ชั้นเป็นคนที่ความทรงจำขาดหายไปบางช่วงเวลา
และไม่สามารถจดจำอะไรได้แม่นยำแม้กระทั่งสิ่งที่สำคัญในชีวิต
ชั้นมักคุ้นเคยกับบางสิ่งที่ไม่ใช่ความทรงจำ...
มันเป็นความรู้สึกที่ยากที่จะอธิบาย
เต็มไปด้วยสารพัดคำถามที่พยายามจะหาคำนิยามสวยๆงามๆมาอธิบาย
ความรู้สึกอบอุ่น สบายใจ เหมือน ณ ที่ตรงนี้ชั้นปลอดภัย...
ปลอดภัยจากความเป็นทุกข์ ปลอดภัยจากความเศร้า.

บนโลกกว้างใหญ่ในวันที่เหนื่อย... ท้อ...
"คนเราอาจเพียงต้องการมุมเล็กๆในห้องกว้าง
ที่ไม่ว่าจะกว้างเท่าไหร่ เราก็ตัวเล็กนิดเดียว...
มุมเล็กๆที่ให้ได้นั่งพิงไหล่ใครซักคน
และแชร์ความรู้สึกให้กันและกัน."

"ให้ชั้นอยู่ตรงนี้... ซักพักนะ."
นั่นคือสิ่งที่ชั้นคุ้นเคยมาตลอด กับการได้พักหัวใจที่แสนเหนื่อยล้า
อยู่กับคนๆนึงที่มองเห็นความอ่อนแอของชั้นเพียงคนเดียว
เข้าใจทุกความรู้สึกที่โกหกกันไม่ได้
...
"แม้ตื่นขึ้นมาบนโลกแห่งความจริง คนๆนั้นจะหายไปตลอดกาล."
แต่ชีวิตของชั้นต้องดำเนินต่อไป... ด้วยกำลังใจจากเค้า
สร้างโลกกลางวันอันแสนสว่างไสว ให้มีชีวิตชีวาผ่านปัญหามากมาย
เฝ้ารอวันที่แสงอาทิตย์ลดทอนลง เข้าสู่ค่ำคืนอันเงียบสงัด ณ มุมเล็กๆนั้นอีกครั้ง
- ขอบคุณนะ -
You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!
Join PORTFOLIOS*NET