Thailand's Creative Art & Design Community

[ Assignment #2 ] "MOM" * Closed / ปิดรับผลงาน *

"Mama's Painkiller" by Wa-tinee Paleebatt

("MOM" Monthly Art Project's Winner) ขอแสดงความยินดีกับคุณ Meo กับรางวัลตั๋วเครื่องบินไปกลับภูเก็ต 2 ที่นั่ง พร้อมอาหารและที่พัก 3 วัน 2 คืน สำหรับผลงาน "Mama's Painkiller" ที่ประทับใจเรามากที่สุด และขอบคุณทุกคนที่ส่งผลงานเข้ามาร่วมสนุกกันนะครับ

ร่วมกับ

ชวนส่งผลงานของในหัวข้อ "MOM!" หรือ "แม่" ส่งเป็นอะไรก็ได้ ภาพถ่าย, วิดีโอ กราฟฟิก, flash, animation, ภาพวาดสีน้ำ, สีน้ำม้น ดินสอ, MV, เพลง, product design, ของทำมือ, งานเขียน ทุกอย่างที่คุณอยากจะสื่อถึง "แม่ของคุณ" จะเป็นภาพ portrait หรือส่ิงที่อยากจะบอก เป็นสิ่งทำให้คุณนึกถึง หรือส่ิงที่คุณอยากจะบรรยายให้คนอื่นฟังเกี่ยวกับแม่ของคุณ มาร่วมแสดง

[ กติกา: ] -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* ส่งงานได้ตั้งแต่วันนี้จนถึง ~~31 สิงหาคม 2009~~ ขยายเวลาถึง 7 กันยายนนี้
* วิธีการส่งภาพถ่าย / รูปภาพของสิ่งที่คุณสร้างขั้นมา : โพสต์ในกระทู้ส่งงาน (600x800 dpi)
* ถ้าเป็นวิดีโอ (ไม่เกิน 1 นาที) หรือเพลง (ไม่เกิน 3 นาที) ให้โหลดที่อื่นก่อน แล้วเอา embed code มาใส่
* ถ้าเป็นงานเขียนหรือบทความต่างๆ ควรยาวไม่เกินประมาณครึ่งหน้า A4 (โดยประมาณ)
* ส่งได้ 1 คน /1 ผลงานเท่านั้น (พร้อมชื่อผลงาน และคำอธิบายสั้นๆ 1 บรรทัด)

[ SPECIAL ] -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของ "ผลงานที่ถูกใจ WebMonster ที่สุด" จะได้รับของขวัญพิเศษจาก Asahi "Super Dry" ดังต่อไปนี้
* ห้องพักจาก Patong Bay Garden Resort ที่พัก 3 วัน 2 คืน พร้อมอาหาร สำหรับ 2 ท่าน
* ตั๋วเครี่องบินไปกลับ กรุงเทพฯ-ภูเก็ต จำนวน 2 ที่นั่ง (พร้อมรถรับส่งจากสนามบิน)
* รถพร้อมคนขับรถ พาคุณท่องภูเก็ต 1 วันเต็ม
* รวมมูลค่ามากกว่า 20,000 บาท
งานนี้ใครอยากพาแม่ พาแฟน หรือครอบครัวไปเที่ยวกันแบบไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่ควรพลาดครับ

[ NOTE ] -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* WebMonster จะไม่มีกฎในการตัดสินที่แน่นอน ขอย้ำว่า "ผลงานที่ประทับใจ" WebMoster ที่สุดไม่จำเป็นต้องเป็นผลงานที่ดีที่สุดก็ได้ ขอให้คุณทำตรงหัวข้อและแสดงความสามารถของคุณให้เต็มเท่านั้น มือใหม่และมืออาชีพมีโอกาสเท่ากัน เพื่อนสนิท มิตรห่างไกล มีโอกาสได้เท่ากัน ห้ามมาหลังไมค์เด็ดขาด งานนี้ไม่มีฮั้วครับ!!!

