"ลางทีก็แล้งร้อน ให้รอหายกับสายฝน
ลางทีบ้างสุขล้น สุดท้ายหาย ชั่วพริบตา
ลางทีพายุร้าย ก็กล้ำกลาย กระหน่ำมา
ลางทีดั่งคำว่า รู้แต่หน้า ยากรู้ใจ
ความรักก็เท่านี้ หนีอย่างไร ได้สักหน
วังเวียนที่เวียนวน จนใจเจ็บ จบที่ใจ "