สวัสดีครับ ไม่รู้จะแนะนำตัวยังดีเหมือนกัน
เอาเป็นเรียกสั้นๆ ว่า โจ แล้วกันครับ
ตอนเด็กๆ อยากเป็นเด็กศิลป ใฝ่ฝันอยากเป็นสถาปนิก เห็นพี่ๆ แถวบ้านมีตังค์ใช้เยอะดี
แต่แม่ดันอยากให้เรียนบัญชีซะงั้น กว่าจะอ้อนวอนได้นานอยู่
เลยมีขอเสนอว่าถ้าสอบไม่ติด ก็ต้องไปเรียนบัญชี
โอ้ววว แม่เจ้า หน้าหยั่งกะโจรให้ไปใส่สูทเรียนบัญชี ม่ายยยยย
จนได้เรียนศิลปะสมใจ ผมจบจากช่างศิลป ลาดกระบังครับ
แต่ท้ายสุด สุดท้ายก็ไม่ได้ทำงานสถาปนิกอยู่ดี 555+
จบมาไปแสวงบุญค้นหาตัวเอง แบ็คแพ็คไปเรื่อยๆ พร้อมกับกล้องฟิล์มตัวเล็กๆ ถ่ายไปเรื่อยๆ (ดูดีจัง)
จนมาถึงพัทยาเงินหมดไม่มีไรทำ สุดท้ายไปทำงานล้างจาน 555+ ทำหยั่งกะอยู่เมืองนอก
จริงๆ แล้วหาเงินกลับบ้าน
กลับมาเมืองกรุง พร้อมกับกล้องฟิล์มตัวเล็กๆ ตัวเดิม
สมัครงานอยู่หลายที่ จนมาได้งานกราฟิกดีไซน์บริษัทนิตยสาร
หน้าที่ก็ไม่มีอะไรมาก จัดหน้า ถ่ายภาพ ตรวจปรู๊ฟ ดูบทความ วันไหนนักข่าวไม่สบายก็ไปแทน บางที บก. เห็นว่างๆ ก็ให้เขียนบทความเล็กๆ น้อยๆ 1 คอลัมภ์ ทำอาร์ตเวิร์คโฆษณา รบกับลูกค้า
ว่าง่ายๆ คือทุกอย่างที่บริษัทหนังสือเขาต้องทำนะครับ
จนตำแหน่งสุดท้ายที่ได้รับในปัจจุบัน "อาร์ตไดเร็กเตอร์" เท่ห์มั้ยละ (งานเท่าเดิม)
ชีวิตผมก็วนเวียนอยู่แบบนี้มา 10 กว่าปี ตั้งแต่เลิกรับจ้างล้างจานในร้านอาหารที่พัทยา
ปล. ผมได้รับประกาศณียบัตรว่าเป้นพนักงานที่ล้างจานสะอาดที่สุดในร้านมาด้วยนะครับ
Tags:
-
▶ Reply to This