สวนสันติท่ามกลางความวุ่นวายในกรุงเทพ
ที่แตกหน่อออกมาจากกิเลส และตัญหา
อิสระชนทั้งหลาย ต่างใฝ่หาพื้นที่เพื่อแสดงถึง
จุดยืนของตน
ที่ลอกเลียนกัน ซ้ำไปมา
100ปี ในห้วงวัฏจักรของชีวิต
ความหมายที่แท้จริงที่ใฝ่หา
เมตตาไม่สามารถใช้แทนการกระทำใดๆได้
ชีวิต..จึงเกิดมาเพื่อสิ่งใด?
มีความฝัน...เพื่ออะไร?
ดำรงชีวิตไปทำไม?
ในเมื่อไม่รู้จักคำตอบ
หรือแม้แต่กระทั่งคำถาม
ว่าอะไร?
ตัวตนของฉันในตอนนี้
จึงมิแตกต่างอะไรกับเกสรดอกไม้
ที่ไร้ซึ่งน้ำหนัก ปล่อยให้ถูกพัดไปตามสายลม
ไม่แตกต่างกับแบคทีเรีย
ที่ไม่มีคุณค่า และไม่สามารถมองเห็น เป็นสิ่งสำคัญได้.
You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!
Join PORTFOLIOS*NET