WTF Gallery ภูมิใจเสนองานนิทรรศการภาพวาด Bitumen, Gold, Opium & Crows โดยศิลปินชาวอังกฤษ จัสติน มิลส์ สำหรับประวัติ เขาเกิดที่ประเทศอังกฤษ และทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่ปี 1996 เรียนจบจากมหาวิทยาลัยบริสตอลที่อังกฤษ และเรียนต่อระดับปริญญาโทด้านวิจิตรศิลป์ ที่มหาวิทยาลัย Visva-Bharati (Santiniketan) ในปี 1994 จัสตินเคยจัดแสดงงานมาแล้วในหลายประเทศ อย่างเช่น งาน ‘A Brief View of Everything’ จัดแสดงที่หอศิลป์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในปี 2010 งานแสดงภาพพิมพ์และวาดเส้นนานาชาติ ครั้งที่ 2 ที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ในปี 2009 งาน ‘Brahma to Bapu’ ที่ Visual Art Gallery ในเมืองนิวเดลี ประเทศอินเดีย ซึ่ง curate โดย Rakhi Sarkar ในปี 2002 และงานจัดวางที่เป็นการทำงานร่วมกันของศิลปินหลายคนที่ Outpost Venice Biennale ในเมืองเวนิส เมื่อปี 1995

“สำหรับผม ภาพวาดไม่ใช่ปราศจากเสียง และดนตรีใช่ว่าจะมองไม่เห็น ดังนั้น ภาพวาดจึงเกี่ยวกับการฟังมากพอๆ กับการมองเห็น ผมอยากจะทำในสิ่งที่ผมรู้สึกว่า มันมีเหตุผลอันหนักแน่นและเป็นไปได้ ผมพยายามจะวาดภาพที่ผมไม่เคยเห็นหรือได้ยินมาก่อน ภาพที่มีพลังอย่างเงียบๆ เป็นพลังดึงดูดที่ต่อเนื่องยาวนานเหมือนกับบทเพลงของ Tom Waits ที่ดึงดูดผมได้อย่างทันทีทันควันทุกครั้งไป” จัสติน มิลส์ เจ้าของผลงานสุดเก๋ กล่าวเอาไว้อย่างนั้นWTF Gallery ภูมิใจเสนองานนิทรรศการภาพวาด Bitumen, Gold, Opium & Crows โดยศิลปินชาวอังกฤษ จัสติน มิลส์ สำหรับประวัติ เขาเกิดที่ประเทศอังกฤษ และทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่ปี 1996 เรียนจบจากมหาวิทยาลัยบริสตอลที่อังกฤษ และเรียนต่อระดับปริญญาโทด้านวิจิตรศิลป์ ที่มหาวิทยาลัย Visva-Bharati (Santiniketan) ในปี 1994 จัสตินเคยจัดแสดงงานมาแล้วในหลายประเทศ อย่างเช่น งาน ‘A Brief View of Everything’ จัดแสดงที่หอศิลป์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในปี 2010 งานแสดงภาพพิมพ์และวาดเส้นนานาชาติ ครั้งที่ 2 ที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ในปี 2009 งาน ‘Brahma to Bapu’ ที่ Visual Art Gallery ในเมืองนิวเดลี ประเทศอินเดีย ซึ่ง curate โดย Rakhi Sarkar ในปี 2002 และงานจัดวางที่เป็นการทำงานร่วมกันของศิลปินหลายคนที่ Outpost Venice Biennale ในเมืองเวนิส เมื่อปี 1995
 “สำหรับผม ภาพวาดไม่ใช่ปราศจากเสียง และดนตรีใช่ว่าจะมองไม่เห็น ดังนั้น ภาพวาดจึงเกี่ยวกับการฟังมากพอๆ กับการมองเห็น ผมอยากจะทำในสิ่งที่ผมรู้สึกว่า มันมีเหตุผลอันหนักแน่นและเป็นไปได้ ผมพยายามจะวาดภาพที่ผมไม่เคยเห็นหรือได้ยินมาก่อน ภาพที่มีพลังอย่างเงียบๆ เป็นพลังดึงดูดที่ต่อเนื่องยาวนานเหมือนกับบทเพลงของ Tom Waits ที่ดึงดูดผมได้อย่างทันทีทันควันทุกครั้งไป” จัสติน มิลส์ เจ้าของผลงานสุดเก๋ กล่าวเอาไว้อย่างนั้น
 หลังจากที่จัดแสดงนิทรรศการ 48 Portraits of God เมื่อปีที่แล้ว จัสตินได้ผลิตภาพวาดชุดใหม่ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากดนตรีและเนื้อเพลงของ Tom Waits นักร้องและนักแต่งเพลงชาวอเมริกันผู้เคยกล่าวไว้ว่า “โลกนี้ไม่มีปีศาจมีแต่พระเจ้าเวลาเมา” จัสตินยังคงใช้วัสดุที่เต็มไปด้วยความหมายเชิงอัตลักษณ์อย่างยางมะตอยจากพื้น โลกกับสีทองคำอันเรืองค่า แต่ครั้งนี้เขาใช้จังหวะและท่วงทำนองของเนื้อเพลง ความมืดมนและความสว่างไสวของเสียงดนตรี มาเป็นส่วนสำคัญในการสร้างภาพที่เรามองเห็น ทำให้ภาพที่เราเห็นอยู่ตรงหน้าในพื้นที่จริงกลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเพียงชั่วคราวในชั่วขณะนั้นๆ
 ฉันทลักษณ์ของชื่อนิทรรศการนี้ บ่งบอกถึงความสัมพันธ์ของภาพชั้นอันสลับซับซ้อนกับการประกอบกันของคู่ตรงข้าม ไม่ว่าจะเป็นสารสังเคราะห์ยางมะตอย หรือสีทองที่เป็นspirit-based ถูกนำมาใช้ร่วมกับสีน้ำอะคริลิคหลากสี เพื่อให้เกิดภาพที่สะกดสายตา ให้ความรู้สึกของการปรากฏอยู่และหายไป การรุกไล่และสลายตัว ทั้งสบายใจและรบกวนใจ ในเวลาเดียวกัน ซึ่งทั้งหมดนี้ก้องกังวานอยู่ในเสียงร้องเร้นลึก บอกเล่าความรู้สึกตรงจากใจ ของ Tom Waits เสียงเพลงที่ไม่มีใครเหมือน และเป็นเพลงที่เปิดฟังมากกว่าเพลงอื่นใดในสตูดิโอของจัสติน
 สำหรับ นิทรรศการศิลปะร่วมสมัยโดย จัสติน มิลส์นี้ จัดขึ้นระหว่างวันที่ 14 ตุลาคม - 10 พฤศจิกายน 2554 ที่ WTF เเกลลอรี่