Thailand's Creative Art & Design Community

เกาะสมุย น้ำใส ไอทะเล (1)

10.40 น.

ผมและเพื่อนร่วมทางกับเป้คนละใบเรียกแท็กซี่จากหน้าที่พักพร้อมทั้งบอกจุดหมายปลายทางให้กับพี่โชเฟอร์ด้วยน้ำเสียงสบายๆ สุวรรณภูมิคือปลายทางที่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเดินทางหนีความจำเจในช่วงกลางเดือนมีนาคมของพวกเราในครั้งนี้ เกาะสมุยนั่นต่างหากคือสถานที่ที่แท้จริงที่ผมกำลังจะมุ่งหน้าไป เรื่องราวมากมายคงกำลังเตรียมที่จะเผยตัวตนผ่านการรับรู้ของผมในอีกไม่ช้า การเดินทางเท่านั้นที่จะทำให้เราเติบโตและแกร่งกล้าขึ้น พวกคุณคิดเหมือนผมไหม?

11.13 น.

211 บาทคือราคาที่ผมต้องจ่ายให้กับการเคลื่อนย้ายสถานที่ในครั้งนี้ การเดินทางจากที่พักมาถึงสนามบินที่มีเรื่องราวเล่าขานกันดังมหากาพย์ใช้เวลาเพียงไม่เกิน 35 นาทีโดยไม่ต้องทะยานขึ้นทางด่วนแต่ประการใด ภารกิจต่อไปที่ผมและเพื่อนร่วมทางต้องทำก็คือหาอะไรเติมเต็มกระเพาะของเราสองคนเพื่อไม่ให้ความหิวเป็นปัญหาในการเดินทางอันยาวนานของวันแห่งความสุขนี้ แต่ทว่าร้านอาหารร้านเดียวภายในที่พักของลูกค้าที่เดินทางในประเทศกับมีสนนราคาไม่ต่างกับการปล้นกระเป๋าเงินกันอย่างไรก็อย่างนั้น เมนูที่เห็นบรรจงบอกราคาอย่างชัดเจนราวกับเกรงว่าพวกเราจะอ่านมันผิดพลาดด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ 250 บาทคือราคาของผัดไทยจานธรรมดาที่ไม่ได้มีสีสันอะไรมากไปกว่าสีของกุ้งแห้ง แค่เพียงราคาของเมนูง่ายๆเมนูเดียวก็ทำให้เรารู้แล้วว่ามื้อนี้เรากำลังจะต้องเผชิญกับอะไร สุดท้ายเราตัดใจเลือกใช้บริการข้าวราดแกงเขียวหวานในสนนราคา 150 บาทกับอีกหนึ่งเมนู bk fish burger king ราคา 230 บาท และเพียงแค่ไม่ถึงสองชั่วโมงนับจากที่ผมเดินทางออกมาจากที่พัก ทรัพย์สินมูลค่าไม่ต่ำกว่า 600 บาทได้ถูกโจรกรรมจากพวกเราไปแล้วด้วยความเต็มใจ นี่หรือสุวรรณภูมิ ดินแดนแห่งขุมทองที่พวกเราทุกคนใฝ่ฝันถึง

14.10 น.

นกเหล็กราคาถูกหรือที่ผมเต็มใจจะเรียกว่าพาหนะของคนชั้นกลางที่อยากจะบินก็พร้อมที่จะพาผู้โดยสารทุกท่านเดินทางไปสู่สนามบินสุราษฏร์ธานี กัปตันเสียงหล่อยังคงส่งสำเนียงของเขาออกมาอยู่อย่างสม่ำเสมอในทุกๆเที่ยวบินราวกับเขาคิดว่าเราจะได้ยินเสียงของเขาชัดเจนและเขาคงจะคิดว่าฝรั่งมังค่าตาสีเขียวจะเข้าใจภาษาอังกฤษในสำเนียงของเขา

15.20 น.

