นิทาน แมวน้อย 100 หมื่นชาติ

เรื่องและรูป : โยโกะ ซาโนะ
แปลและเรียบเรียง : พรอนงค์ นิยมค้า







มีแมวตัวหนึ่ง มีชีวิตอยู่ถึง 100 หมื่นปี

แมวน้อยเคยตายมาแล้ว 100 หมื่นครั้ง

เคยเกิดมาแล้ว 100 หมื่นชาติ

มันเป็นแมวลายเสือผู้เก่งกล้า

คน 100 หมื่นคน เคยเลี้ยงดูแมวตัวนี้

คน 100 หมื่นคน เคยร้องไห้เมื่อแมวตัวนี้ตาย

แต่ แมวน้อยไม่เคยร้องไห้เลย ... แม้แต่ครั้งเดียว




ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของพระราชา

แต่แมวน้อยไม่ชอบพระราชา

พระราชารบเก่ง และชอบทำสงคราม

วันหนึ่ง แมวน้อยถูกลูกธนูของศัตรูยิงตาย

พระราชากอดร่างของแมวน้อยร้องไห้กลางสนามรบ

พระราชาเลิกรบ ถอยทัพกลับพระราชวัง

แล้วฝังแมวน้อยไว้ในอุทยาน




ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของกะลาสีเรือ

แต่แมวน้อยไม่ชอบทะเล

กะลาสีเรือพาแมวน้อยท่องทะเล เที่ยวเมืองท่าไปทั่วโลก

วันหนึ่ง แมวน้อยตกจากเรือ แมวน้อยว่ายน้ำไม่เป็น

กะลาสีเรือรีบเอาอวนช้อนแมวน้อยขึ้นมา

แมวน้อยตัวเปียกโชก และตายเสียแล้ว

กะลาสีเรือกอดร่างของแมวน้อยที่เปียกชุ่ม

ร้องไห้เสียงดัง

แล้วฝังแมวน้อยไว้ใต้ต้นไม้

ในสวนสาธารณะของเมืองท่าอันไกลโพ้น


ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของนักเล่นกลประจำคณะละครสัตว์

แต่แมวน้อยไม่ชอบละครสัตว์

ทุกวัน นักเล่นกลจะจับเเมวน้อยใส่กล่อง แล้วใช้เลื่อยผ่าครึ่ง

หลังจากนั้น นักเล่นกลก็อุ้มแมวน้อยที่ขดตัวกลมออกมาจากกล่อง

พร้อมกับโค้งรับเสียงปรบมือ

วันหนึ่ง นักเล่นกลแสดงพลาด

ใช้เลื่อยผ่าครึ่งแมวน้อยออกเป็น 2 ท่อนจริงจริง

นักเล่นกลใช้สองมือหิ้วร่างแมวน้อยที่กลายเป็นสองท่อน

ร้องไห้เสียงดัง

ไม่มีใครปรบมือให้เลย

นักเล่นกลฝังแมวน้อยไว้หลังโรงละครสัตว์


ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของหัวขโมย

แมวน้อยไม่ชอบหัวขโมยเลย

หัวขโมยพาแมวน้อยเดินย่องเหมือนแมว ไปทั่วเมืองมืดมืด

หัวขโมยจะเข้าไปขโมยของเฉพาะบ้านที่มีหมา

ระหว่างที่หมามัวแต่เห่าแมวน้อย หัวขโมยก็งัดกุญแจเปิดหีบสมบัติ

วันหนึ่ง แมวน้อยถูกหมากัดตาย

หัวขโมยกอดร่างแมวน้อย และเพชรพลอยที่ขโมยมา

ร้องไห้เสียงดัง

เดินไปตามทางกลางดึก

เมื่อกลับถึงบ้าน หัวขโมยฝังแมวน้อยไว้ในสวนเล็กเล็ก


ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของยายเฒ่าผู้เหงาหงอย

แมวน้อยไม่ชอบยายเฒ่าเลย

ทุกวัน ยายเฒ่าจะอุ้มแมวน้อย แล้วเหม่อมองออกนอกหน้าต่างเล็กเล็ก

แมวน้อยนอนหลับอยู่บนตักของยายเฒ่าทั้งวัน

ต่อมา แมวน้อยอายุมากขึ้น .. มากขึ้น จนแก่ตาย

ยายเฒ่าหงำเหงอะ อุ้มร่างแมวน้อยที่แก่หง่อมจนตาย

ร้องไห้ทั้งวัน

ยายเฒ่าฝังแมวน้อยไว้ใต้ต้นไม้ในสวน


ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของเด็กหญิงตัวน้อยน้อย


แมวน้อยไม่ชอบเด็กน้อยเลย

เด็กน้อยชอบอุ้ม ชอบกอดแมวน้อยนอน

เวลาร้องไห้ ก็ใช้หลังแมวน้อยเช็ดน้ำตา

วันหนึ่ง เด็กน้อยใช้เชือกพันตัวแมวน้อย สะพายไว้ข้างหลัง

เชือกรัดคอแมวน้อยจนตาย

เด็กน้อยกอดแมวน้อยที่คอพับคออ่อน

ร้องไห้ทั้งวัน

แล้วฝังแมวน้อยไว้ใต้ต้นไม้

.........