Replies to This Discussion

Permalink Reply by HiSoMan on August 3, 2009 at 1:18pm

ชื่อผลงาน: ลูกรัก

Permalink Reply by 4224 on August 4, 2009 at 11:23am

ชื่อผลงาน : "รัก"

Permalink Reply by ForestX on August 4, 2009 at 1:06pm

ชื่อผลงาน : "ก้าวแรก"

Permalink Reply by Ong on August 8, 2009 at 1:40am

ขอบคุณ อาม่า อากง ---- ลูกสาวของอาม่ากับอากง เป็นแม่ที่ดีที่สุดเลย

Permalink Reply by JaZZ on August 8, 2009 at 2:43am

ของขวัญกำนัลแด่แม่

วันนี้ ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังเดินทางโดยรถไฟฟ้ามหานคร
ด้วยความที่มาคนเดียว ก็ไม่รู้จะหันไปคุยกับใคร
ข้าพเจ้า จึงฝากสายตาไว้ที่จอสี่เหลี่ยมขนาดย่อมเหนือราวจับ
ทั้งที่ก็ไม่ได้สนใจอยากจะดูมากนัก จึงได้แต่ปล่อยให้ภาพต่างๆวิ่งผ่านตาไปเรื่อยเปื่อย
ทันใดนั้นข้าพเจ้าก็สะดุดตากับ โฆษณารังนกปรุงสำเร็จยี่ห้อหนึ่ง
บรรยายถึงความดีเยี่ยมและทรงคุณค่า ของรังนกนั้นที่ผลิตมาอย่างจำกัดจำควร
(limited edition) เนื่องในโอกาสวันแม่แห่งชาติ
โฆษณากล่าวเชิญชวนให้ผู้บริโภคได้้ซื้อ รังนกอันทรงคุณค่านี้ ไปกำนัลแด่ผู้เป็นมารดา
ในเนื้อความของโฆษณาสาธยายว่า รังนกนี้คัดสรรค์รังนกขนาดใหญ่ที่ดีที่สุด
ปรุงด้วยผงทองบริสุทธิ์ บรรจุลงในขวดแก้วใส่สวยงาม ในกล่องกำมะหยี่สีแดงสดใส
เหมาะอย่างยิ่งที่จะแสดงความกตัญญูในโอกาสวันแม่แห่งชาติที่จะถึงนี้

ข้าพเจ้านิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง.....

รังนกนั้นทำมาจาก นกนางแอ่น
ที่สร้างรังของมันเมื่อรู้ว่ามันเองกำลังจะให้กำเนิดทายาทนกน้อยๆ
โดยการสกัดเมือกในปาก เรียงร้อยกลายเป็นรังน้อยจับกับผนังถ้ำ
เพื่อจะได้เป็นที่พักพิงและเลี้ยงดูลูกน้อยนั้น ในรังที่มันสร้างขึ้นอย่างดีที่สุด
แต่แล้วรังของเจ้านกนางแอ่น กลับต้องมาอยู่ในขวดใบสวย ที่เราอ้างว่า
จะนำมาเป็นของกำนัลล้ำค่าแด่มารดาของเราหรือ
แล้วแม่นกนางแอ่นที่หวังให้รังน้อยของมันได้เป็นที่พักพิงของลูกและครอบครัวที่อบอุ่นหล่ะ
ถ้าหากรังนกเหล่านี่ถูกเก็บมา แล้วลูกนกที่จะได้ลืมตาดูโลกจะไปอยยู่ที่ไหนกัน

แม่มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกเสมอ
แม่นกนางแอ่นก็มอบสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อลูกของมันเช่นกัน
แล้วเหตุใดเราถึงได้พรากสิ่งที่ดีที่สุดนั้นมาจากเจ้านกน้อยได้หล่ะ
ถึงแม้มันจะเป็นแค่นก ไม่ได้มีความสำคัญอันใดกับผู้คนอย่างเราๆ
แต่มันก็มีความเป็นแม่ มีสัญชาติญาณที่จะรักลูก มีสิทธิที่จะปกป้องครอบครัวของมัน
คนเรามีจิตใจจะทำร้ายสิ่งดีงามเหล่านี้ เพื่อที่จะได้ขึ้นชื่อว่าลูกที่ดี ลูกที่น่ารัก อย่างนั้นหรือ
คนเราเลือกที่จะทำลายแม่ของคนอื่น เพื่อจะได้เป็นที่รักของแม่ตัวเองมาขึ้น อย่างนั้นหรือ

มีอีกหลายสิ่งอย่างที่เราสามารถทำ หรือสรรหา มาเพื่อแสดงความกตัญญูต่อบุพการีของเราได้
โดยไม่เบียดเบียนใคร หรือทำลายครอบครัวของใคร

สุดท้ายนี้ก็ขอคุณความดีทั้งหลาย ดลบรรดาลให้คุณแม่ของข้าพเจ้า ของทุกคนและของทุกชีวิต
มีความสุขทั้งกายและใจตลอดไป

