(*) For English please scroll down

คุยกับยาย ตอน ศิลปะกินได้
ศิลปะถูกทำให้อยู่ในมายาของความสูงส่งและบริสุทธิ์มาเป็นเวลานาน และในประเทศไทย ศิลปะยังคงถูกปกป้องในทำนองเดียวกันกับสถานะศักดิ์สิทธิ์แบบทางศาสนา การแยกศิลปะเป็นออกเป็นฝั่งฝ่ายในแบบขั้วตรงกันข้าม เช่น แบบขาวดำ แบบบริสุทธิ์กับแบบเปรอะเปื้อน ไม่ได้ตรงความจริงที่ซับซ้อนในรายละเอียด และไม่ได้ช่วยให้เราเข้าใจสถานการณ์เพื่อจะไปสู่การแก้ปัญหาอะไรอย่างตรงไปตรงมา
คุยกับยาย อยากชวนคุณมาคุยเกี่ยวกับเรื่องปากท้องของศิลปะ มองศิลปะในฐานะวิชาชีพที่จะต้องมีผลตอบแทนหรือระบบอย่างใดอย่างหนึ่งทำให้ศิลปินทำมาหากินในวงการศิลปะได้จริง และเพื่อให้ไปไกลกว่าศิลปะในฐานะงานอดิเรกของคนที่อยู่ในพื้นที่ปลอดภัยซึ่งไร้ความขัดสนของชีวิต จนถึงการถามหากฎเกณฑ์ต่าง ๆ ที่สามารถใช้จัดการความสัมพันธ์การทำงานภายในวงการศิลปะที่สามารถถูกบังคับใช้กับทุกคนได้โดยไม่วางอยู่บนระบบความสัมพันธ์ส่วนตัวมากอย่างที่เป็นอยู่
คุยกับยายมีวิทยากรสามท่าน คือ วันทนีย์ ศิริพัฒนานันทกูร, ชล เจนประภาพันธ์, แบ๊งค์ งามอรุณโชติ
วันที่7 กุมภาพันธ์ 2558
เริ่มคุย 5โมงเย็น

Talking With Granny : Edible Art
Art has been mystified as something lofty and pure for ages. In Thailand, art is protected as sacredly as religion. However, the dichotomy of art, e.g. white and black or pure and unclean, is not realistic, and unable us to understand the situation, to find a real solution of this complicated issue.
Talking with Granny would like to invite you to talk about profane issues of art. We will see how to make art as a career that gives a certain possibility to live by working in the art world, and we will go outside the comfort zone that unaffected by the deprivation of basic needs. Also, we are going to ask for a fairly working system that allows us to work in the art world equally.
Our three speakers are Wanthanee Siripattanutakul, Chol Janepraphaphan, Bank Ngamarunchot
7 FEB 2015
: 17:00 Hr