แมวน้อยตายจนเป็นเรื่องธรรมดา


ชาติหนึ่ง แมวน้อยไม่ได้เป็นแมวของใครเลย

มันเป็นแมวข้างถนน

แมวน้อยเริ่มเป็นแมวของตัวเอง

แมวน้อยชอบตัวเองที่สุด

เพราะแมวน้อยเป็นแมวลายเสือผู้เก่งกล้า

จึงกลายเป็นแมวข้างถนนผู้กล้าหาญ



ไม่ว่าแมวสาวตัวไหน ก็สนใจจะเป็นเจ้าสาวของแมวน้อยผู้กล้า

แมวสาวบางตัว หาปลาตัวใหญ่มาเป็นของฝาก

แมวสาวบางตัว จับหนูตัวโตมาเป็นของขวัญ

แมวสาวบางตัว เก็บลูกไม้แปลกแปลก มาเป็นของกำนัล

แมวสาวบางตัว ก็ช่วยเลียลายเสือของแมวน้อย

แมวน้อยประกาศว่า





"ข้าตายมาแล้ว 100 หมื่นครั้ง ไม่ว่าเรื่องอะไร ข้าก็ไม่ยี่หร่ะ"





แมวน้อยชอบตัวเองยิ่งกว่าใครทั้งสิ้น



มีแมวสาวสีขาวสวยเพียงตัวเดียว ที่ไม่สนใจแมวน้อยเลย




แมวน้อยเข้าไปใกล้แมวขาว แล้วกว่าว่า

"ข้าตายมาแล้ว 100 หมื่นครั้ง"

แมวขาวเอ่ยเพียงคำเดียวว่า





"อ้อ"



แมวน้อยรู้สึกโกรธขึ้นมา เพราะว่าแมวน้อยชอบตัวเองที่สุด

วันแล้ววันเล่า แมวน้อยเทียวไปหาแมวขาว และกล่าวว่า

"เธอยังอยู่ไม่ถึงแม้แต่หนึ่งชาติ ไม่ใช่หรือ"

แมวขาวตอบเพียงคำเดียวว่า



"อ้อ"



วันหนึ่ง แมวน้อยตีลังกาสามตลบต่อหน้าแมวขาว
แล้วกล่าวว่า

"ข้าเคยเป็นแมวของคณะละครสัตว์ด้วยนะ"

แมวขาวเอ่ยเพียงคำเดียวว่า



"อ้อ"



"ข้าตายมาแล้ว 100 หมื่น ..."

แมวน้อยเอ่ยขึ้นมา แล้วหยุดกลางคัน

ก่อนจะกล่าวต่อไปว่า

"ขออยู่ข้างข้างเธอได้ไหม"

แมวขาวตอบว่า



"ได้"





แล้วแมวน้อยก็อยู่เคียงข้างแมวขาวตลอดมา

แมวขาวออกลูกแมวน้อยน้อย น่ารักหลายตัว

แมวน้อยไม่เคยเอ่ยอีกเลยว่า

"ข้าตายมาแล้ว 100 หมื่น ..."

แมวน้อยรักแมวขาวกับลูกแมวน้อยน้อย ยิ่งกว่าตัวเอง


ต่อมา ลูกแมวน้อยน้อยก็เติบใหญ่ ต่างแยกย้ายกันไป
"ลูกลูก คงกลายเป็นแมวข้างถนนผู้กล้าหาญแล้วนะ"

แมวน้อยพูดด้วยความพึงพอใจ



"จ้ะ"



แมวขาวกล่าวตอบ พร้อมกับส่งเสียงครางในลำคออย่างอ่อนโยน

แมวขาวเริ่มกลายเป็นแมวชรา

แมวน้อยส่งเสียงครางในลำคออย่างอ่อนโยนยิ่งกว่า

แมวน้อยคิดว่า อยากมีชีวิตอยู่กับแมวขาวตลอดไป





วันหนึ่ง แมวขาวนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างแมวน้อย

แมวน้อยร้องไห้เป็นครั้งแรก กลางคืนก็ร้อง กลางวันก็ร้อง

ตกค่ำก็ร้องอีก รุ่งเช้าก็ร้องอีก

แมวน้อยร้องไห้ 100 หมื่นรอบ

รุ่งเช้าก็ร้อง ตกค่ำก็ร้อง

จนถึงเที่ยงวันของวันหนึ่ง แมวน้อยจึงหยุดร้องไห้

แมวน้อยนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างแมวขาว






.
..

...
แมวน้อยไม่กลับชาติมาเกิดอีกแล้ว
..








Views: 15416

Comment

You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!

Join PORTFOLIOS*NET

Comment by TodNgao on June 10, 2011 at 4:29pm
"อ้อ"
Comment by easelstudio on March 20, 2010 at 11:33pm
แมวน้อยได้พบความรักของเขาเองแล้ว.. ซึ้ง..
Comment by Whitztiger on March 19, 2010 at 11:32am
ขออณุญาตลอกไปแปะในเฟซบุคหน่อยนะครับ

ไปเจอนิทานเรื่องนี้จากไหนครับเนี่ย อยากซื้อเก็บไว้อ่ะ ซึ้งแบบเศร้าๆ
Comment by Whitztiger on March 9, 2010 at 12:36am
เศร้าสุดๆครับ!!
Comment by RAYNUN on March 8, 2010 at 1:02pm
แง๊ๆๆๆ เศร้าจังอะ
เป็นไปได้ ขอให้ แมวสองตัวนี้ กลับชาติมาเจอกันอีก น้า
Comment by Verarit Vincent Veranondh on February 4, 2010 at 11:46pm
ผมว่าดีออก แบ่งปันเรื่องดีๆ ขอบคุณนะครับ

เราชอบงานสินาถนะ ถ้ามีเวลาวาดภาพจากนิทานในเรื่องนี้ ตามความคิดของสินาถให้ดูหน่อยสิ :D

จะรอติดตาม...
Comment by Verarit Vincent Veranondh on February 4, 2010 at 9:23pm
คิดถึงเจ้าแมวน้อย 100 หมื่นชาติ
Comment by Muikondee on February 2, 2010 at 10:50pm
สนุกจังค่ะ ^^ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด
แมวขาวน่ารักดี "อ้อ ได้ จ๊ะ"

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service