ผมสาบานกับตัวเองว่าผมเคยเดินทางจากสะพานควายไปแจ้งวัฒนะด้วยเวลาที่มากกว่านี้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ขณะนี้ผมกำลังอยู่สุราษฏร์ธานี ดินแดนร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะ และเมื่อสละจากนกเหล็กได้เพียงชั่วครู่ รถทัวร์ก็พร้อมจะรับหน้าที่พาพวกเราเดินทางต่อไปยังจุดที่เรือเฟอร์รี่กำลังจอดรอที่จะพาไปสู่จุดหมายปลายทางแห่งการพักผ่อนครั้งนี้
ในขณะที่กำลังจะขึ้นรถทัวร์ สำเนียงใต้อันคุ้นเคยก็ปะทะเข้ามาที่ประสาทการได้ยินของผมอย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยง แต่เมื่อสมองสังเคราะห์เสียงที่ได้ยินนั่นอย่างถี่ถ้วนแล้ว มันแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มอย่างอัตโนมัติจนผมเองยังไม่ทันตั้งตัวทีเดียว “นั่งข้างหน้านะ ข้างหลังแอร์ไม่เย็น” สำเนียงใต้ของคุณลุงใจดีพยายามบอกสิ่งนี้กับผมตั้งแต่แรกที่เราพบกันบนรถทัวร์ที่ลุงดูแลราวกับว่าเราสองคนเป็นรักแรกพบของกันและกันก็ไม่ปาน

15.30 น.

ล้อทั้งสี่เริ่มทำหน้าที่ของมันอีกครั้งหลังจากจอดนิ่งที่สนามบินมานาน ผมเตือนตัวเองอีกครั้งว่ากำลังจะได้สัมผัสกับไอทะเลของเกาะสมุยเป็นครั้งแรก เวลาคุณได้สัมผัสกับอะไรครั้งแรก พวกคุณตื่นเต้นกันหรือเปล่านะ และเมื่อคุณได้ทำอะไรเป็นครั้งแรก คุณจำมันได้ดีหรือเปล่า Sex ครั้งแรกทำให้คุณดูเป็นผู้ชายเต็มตัวขึ้นหรือเปล่า หรือคุณจำความรู้สึกนั้นไม่ได้เสียแล้วในตอนนี้ การขึ้นเครื่องบินครั้งแรกทำให้คุณดูเป็นนักเดินทางมากขึ้นหรือเปล่า หรือคุณไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าไปให้ถึงปลายทาง แฟนคนแรกทำให้คุณรู้สึกว่าคุณเป็นคนที่ใช้ได้คนหนึ่งหรือเปล่า หรือว่าคุณก็แค่คบกันไปอย่างนั้น ตอนได้งานครั้งแรกคุณรู้สึกว่าประสบความสำเร็จในชีวิตหรือเปล่า หรือว่าคุณก็แค่มีเกรดดีกว่าคนอื่นเท่านั้น แล้วการไปเกาะสมุยครั้งแรกจะให้อะไรกับผมหรือเปล่า พระเจ้าจะตอบได้หรือไม่ผมเองยังไม่กล้ายืนยัน

17.30 น.

การเดินทางบนท้องถนนใกล้จะสิ้นสุดเต็มที ป้ายข้างทางบอกอยู่เสมอว่าอย่าขับรถด้วยความประมาท อย่าขับรถด้วยความใจร้อน อย่าขับรถด้วยความเร็วสูง แต่ไม่เห็นมีใครบอกว่าเราควรจะขับรถด้วยอะไร ขับด้วยสติ ขับด้วยความตั้งใจหรือว่าขับด้วยมือกันนะ ใครรู้ช่วยบอกผมที

18.06 น.

วัตถุรอยน้ำขนาดใหญ่เริ่มออกตัวจากตลิ่งสุราษฏร์ธานีก้าวเข้าสู่การเดินทางสู่เกาะสมุยซึ่งเป็นรอบสุดท้ายของวันนี้ที่จะส่งนักท่องเที่ยวข้ามน้ำข้ามทะเลไปที่นั่น

19.30 น.

