รถเมล์ปรับตามสภาพอากาศ กำลังทำความเร็วให้เพิ่มขึ้นหลังจากส่งผู้โดยสารที่ป้าย ฉับพลันนั้น รถ ปอ.เหลืองได้แซงฉิวไปอย่าไวว่อง ทิ้งไว้แต่กลิ่นควันและฝุ่นผง คนขับหักขวาออกมาเพื่อหลบสิ่งต่างๆที่บดบังวิสัยทัศน์ ปรากฏร่างเมล์เหลือเมื่อครู่อยู่ไม่ไกล ป้ายหน้านั้นเอง มันส่งผู้โดยสาร เขาจึงกดน้ำหนังลงที่คันเร่ง เพิ่มอัตราสายลมตีหน้าให้มากขึ้น หวังว่าจะเอาคืน

แปร๊ตตตตต !!

เสียงแตรเก่าๆ แต่ยังคงความดังสนั่น ไล่จากข้างหนังมาจนประชิด และผ่านไป “โทษเด่อ” เสียงโชเฟ่อร์ดังออกมาจากในตัวรถ หวังจะหัวเราะเยาะ คนขับรถเมล์เหลืองไม่ได้ยิน แต่เห็นภาพการเย้ยหยันนั้นแว๊ปไป ทิ้งไว้แค่ทุลีเกาะกระจกสีส้มแดง

ด้วยความที่เป็นรถใหม่กว่า รถเมล์เหลืองได้ทำความเร็วเข้ามาสูสีกับเมล์เก่าคันนั้น สายตาแค้นเคือง 

กริ๊ง กร๊าก !!

เสียงกริ่งของผู้โดยสารทั้งสองคัน สื่อสารว่า “ป้ายหน้านะ กรูจะลง”

รถเมล์เก่าพื้นไม้ สนิมเกรอะ กับเมล์เหลืองที่ออกมาพร้อมๆกับรัฐบาลชุดใหม่ เบิ้ลเครื่อง รอสัญญาไฟจากผู้โดยสารที่กำลังลง เมื่อก้าวสุดท้ายออกจากตัวประตูรถ เท้าที่เกรงไว้ถูกปรดปล่อยกดลงที่คันเร่งแทบพร้อมกับทั้งคู่ ควันดำโขมงเกิดจากการเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์ของเชื้อเพลิง ล้อยางสีดำเบียดกับพื้นถนนคอนกรีตถีบตัวต้านแรงโด้มถ่วงของโลก ฉับพลันนั้น ! ยานพาหนะขับเคลื่อนด้วยพลังงานเบนซิน พุ่งทยานผ่านทั้งสองไปอย่างไม่แยแส ความรุ้สึกเหมือนลูกของเพื่อนปาจรวดกระดาษเฉี่ยวหูไปอย่างเร็ว ผ่านลอยไปหายลับไปนอกหน้าต่าง รถตู้ร่วม คันนั้นทยานด้วยความเร็วที่สมควรจะไปวิ่งบนทางด่วน

“ท่าไม่ดีแล้ว เห็นอย่างนี้ มันคงแย่งผู้โดยสารไปหมดแน่” รถเมล์ทั้งคู่คิดไปในทำนองเดียวกัน แต่ถึงอย่างไร กรูต้องได้ ป้ายหน้า ป้าคนนนั้น ของกรู ...อ๊ากก รถตู้แม่งจอดรับ ชิปหาย !

ความตรึงเครียดเริ่มเพิ่มขึ้น คนขับรถตู้มองผ่านไปที่กระจกหลัง สัมผัสถึงรังสีอมหิตที่กำลังไล่ตามหลังมา มวลพลังงานดีเซลที่กำลังเหวกอากาศทะยานเข้ามาใกล้ทุกที เมื่อประตูปิด รถตู้ออกตัวล้อฟรี พุ่งพรวดออกจากป้ายอย่างทันควัน ศึกชิงนางระหว่าง รถเมล์มีปลวก รถเมล์เหลืองกินภาษี และรถตู้ผู้ฉวยโอกาศ ความเร็วแต่ละคันไม่ลดละ สร้างเสียงคำรามของเครื่องยนต์ที่ปนเปกัน ทั้งสามต่างเป้นดั่งลูกศรที่ถูกความตรึงเครียดยิงออกไป แหวกอากาสร้อน มุ่งหมายเพื่อชัยชนะ

สายลมพัดฝุ่นเข้าตาผม แสงแดดทำให้ผมต้องระคายเคืองสายตามากขึ้นผมที่ถูกลมพัดฝุ่นเข้ามาติดจนแทบจะกลายเป็นสีแดง มือขวาถือกระเป๋าเสื้อผ้าพร้อมจะเดินทาง มือซ้ายผมยังยกค้างไว้อยู่ พร้อมที่สายตามองรถโดยสาร3คัน  วิ่งเร็วรี้เพื่อเซงกัน ถ้าซิ่งเร็วๆเมื่อแย่งผุ้โดยสารกันจริงๆ “แล้วกรูล่ะ ? “