ท่ามกลางกระแสของชีวิตที่ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง การที่มีช่วงเวลาที่ได้หยุดพักจากการดำเนินไปของชีวิตในแต่ละวัน เวลาที่จะได้หยุดนิ่งคิดสะท้อนถึงสิ่งที่ทำที่เกิดขึ้น และเตรียมพร้อมสำหรับวันข้างหน้า เป็นความจำเป็นหนึ่งเพื่อให้ชีวิตนี้สามารถดำเนินต่อไปได้อย่างไม่โหดร้ายเกินไปนัก

เมืองใหญ่เมืองหนึ่งก็เปรียบได้กับสิ่งมีชีวิตที่ประกอบไปด้วยระบบสังคมต่างๆที่มีความซับซ้อน การเชื่อมโยงปฏิสัมพันธิ์ระหว่างสิ่งต่างๆมากมายนับไม่ถ้วนในบริบทนี้ เมืองก็เช่นกันที่ต้องการช่วงเวลาที่จะได้พักหายใจ ในนิทรรศการนี้ศิลปิน เอกรัตน์ ปัญญะธารา ได้นำเสนอภาพของกรุงเทพมหานครในช่วงเวลาของการหยุดความว่างเปล่า ที่ปรากฏเพียงแค่ร่องรอยของมนุษย์

เอกรัตน์ เป็นช่างภาพของ National Geographic ประจำประเทศไทย เขาชอบการปฏิสัมพันธ์กับผู้คนอันแสดงออกมาทางภาพถ่ายของเขาที่ส่วนใหญ่จะเป็นภาพของผู้คนในสังคมในบริบทต่างๆ ผลงานของเอกรัตน์ที่ถูกเลือกนำมาจัดแสดงในครั้งนี้ เป็นงานที่สอดแทรกอยู่ระหว่างผลงานทั้งหมดของเขา งานที่สะท้อนถึงการหยุดเพื่อสำรวจ ใคร่ครวญ พิจารณา อยู่กับตนเอง เวลาของความว่างเปล่า การหยุดพักของเมืองจากกิจกรรมต่างๆ ช่วงเวลาที่เราให้คืนกับกรุงเทพ เมืองที่ถูกใช้ประโยชน์อยู่ทุกวัน เมืองที่เป็นบ้าน เป็นผู้ให้ โดยไม่เกี่ยงชนชั้น