บางคน "บอกลา"... ทั้งๆที่ รักหมดใจ

บางคนหัวเราะ...ทั้งๆที่เจ็บใจ

บางคนพูดไม่เป็นไร...ทั้งๆที่ยืนแทบไม่ไหว

บางคนขอโทษ...ทั้งๆที่ไม่ผิดอะไร

บางคนขอบใจ...ทั้งๆที่โดนทิ้งมา

บางคนจดจำ...ทั้งๆที่ต้องกล้ำกลืน

บางคนทนฝืน...ทั้งๆที่มันหนักหนา

บางคนจมปลัก...ทั้งๆที่ต้องเสียน้ำตา

บางคน "บอกลา"... ทั้งๆที่ รักหมดใจ

credit: Wankavee Thamtechapant

 

ไปอ่านเจอข้อความข้างบนแล้วมานั่งนึกดู

บางที การมีชีวิตอยู่เพื่อให้ผ่านไปได้แต่ละวัน

ไม่ใช่เรื่องง่าย

 

บางครั้ง 1 + 1 ก็ไม่เท่ากับสอง

อาจจะมากกว่านั้น

หรือน้อยกว่านั้น

หรือไม่ก็เป็น"ศูนย์"

ขึ้นอยู่กับว่า..เรายืนอยู่ตรงไหน..กับใคร

จนถึงวันนี้..ตอนนี้

เรายังไม่แน่ใจว่า จะทำอย่างไร

1+1 จึงจะเท่ากับสอง ได้จริง ๆ

.....................

Views: 1691

Comment

You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!

Join PORTFOLIOS*NET

Comment by THE ABSOLUTE on October 2, 2011 at 10:49pm
^ ^ ชอบฟังคนบ่น
Comment by Sk.z on October 2, 2011 at 8:45pm

พออ่านตาม แล้วเหมือนได้อ่านเรื่องของคนใกล้ตัวสุดๆที่เรียกว่า "ตัวเรา" เลยแฮะ 55+

บางทีรูปแบบชีวิตของคนประเภทนี้ไม่ได้เกิดมาเพื่อต้องการอะไรมาก...

นอกเสียจากความสุขและความสบายใจของคนอีกคนเนอะ

บางทีอาจเป็นโศกนาฎกรรมของการใช้ชีวิตเล็กๆที่หวังเพียงความเข้าใจ... ที่ไม่รู้ว่าต้องอาศัยเวลานานเพียงใดถึงจะได้มันมา

...

แวะมาบ่น Take care ค่ะ :)

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service