ชื่อผลงาน : โอ้! ตัวแทนประชาไทยของฉัน
เทคนิค : ดินสอไข สะอะคริลิคบนผ้าใบ
ขนาด : 60 x 40 ซ.ม.


“โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้”



โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
ผมไม่ใช่ผู้ชนะในทุกๆเรื่อง
ผมไม่ได้มาคุยฟุ้งเฟื่องเพียงเอาใจ
โปรดไปให้ห่างไกลหากหวังเพียงความสุข
ผมร่ายทุกข์ ร่ายสุข ปนสนุกคละเคล้า
ผมเพียงชวนอ่าน เบา-เบา โปรดอ่านข้อความนี้

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
จงไปให้ไกลซะแม่สาวหน้าใส
ผมไม่ใช่หนุ่มหล่อเหลาเอาใจใครไม่เก่ง
แต่ผมบรรเลงศิลป์แน่ ไม่แพ้ใคร
ผมไม่ใช่ใครคนหนึ่งที่เธอออกตามหา
ผมเป็นเพียงประชาหนึ่งพึงครรลอง

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
ผมตรึกตรองอย่างมานะผ่านมา 28 ปี
จนถึงวันนี้พบความจริงหลากหลายอย่าง
ทั้งเรื่องแมวใกล้ปลาย่างในทำเนียบฯ
ทั้งเรื่องตัวผู้แทนฯแสนเอาเปรียบประชาไทย
ทั้งเรื่องชั่วช้าสุดจัญไรเต็มบ้านเต็มเมือง

โปรดอ่านข้อต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
จงไปให้ไกลพี่ซะน้องสาวหน้าใส
พี่ไม่ใช่หนุ่มกระเป๋าหนักใหญ่ สุดใจดี
พี่เป็นเพียงชายคนหนึ่งที่อยากมีใจบริสุทธิ์
แต่อดีตกระแสสังคมมันฉุดให้ไหลไปตามหลัก
พี่จึงหลงจมปลักอยู่นานเป็นหลายปี

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
บัดนี้พี่ชนะใจตนและกระแสหลัก
บัดนี้พี่สลัด ที่มัวสักแต่ตามกระแส
บัดนี้พี่ไม่ขอแคร์โลกหยาบ แสนฉาบฉวย
บัดนี้พี่ช่างร่ำรวยสุนทรียะ กวี ศิลป์
บัดนี้พี่ถวิลเพียงความสุขจากภายใน

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
จงไปให้ไกลพี่ซะน้องสาววัยรุ่น
พี่ไม่ใช่คุณทูนหัวดังในฝัน
พี่เป็นเพียงคนสรรสุขด้วยผืนผ้า
พี่เป็นเพียงคนกล้า บันทึกในความจริง
น้องจงไปให้ไกล หากยังสิงสู่ในวัตถุ

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
น้องบอกอยากชนะหัวใจของหนุ่มๆ
น้องบอกอยากจะกุมหัวใจใครต่อใคร
พี่ถามกุมใจเขาแล้วเจ้าได้อะไรกลับคืน
อย่าได้ฝืนตอบเพียงกลืนกินกามารมณ์
หากเป็นเยี่ยงนั้นมันจ่อมจม พี่ขอประณาม

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
น้องบอกอยากจะได้ร่วมชะตากับคนจริงใจ
น้องเอ๋ย ไม่ว่าที่ไหนๆมันก็ไม่มีขาย
ความจริงใจบางคนจวบจนตายก็ไม่พบเจอ
เพราะมัวหลงเผอเรอกับคำหวาน จมหู
โถ โฉมตรูความจริงใจนั้นใช้เวลา

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
ผู้ชนะใจย่อมต้องยอมพ่ายเสียก่อน
ไม่ควรด่วนใจร้อน อยากมี อยากได้
สังคมมันใหญ่มุ่งแข่งขันกันไป แก่งแย่ง
ทุ่มเททั้งแรงกายและแรงจากขั้วในหัวใจ
ผิดหวังรับไม่ไหวฆ่าตัวตายก็มากมี

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
ด้วยภาระอันยุ่งยิ่งในปัจจุบัน
ด้วยการเดินตามฝันพร้อมการงาน
สิ่งต่างๆมันล้วนขนานไม่บรรจบ
น้องเอ๋ย สุขพบได้ในสิ่งที่เรามี
เพียงแค่นี้เป็นพอ ประสบสุขพอเพียงเลี่ยงเกินงาม

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
แล้วน้องจะซาบซึ้งเข้าถึงในธรรมะ
เช้านี้พี่ย่ำเท้าด้วยจิตอันมานะ
เผอิญดอกหนึ่งของเฟื่องฟ้า ล่วงลงมาประ
สัมผัสบนใบหน้า พี่ซึ้ง จึงขอคาราวะ
เจ้าเฟื่องฟ้าแม้งาม มันยังร่วงโรย

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
น้องเห็นธรรมะอย่างที่พี่เห็นไหม
มันสะเทือนจิต สะท้านเข้าไปถึงในหัวใจ
ความงดงามของสรรพสิ่งรอบตัวเรานี่ไง
คล้ายชีวิต แม้เฉิดฉาย เปล่งรัศมีสักปานใด
วันหนึ่ง--สุดท้ายก็หมดความหมายลง

โปรดอ่านข้อความต่อไปนี้ด้วยสติสัมปชัญญะ
เพียรเถิด เพียรเถอะนะคนดี พี่ขอบอก
ไม่มีวันช้ำชอกหรอก หากมุ่งสร้างสมในสิ่งงาม
มุ่งเดินตามในครรลองและคล้องธรรม
แม้วันสุดท้ายของชีวิตมาเยือน ยังมีคนคิดถึง และจดจำ
ในความดีที่เธอเพียรกระทำ
หาใช่--ความงามมืดดำที่ฉาบอยู่ภายนอกกายเธอ...



***************************************************