Permalink Reply by zomanat on August 10, 2009 at 4:13pm

ชอบอะ จริงมาก

Permalink Reply by ตากล้องหนุ่ม on August 11, 2009 at 9:48am

ผมเห็นด้วยกับคุณJaZZนะครับ ผมเป็นคนนึงที่จะไม่ยอมกินรังนกเด็ดขาด มันไม่ใช่ของจำเป็นที่มนุษย์ต้องกิน มีอาหารมากมายในโลกนี้ให้เราเลือกกินได้นิครับ ทำไมต้องไปไปทำร้ายธรรมชาติด้วยการกินรังนกด้วยก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แม้แต่คุณหมอเองก็บอกว่ารังนกมันก็ไม่ได้วิเศาวิโสอะไรมากมายนัก

Permalink Reply by Withit Korprasertsri on August 13, 2009 at 3:34pm

ดีนะที่ผมกินซากไก่ ไม่ได้กินรังนก

"อยากเห็นนกบุกมากินรังคนบ้าง"

Permalink Reply by iammacman on August 12, 2009 at 1:43pm

จำกันได้บ้างมั้ย...
ครั้งแรกในชีวิตของเรา
ที่ได้ "กดชัตเตอร์"
...............................

ภาพแรกในชีวิตของผม
ที่ได้เป็นคนกดชัตเตอร์เพื่อบันทึกภาพ....คือภาพนี้.....
ภาพของ "แม่"
.....................................

ผมจับกล้องถ่ายรูปของพ่อ มาตั้งแต่เล็ก
แต่ไม่เคยได้ถ่ายรูปด้วยตัวเองเลยสักครั้ง
.........

วันนั้น.....
ผมอายุสัก 7 หรือ 8 ขวบ
แม่ไปอบรมลูกเสือชาวบ้านที่เขตยานนาวา
พ่อให้แม่ไป....เพราะพ่อก็เป็นลูกเสือชาวบ้าน
แม่ไปหลายวัน ไปอบรม
ผมคิดถึงแม่..
จนวันสุดท้ายของการอบรม
ก็มีพิธีรับผ้าพันคอ
พ่อพาผมไปด้วย....ไปรับแม่กลับบ้าน
.........

พ่อยืนอยู่ด้านหลังกลุ่มคนจำนวนมาก
พยายามจะถ่ายรูปแถวที่กำลังเดินมา
แต่คงไม่สะดวกมั้ง
.........

กล้องของพ่อ...
หนักเกินเด็กวัยอย่างผมจะถ่ายได้
พ่อปรับค่าต่างๆ ของกล้อง....
แล้วยื่นให้ผม....
พ่อบอก "ไปถ่ายรูปให้แม่"
ผมแทรกตัวออกไปด้านหน้าของกลุ่มคน
มีคนยิ้มให้ผมแล้วบอกว่า...
"ไอ้หนู...มายืนตรงนี้" ..... ผมจำได้
.........................................

แล้วแม่ก็เดินมา
ผมยกกล้องขึ้นเล็ง
จากที่เคยจับกล้องพ่อมาเล่น
วันนั้น...ผมถ่ายภาพแรกในชีวิตของผม
ภาพนี้.....ภาพของแม่..

วันนี้...วันที่ผมถ่ายรูปเก่งกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า
ภาพที่เห็นตอนนี้
แสงโอเวอร์....โฟกัส พร่ามัว....
แต่ทุกครั้งที่ผมดูภาพนี้
ผมนึกถึงวันนั้น......ทุกครั้ง
..................................

แม่เป็นคนที่ให้อะไรๆ ที่เป็นความประทับใจในชีวิตของผมเสมอๆ
สอนให้ทำโน่น ทำนี่
เรื่องการถ่ายรูป แม่ว่าแม่จะไม่ได้เป็นคนสอน
แต่ผมก็ภูมิใจ...ที่ภาพถ่ายใบแรกที่ผมกดชัตเตอร์
เป็นภาพของ "แม่"
.........

คนซ้ายสุดนั่นไง แม่ของผม
ภาพใบนี้ปัจจุบันมีอายุมากกว่า 30 ปี แต่วันนี้แม่ก็ยังสวยเท่าเดิม
.................

แม่ครับ....ผมรักแม่ครับ

Permalink Reply by bubb on August 12, 2009 at 6:14pm