ลมฝนกลางใจเดือน

หอมลมโรยกรุ่นกลิ่นหอมอุ่นไอดิน

ใจถวิลห่วงหาอาทรอาวรณ์หนัก

กลัวลูกรักอดอยากลำบากกาย

มิว่างเว้นวางวายทุกเพลา

ในอุรามีแต่เจ้าแก้วตาดวงใจแม่

ถึงจะแพ้คอยเคียงข้างปลุกปลอบขวัญ

ผ่านคืนวันพ้นล่วงเลยความฝัน

ยังมุ่งมั่นศรัทธาอย่างเปี่ยมล้น

หอมลมโชยกลิ่นหอมมะลิร่วง

ใจแม่ห่วงกลัวเจ้าต้องผิดเผลอ

หลงละเมอคำคมลวงคนสังคม

ลามสังคังพาลเลยให้เส็งเค็ง

กลัวว่าเอ็งจะระบมจมดิ่งปลักโคลนตม

ต้องขืนข่มก้มกลืนของขื่นขม

แพรพริ้วลมผ่านกลางสายฝน

ให้อดทนเฝ้ารอวันฟ้าใหม่

หอมลมหอบฝนมาอุ่นไอรัก

เรียงร้อยถักทอสร้างสืบสาน

ให้เจือจานแด่เพื่อนพ้องทั้งน้องพี่

ทุกคนนี้ที่เกิดล้วนเท่ากัน

ร่วมแบ่งปันสิ่งดีมีเมตตา

ช่วยนำพาสังคมให้ใสสดแลงดงาม

ไม่ต้องถามว่าแม่ภูมิใจอย่างไรเล่า

แค่เห็นเจ้าเปนคนดีก็สุขใจ