ในอดีตผมเคยคิดอยู่หลายต่อหลายครั้งแล้วเหมือนกันนะว่าคนเรานี่เกิดมาต้องทำงานเพื่อแลกเงินทำไม.....จริงเป็นใครก็คงตอบได้ว่า ทำไม อย่างไร เราก็รู้ว่าเงินคือพระเจ้าที่บันดาลสุขให้กับพวกเรา....แต่พระเจ้าไม่ยักจะเดินมาหาทุกคนนะ ทั้งๆที่ทุกคนก็รักพระเจ้า
แต่พระเจ้าก็ต้องให้คนที่ทำอะไรสักอย่างเพื่อเป็นการแลกกัน และจะได้พระเจ้าเข้ามาดูแลชีวิตให้ดีขึ้น....
คนเราต้องทำงานเพื่อได้พระเจ้ามาอยู่ในกระเป๋า อยู่ในมือ.......อย่างนั้นหรือ!!! จริงผมเองก็รู้อยู่แกใจอยู่แล้วว่า ทำไมถึงต้องทำงาน แต่เป้าหมายต่างหากเล่าที่เราแต่ละคนมองไปข้างหน้าไม่เหมือนกัน ผมรู้ว่าเมื่อเราอายุเพิ่มขึ้นมานิดหน่อย เราก็จะเริ่มมองอะไรแตกต่างกันมากขึ้นทุกวัน......เมื่อก่อนผมอาจจะไม่เข้าใจว่าทำงานทำไม....แต่ทุกวันนี้ผมกลับมองอีกด้านของการทำงาน เงินสำหรับผมมันอาจจะไม่ใช่เป้าหมายทั้งหมดของการทำงานอีกแล้ว......แต่ต้องยอมรับว่าเงินหรือพระเจ้าก็มีส่วนเหมือนกันในการตัดสินใจในการทำงานนั้นๆ แต่เป้าหมายล่ะ มีมั๊ย...แน่นอน ชีวิตต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน....ผมเริ่มมองว่าการทำงานของผมในตอนนี้ ในวัยขณะนี้อยากที่จะเริ่มสร้างให้เป็นผลงานที่น่าจดจำ.....มากกว่าทำงานไปวันๆเท่านั้น หรือเพื่อเงินอย่างเดียว
อาจจะเป็นเพราะเราเริ่มชัดเจนกับตัวเองมากขึ้น และรู้ว่าจริงๆแล้วเงินไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่เงินก็เรียกได้ว่าคล้ายๆกับลมหายใจ ขาดไม่ได้ แต่หยุดได้เป็นพักๆ เพราะฉะนั้นการทำงานของคนอายุเท่าๆผมกับคนที่อายุน้อยกว่าอาจจะไม่เหมือนกันเลยในเรื่องเป้าหมาย เพราะมุมของคนแต่ละคนไม่เท่ากัน.......
ผมเองพยายามเหลือเกินที่จะสร้าสรรค์ในสิ่งที่ตัวเองรับผิดชอบให้ตรงตามโจทย์ ที่ได้รับมอบหมายให้ทำ.....บางครั้งการได้ทำงานกับเด็กๆที่อายุอ่อนกว่ามากๆมันก็สะท้อนความเป็นตัวเราในยุคหนึ่งได้เหมือนกัน แต่ต่างกันที่ห้วงเวลาของชีวิตในการทำงานของเรากับเขาไม่ใกล้กันเลย น้องๆหลายคนมีความรับผิดชอบมากที่เดียว แต่กลับกันในบางคนกลับมีเพี่ยงน้อยนิด หรือเรียกอีกอย่างว่ามาทำไปงั้นๆ......ถามว่าผิดมั๊ยในทางปฏิบัติผิด เพราะจริงๆแล้วงานทำงานมันคือการที่กำลังจะสอนให้เด็กๆรุ่นใหม่ก้ามมาพร้อมกับความรับผิดชอบ.......เมื่อก่อนผมก็เป้นเด็กฝึกงานที่ไม่ค่อยเอาไหนเหมือนกัน...
ช่วงปีแรกของการทำงานก็ไม่ได้เรื่องเลย หาคุณภาพไม่ได้เอาเสียเลย ด้วยเหตุนี้มั๊ง...เลยทำให้ผมไม่ค่อยไปว่าหรือตจักเตือนน้องๆที่มาทำงานกับผมด้วยอารมณืที่รุนแรง นอกจากเวลาไปทำงานด้วยกันแล้วเขาเองไม่ทำในส่วนที่เขารับผิดชอบ...อันนั้นก็อีกเรื่อง........จริงผมชอบที่จะสอนคนนะเพราะวันหนึ่งผมเห็นเขาประสบความสำเร็จ ผมก็จะดีใจไปกับเขาด้วย ว่าอย่างน้องเราก็เคยฝากแนวคืดหรือแนวทางการทำงานให้เขา แต่เราเองก้ไม่รู้หรอกว่าเขาจะนำไปใช้หรือป่าว....อันนั้นก็อีกเรื่องนึง......
ทุกวันนี้ผมเองก้เข้าๆออกๆกับงานประจำและฟรีแลนท์มาพอประมาณ ก็ได้สรุปเอาไว้ในชีวิตตัวเองแล้วว่า "การทำงานให้สนุกนั้นต้องไม่คิดถึงเงินให้มากนัก แต่จงคิดถึงผลงานให้มากกว่า แล้วเราจะสนุกกับมัน"

ครั้งหน้าจะมาเล่าเรื่อง อนาคตของผมในอดีต งงมั๊ย!!!!

Views: 78

Comment

You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!

Join PORTFOLIOS*NET

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service