นิทรรศการนี้มีโสร่ง 29 ผืน

ภาพที่เหลือแสดงชุดนุ่งห่มที่คลุมสรีร่างอันงดงามด้วยสีสันที่ขับเน้นดวงหน้าให้เด่นชัด

ทุกภาพเผยให้เห็นหญิงชาวเอเชีย ผู้เรียบง่าย ดูใส

ไร้สัมผัสจากยุคแห่งมินิสเกิร์ต บิกินี่

กางเกงยีนส์ลีวายและสูทอาร์มานี่

ระหว่างบิกินี่น้อยกับโสร่ง มันมีอะไรแตกต่างกันบ้าง

นั่นคือคำถาม ถึงความแตกต่างระหว่าง

ความต้องการทางเพศของสัตว์โลก กับ ความน่าสเน่หา

คำตอบนั้นมีมากมาย

แต่หลักการหนึ่งของความแตกต่างคือช่วงเวลา สิ่งไหนยืนยาวกว่ากัน

ระหว่างเซ็กซ์ กับ ความน่าสเน่หา

เซ็กซ์นั้นมาแล้วไปเลย สัมผัสได้ทีละคน

มันคือวิธีการอันรวบรัดของธรรมชาติเพื่อการสืบพันธุ์มนุษย์

ควาามน่าเสน่หานั้นเป็นนิรันดร์ เหมือนดอกไม้แสนสวย

ที่เชิญชวนให้ยากจับต้อง เด็ดดม รัก สิ่งที่สวยงามนั้นตลอดไป

เหมือนกับโสร่งที่คลุมอยู่บนร่างหญิงสาว น่าชื่นชอบ ปราถนา

ได้ปกคลุมและเปิดเผย ได้หยิบจับและดอมดม โสร่ง สาหรี่ ผ้านุ่ง ฉ่องซำ อ่าวได๋

ล้วน "ปิดคลุม" "ซ่อนเร้น" "ดูลึกลับ" "ท้าทายโสดสัมผัสและความใฝ่รู้ของเรา"

มันเรียกร้องให้ถูกเปลื้องออกมา เพื่อการค้นพบสิ่งลึกลับภายใน

"ไม่เชื่อถามคาสโนว่าดูสิครับ เขารู้"

เขาอาจใช้เวลาเป็นวัน

เป็นสัปดาห์หรืออาจถึงเดือนที่เขาจะชักจูงผู้หญิงให้มาหลงรัก

ความน่าสเน่หาของเธอนั่นเองที่กระตุ้นให้เขาสนใจค้นหามัน

เซ็กซ์ในตัวมันเองใช้เวลาไม่กี่นาที หรือหลายชั่วโมง ถ้าเขาเอาไหว

มีแต่คาสโนว่าเท่านั้นที่รู้

ส่วนความเซกซี่นั้นคนละอย่างกันเลย เป็นเพียงกระแส มาวันนี้พรุ่งนี้ก็ไป

ดาวเด่นแห่งปี ดาราแห่งศตวรรษ

บริจีต บาร์โดเซ็กซี่ แต่ก็เพียงชั่วยุคหนึ่ง แองเจลีน่า โจลี่ก็เช่นกัน

เซ็กซี่เพียงแค่ตอนนี้

หญิงสาวในกางเกงยีนส์รัดรูปดูเซ็กซี่ มันคือแฟชั่นวันนี้

แฟชั่นของวันพรุ่งนี้ใครจะรู้ได้

โสร่ง ไม่ใช่แฟชั่น

โสร่ง นั้นนิรันดร์

เท็ดดี้ สภา ปาลเสถียร

กันยายน 2555 กรุงเทพ