เรือเฟอร์รี่เทียบท่าที่เกาะสมุย การเดินทางผ่านท้องทะเลแรกของวันนี้สิ้นสุดลง พระอาทิตย์กำลังจะจากลาทิ้งให้ผมและเพื่อนร่วมทางอยู่ที่เกาะสมุยกันอย่างเดียวดายทั้งๆที่อุตส่าห์มาด้วยกันตั้งแต่กรุงเทพจนถึงที่นี่ แล้วใครจะยืนยันกับผมได้ว่าเช้าวันพรุ่งนี้พระอาทิตย์ของที่เกาะสมุยจะดีกับผมเหมือนพระอาทิตย์ที่กรุงเทพ หรือคุณจะกล้ายืนยัน
นิสสันเก่าๆคันหนึ่งมารับผมพร้อมกับทักทายกันอย่างพอเหมาะ ผมและเพื่อนร่วมทางแวะกินข้าวกันตรงจุดที่ผมเพิ่งรู้จากชายผู้มาพร้อมรถนิสสันว่าคนที่นี่เค้าเรียกสถานที่ตรงจุดนี้ว่า “หน้าทอน” เปาะเปี๊ยะทอด ไข่ปลาหมึกห่อใบตองย่าง กะเพราหมูไข่ดาว ผัดผักรวมไข่ดาว คือทั้งหมดที่เราดั้นด้นมาจากกรุงเทพเพื่อมากินที่นี่ และหลังจากแวะซื้อของจำเป็นที่ร้านสะดวกซื้อหน้าตาเหมือนที่กรุงเทพ เราและผู้ชายหลังพวงมาลัยนิสสันก็มุ่งหน้าสู่ที่พักที่พวกเราตั้งใจจะเอนกายในค่ำคืนแรกบนเกาะสมุยแห่งนี้

21.00 น.

เราเดินทางมาถึงที่พักในเวลาที่เลยหัวค่ำมาพอดู บรรยากาศของที่พักเงียบจนพวกเราแทบจะได้ยินเสียงหัวใจของกันและกัน เสียงจิ้งหรีดร้องกันระงมเพิ่มบรรยากาศของธรรมชาติให้เรารู้สึกถึงความแตกต่างจากกรุงเทพที่เราจากมา สิ่งที่เรามองเห็นรอบๆที่พักในขณะที่มีเพียงแสงจันทร์คอยให้ความสว่างนั้น พวกเรามองเห็นเพียงต้นมะพร้าว สระว่ายน้ำ และหมู่ดาวบนท้องฟ้าที่รอต้อนรับเราจนถึงวินาทีปัจจุบัน และถึงแม้ว่าเราจะเหนื่อยหนักจากการเดินทางขนาดไหน แต่เมื่อเจ้าของสถานที่แนะนำให้เราลงเล่นน้ำในสระว่ายน้ำพร้อมทั้งให้สายน้ำนวดผ่อนคลายพวกเราด้วยระบบของอ่างจากุซซี่ที่พวกเราคุ้นเคยกันดีนั่นก็ทำให้พวกเรารีบเก็บกระเป๋าเข้าที่พักพร้อมทั้งเปลี่ยนชุดแต่งกายที่เหมาะสมออกมาต้อนรับค่ำคืนแรกที่เกาะสมุยด้วยการนอนให้สายธารผสมคลอรีนนวดประคบร่างกายของพวกเราอย่างแสนสบาย และด้วยความที่ท้องฟ้าในวันนี้เป็นใจให้กับพวกเราเป็นอย่างยิ่ง เราจึงมีหมู่ดาวและกระต่ายน้อยบนดวงจันทร์อยู่เป็นเพื่อนราวกับกลัวว่าราตรีแห่งลิปะน้อยจะทำให้เราสองคนเหงากันจนเกินไป

22.30 น.

เมื่อได้เวลาพอเหมาะ งานเลี้ยงกับหมู่ดาว ณ สระว่ายน้ำที่วางตัวอยู่ท่ามกลางต้นมะพร้าวก็สิ้นสุดลง ผมชำระล้างร่างกายอีกครั้งพร้อมทั้งเตรียมตัวที่จะใช้เวลาพักผ่อนเพียงเล็กน้อยให้คุ้มค่าที่สุด เพราะในเวลา 02.45 น. ผมมีนัดกับคาร์โล อันเชลอตติ และ โจเซ่ มูริญโญ่ ที่ลอนดอน ผมบอกกับตัวเองอีกครั้งว่า ถึงแม้พรุ่งนี้จะมีอะไรให้ทำอีกมากในช่วงเช้า และนี่ก็เป็นการมาเที่ยวเพื่อผ่อนคลาย แต่ผมไม่สามารถจะผิดนัดครั้งนี้ได้จริงๆ

04.45 น.

ผลการแข่งขันที่ค่อนข้างจะทำให้ผิดหวัง เกือบจะทำให้ผมไม่สามารถจะหลับตาลงไปได้ แต่ด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางสุดท้ายผมก็ต้านความต้องการของร่างกายไม่ไหวพร้อมทั้งปล่อยให้ตัวเองด่ำดิ่งเข้าสู่ราตรีแห่งการหลับใหลอีกครั้ง

Favorite

0 members favorited this