ด้วยความอ่อนล้าของการตรำงานมาติดต่อกันหลายคืน

ฉันนั่งจมอยู่ตองหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างเลื่อนลอย

ภายในห้องมีเพียงเสียงเพลงแผ่วเบา ที่เปิดผ่านลำโพง
 
เอื่อยเฉื่อยพาฉันล่องลอยไปตามทำนอง
 
 

มือซ้ายที่เคยกดเเป้นพิมพ์อย่างคุ้นชิน เริ่มเชื่องช้าลง

มือขวาที่คอยขยับเม้าท์เริ่มหยุดนิ่ง



ฉันพยายามเรียกสติอันเหลืออยู่น้อยนิดในสภาวะเช่นนี้อย่างอดทน

มือซ้ายเริ่มลูบหน้าลูบตาด้วยคิดว่าจะขจัดกริยาง่วงอันน่าอึดอัดนี้ออกไป

เเต่เหมือนไม่ได้ช่วยอะไร

มือซ้ายที่ขยับพลางค้างนิ่งอยู่อย่างนั้น



ติ๊ก...ติ๊ก...ติ๊ก...


เสียงเล็กๆ ที่ดังอย่างสม่ำเสมอ เที่ยงตรง เเละเเผ่วเบา

ฉันเงี่ยหูเข้าไปชิดต้นเสียงนั้นอย่างลืมตัว

มันยังคง


ติ๊ก...ติ๊ก...ติ๊ก...


ไม่มีเเม้ที่จะรู้เบื่อ

ไม่มีเเม้ที่จะพร่ำบ่น

ไม่มีเเม้ที่จะหยุดพัก


เพราะมันคือหน้าที่... ที่พึงกระทำ... ของลานนาฬิกา




ติ๊ก...ติ๊ก...ติ๊ก...


ฉันตื่นจากภวังค์...บิดข้อมือเพื่อดูเวลา...เเล้วก้มหน้าทำงานต่อไป


Read More: http://www.portfolios.net/profiles/blogs/2988839:BlogPost:953592#ix...
Read More: http://www.portfolios.net/profiles/blogs/2988839:BlogPost:953592#ix...

Views: 508

Replies to This Discussion

พักผ่อนบ้างนะครับ....นาฬิกา....
ขอบคุณเเทนนาฬิกาหลายๆเรือน ที่เดินติ๊กๆ มานานนับปี ขอบคุณจริงๆ
1 วินาทีนาฬิกา มีค่าเท่ากับ1ครั้งของการเต้นของหัวใจ
คำถาม---นาฬิกาอยากหยุดพักมั้ย..........................ไม่มีคำตอบ
คำถาม --หัวใจอยากหยุดเต้นมั้ย...........................ไม่มีคำตอบ

ฉันใช้ร่างกายเพื่อหาสิ่งล่ำค่าเพื่อที่จะได้มา
ฉันใช้เวลาไปพร้อมๆกัน......................................................
เธอได้สิ่งล้ำค่าตามใจอยากที่เธอแสว่งหา
ถ้าฉันคือหัวใจที่กำลังเต้นอย่างอ่อนล้าฉันคงถาม เธอว่าแล้วฉันได้อะไรในสังคมสมมุติของเธอ
กด Like ให้เลย....หุหุ
กดด้วยคน!
สักวันฉันจะตอบมัน...
สี่ครั้งน้า เราว่า
เป็นไรมากไม๊นิด
ถามตัวเองดีกว่ามั้ย

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service