มะโน "๑"

ของ

กำพล มะโนใจ / Kamopol Manoja

7 - ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖ / 7- 31 December 2013

จะมีพิธีเปิดนิทรรศการศิลปกรรม ในวันเสาร์ ที่ 7 ธันวาคม 2556 เวลา 19:00น.

โดย

คุณอุดมรัตน์ กรรณสูต

ให้เกียรติเป็นประธานในพิธีเปิดนิทรรศการ

To be presided over by

Mrs.Udomrat Karnasuta

On Saturday December 7th, 2013 at 7:00 pm.

จิตรกรรมของกำพล มะโนใจ
กำพล เป็นศิลปินเชียงรายโดยกำเนิด ผลงานจิตรกรรมเขาเป็นที่ยอมรับได้รับรางวัลจากการประกวดศิลปกรรมเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ของธนาคารกสิกรไทย ปี พ.ศ.2542
หลังจากสำเร็จการศึกษาศิลปกรรม ศิลปะบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี , คลองหก ปี พ.ศ.2543 เขาเดินทางกลับบ้านทำงานศิลปะเงียบๆต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบันร่วม 13ปี
เต็ม ผลงานจิตรกรรมกำพล เป็นจิตรรมไทยร่วมสมัยที่ใช้สีบางน้อยสี เน้นความสวยงาม ของเส้น เว้นที่ว่างพื้นขาวแสดงมิติ เรื่องราวโดยรวมเกี่ยวเนื่องกับวิถีท้องถิ่นของผู้คนล้านนา ผู้คน สิ่งของ

การใช้ชีวิตประจำวัน สิ่งที่เห็นปรากฏต่อเนื่องในผลงานของเขาจากอดีตคือความอบอุ่น ที่ซ่อนอยู่ในความเรียบ เงียบเหงาในบรรยากาศฤดูหนาวที่มีสีขาวของพื้นเป็นฐานของความ รู้สึก เส้นโค้ง รูปเด็ก ผู้คน สัตว์ สิ่งของ
โอบล้อมเข้าหากันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ความงามของผลงานเกิดจากจังหวะและฝีมือที่ตะหวัดป้ายเส้นสี่เพียงน้อยให้ภาพปรากฏแสดงเรื่องราวอารมณ์ จากความเรียบง่ายในอดีต
จิตรกรรมของเขาพัฒนาต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน ปัจจุบันที่ได้เพิ่มเทคนิควิธีการทันสมัย ตามวัสดุอุปกรณ์ของสื่อที่มีให้เลือกให้ใช้ให้ทำหลากหลาย กำพลเลือกเล่นพื้นผิว สร้างลายเส้นลอยนูนออกมาจากพื้นภาพ
ขับรูปทรงที่เพิ่มภาพขนาดใหญ่ให้ดูตระการตา ผสานการเพิ่มน้ำหนักในสีสันมากขึ้น แต่เนื้อหายังคงเรื่องเดิมของวิถีชีวิตครอบครัว ความรักในผู้คนบ้านเรือน และระบุเจาะลึกลงไปที่เรื่องของแม่กับลูก ' แม่ลูก '

ความรักความผูกพันพื้นฐานอันเป็นสากลของโลภ ความรักที่พัฒนาให้คนรู้จักรักในสิ่งอื่นๆ รักคนอื่น รักสัตว์ สิ่งของ และโลก สิ่งพิเศษที่เขาได้รับมากำลังถูกถ่ายทอดต่อ ลงบนผลงานศิลปกรรมที่มีลักษณะเฉพาะัััตัว
เป็นตัวตนของกำพล ทั้งรูปแบบวิถีชีวิตและเทคนิควิธีการ ศิลปกรรมของกำพลคล้ายผลงานของชนเผ่า ชนเผ่าหนึ่งที่กำเนิด มาจากโลกอันไกลโพ้น และกำลังเดินทางกลับมาสู่โลก
เดินทางกลับมาทวงถามความรักกับโลกปัจจุบัน ปัจจุบันเขากำลังต้องการสิ่งนี้ สิ่งอันเป็นพิเศษ เรียบง่ายจากความรักของแม่กับลูก แม่ที่ไม่ต้องการความหมายอะไรมากมาย
เด็กที่ไม่ต้องการความหมายอะไรมากมายไม่มีอะไรซับซ้อน ภาพแม่ลูกเป็นภาพเชิงเดี่ยว บริสุทธิ์ เรียบง่ายและเป็นความจริง ความรักเป็นความจริงที่เรียบง่าย เขาต้องการความจริงของความรักพยุงโลกนี้ให้คงอยู่
ให้กลมกลืน สมดุลย์ ทั้งธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ทั้งในความแปลกแยกแตกต่าง ทั้งในสิ่งที่เร้นลับ และในสิ่งที่โล่งแจ้ง ทั้งในวิถี ชีวิตชนเผ่า และในวิถีอายะเมือง ในความจริง ในทุกๆที่ ในทุกๆสภาวะ เราต้องการความรัก
ให้ความรัดสลายความซับซ้อน คืนความเรียบง่ายให้ทุกสิ่งเป็น ให้ความรักได้มีพื้นที่ คืนอากาศ คืนพื้นที่ว่างให้คนต่อไป

สมพงษ์ สารทรัพย์

21 พฤศจิกายน 2556