทำไมคะ เราไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย

หลายๆคนบางครั้งไปทะเลเห็นขยะแล้วอยากช่วยเก็บไปทิ้งลงถัง

จงทำซะ อย่าได้อายใคร ปากใครปากมัน

ถ้าคิดว่าน่าอายแล้วลองคิดถึงพวกที่มันทิ้งขยะไม่น่าอายกว่าเหรอคะ

พวกที่มองด้วยสายตาเหยียดหยามหรือหาว่าเราสร้างภาพไม่น่าอายกว่าเหรอค่ะ

เพราะพวกเค้า"ดีแต่ปาก"

ปากพวกคุณไม่ได้ทำให้โลกมันสะอาดขึ้นหรอกนะ

เราเองก็ไม่ใช่คนท้องถิ่น(เป็นแค่นักท่องเที่ยวทั่วไป) และไม่ได้ไปทะเลบ่อยๆ

แต่ถ้าได้ไปอีก แน่นอนว่าจะช่วยเก็บขยะอีก

ช่วยกันคนละไม้คนละมือ มันไม่ตายหรอกค่ะ

แต่ถ้ายังอายไม่กล้าเก็บขยะ

สักวัน"ทะเล"ถังขยะใบใหญ่ของโลกใบนี้คงจะเต็มไปด้วยสิ่งสกปรกหรือขยะที่พวกคุณๆสร้างขึ้น

แล้วมนุษย์,สัตว์ และสิ่งมีชีวิต ที่ต้องบริโภคและพึ่งพาอาศัยทะเล จะอยู่กันยังไงค่ะ

คนละไม้คนละมือ เพื่อทะเลไทย เพื่อมหาสมุทรของโลกเส็งเคร็งของเราค่ะ