O      ครั้น “ฅน” คราเบ่งเบื้อง                  ยกตน เหนือสรรพ

มากข่มน้อยชี้ชน                                    เด่นด้อย

สร้างศรีโอ่อวดยล                                  สูงต่ำ ยื้อแย่ง

กรูปรี่รุมหรอร่อย                                   หลั่งเลือด “แร้ง” ร่าน

O      อำนาจเสี้ยมเสื่อมสิ้น                      รัดตรึง ขึงตัณห์

เล่ห์เหลี่ยมล้ำเลศลึก                              โฉดชั่ว                  

แผดเผาพร่ำผลาญพรึง                            ปี้ป่น ปราศปวง

ยศเหล่าล้วนยุยั่ว                                    เหยียบย่ำชีพมวล

เมื่อฉันส่อง จ้องหน้า เบื้องกระจก

คำถามรก ปรกปริ่ม ทิ่มท่วมหัว

 เหตุไฉน อำนาจ ผลาญค่าตัว

คั้นขุดขั้ว ชั่วกาล พาลสิ้นจม

 เจ้าจองจำ จิตใจ ใคร่ข่มขืน

ใครคิดฝืน กลืนกล้า พาเขื่องขม

มันผู้นั้น จำไว้ ชีพระทม

สาแสนสม ล้มกาย ฉลายใจ

มันผู้ใด ไหลหลง อิสระ

หายนะ ถือกำเนิด มิพลันไหว

คิดแผกแยก แหกคอก ออกลู่ไป

สิ้นอภัย สิ้นอวยพร สิ้นปราณี

ชีวิตมึง…