นิทรรศการ “๙ ปี กระพี้ศิลป์”

ศิลปิน ธัฐบดินทร์ บุญเนื่อง ( Phababin Boonnuang)

ลักษณะงาน จิตรกรรม

พิธีเปิดนิทรรศการ วันที่ 9 สิงหาคม 2556 เวลา 18.00น.

ระยะเวลาที่จัดแสดง 9 - 27 สิงหาคม 2556

ห้องนิทรรศการ ห้องนิทรรศการชั้น 2

ติดต่อศิลปิน 088-8579409

แนวความคิด

“หากกระพี้ คือ เปลือกนอกของต้นไม้ ข้าพเจ้า คือ เปลือกนอกของศิลปะ”

คำพูดนี้ผมระลึกขึ้นมาพร้อมกับการหันกลับมาของตัวเอง ในระยะเวลาที่ทำงานมาเป็นเวลากว่าสิบปี ที่ผ่านมาพบเห็นและแก้ไขทั้งทักษะและผลงานมาหลายครั้งหลายหนจนปัจจุบันก็ยังคิดและพัฒนาปรับปรุง สิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำอย่างมุ่งมั่น ส่วนที่คิดว่า ๙ ปี ก็คงเป็นสิ่งที่เห็นว่า เวลานี้คงเป็นเวลาที่พอเหมาะพอดีที่จะรวมเป็นเวลาของสิ่งที่ทำอยู่ได้เริ่มต้นอย่างจริงจัง

เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วที่ผมคิดว่าจะเดินสู่เส้นทางที่เรียกว่าศิลปะ ผมก็ยังกังวลใจอยู่ไม่น้อย เพราะผมมีทั้งความสุขและความทุกข์ ในชีวิตที่บางมุมก็หนักเอาการ สุขและทุกข์นั้นแน่นอน ผมเชื่อว่าทุก ๆ คนต้องพบปะมันเช่นกัน เพราะผมถือว่ามันเป็นสิ่งปกติแห่งชีวิตมนุษย์ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มันก็ทำให้ผมเคลื่อนไหวลมหายใจจังหวะชีวิตและอารมณ์ สู่การสร้างสรรค์เป็นผลงานของผมได้ในหลายครั้งหลายหน บางคนใช้ความสุขมาเป็นสิ่งบันดาลใจ แต่ผมใช้ความทุกข์ในชีวิตมาเป็นแรงผลักดันทั้งตัวตนและผลงานตลอดมา ยิ่งทุกข์มากยิ่งทะยานมาก ยิ่งต้องผ่านไปให้ได้ เพราะผมเชื่อในความสำเร็จ

หากไม่ทุกข์คงไม่รู้ว่าสุขเป็นเช่นไร หากไม่ล้มคงไม่รู้วิธีลุกขึ้นมาสู้ต่อไป ชีวิตของเราก็ไม่ได้ยืดยาว ผมก็เช่นกัน ผมจึงใช้เวลาที่มีอยู่ให้เกิดคุณค่ามากที่สุด ทั้งความคิดและการทำงานให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะนั้น ๆ สมัยก่อนผมจับพลัดจับผลูเข้ามาสัมผัสเข้ากับการทำงานศิลปะได้ก็ด้วยการหารายได้เพื่อเลี้ยงชีพ และเริ่มซึมซับความน่าสนใจของศิลป์โบราณสมบัติของชาติ และหวงแหนในคุณค่าที่คิดว่าซักวันก็จะเลือนรางสู่สิ่งที่เป็นความทรงจำในอดีตเพียงเท่านั้น

จากนั้นผมจึงเริ่มศึกษา ทำงานและทำความเข้าใจ จึงเกิดเป็นผลงานและการหาทางเดินและทางรอดในวงการศิลปะอีกหลายครั้งหลายหน จนเกิดเป็นอุดมการณ์และการตั้งเป้าหมายแห่งชีวิตอีกครั้ง พร้อมทั้งพัฒนาปรับปรุงสิ่งที่ทำมาตลอดให้ดียิ่งขึ้น ไม่ใช่เพื่อผลสัมฤทธิ์ทางการเงินเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังต้องการพัฒนาผลงานของผมให้เป็นที่ยอมรับและเป็นกระจกที่จะสะท้อนความรู้สึกของมนุษย์ได้จริง ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นในสุนทรียภาพทางใดทางหนึ่ง และหวังให้เป็นสิ่งแทนตัวตนของผมในทุกห้วงขณะจวบจนเวลาที่ผมไม่อยู่แล้วก็ตาม

ส่วนหนึ่งในนิทรรศการครั้งนี้ ผมได้นำเอาความรู้สึกมาเป็นเรื่องราวและลักษณะของจิตรกรรมไทยมาเป็นตัวเสนอความคิดและทุกสภาวะจิตรที่กระทบสู่ตัวตนและจิตใจของผม

“ขณะนี้ผมคือเปลือกนอก คือกระพี้ของศิลปะดั่งเช่นกระพี้ไม้ คือเปลือกนอกของต้นไม้ใหญ่เล็ก แต่สักวันเมื่อเติบโต ไม่ว่ารากแก้วหรือเยื่อไม้ กิ่ง ก้าน ใบ ก็จะแข็งแรงและก่อให้ไม้เติบโตมีความแข็งแรงเต็มไปด้วยแก่นสาร ประกอบมาจากการเจริญเติบโตและผ่านมรสุมมาจนหยัดยืนได้อย่างทะนง”

๙ ปีกระพี้ศิลป์ ธัฐบดินทร์ บุญเนื่อง