บันทึกท่องเที่ยวเส้นทาง ฮานอย สู่ซาปา

รูปแบบการท่องเที่ยวเราจะเป็นแบบ Backpack โดยกลุ่มเรามีสิบคนที่ร่วมทริปนี้ เดินทางจากสุวรรณภูมิ ลงสนามบินในกรุงฮานอย ผ่าน ตม. กันแบบง่าย ๆ เดิน งง ๆ วน ๆ รอกระเป๋าแล้วเราก็ออกมาจากสนามบิน ฮานอยวันนี้เป็นเช้าวันฝนพรำ พวกเราซื้อโลคัลทัวร์ที่โน่นไว้ ให้บริการส่งรถตู้มารับก่อนจะเดินทางด้วยรถไฟในคืนนี้สู่ลาวไกเพื่อมุ่งสู่ซาปา ฉะนั้นเรามีเวลาเกือบวันในการชมกรุงฮานอย แต่สายฝนที่โปรยปรายมาตลอดวันนั้นทำให้เรามีกร่อย ๆ กันไปบ้าง ถ่ายรูปก็คงไม่ค่อยจะสวยสักเท่าไร กลุ่มเราตัดสินใจที่จะชมหุ่นกระบอกน้ำของที่นี่ซะหน่อย ว่ามันจะเป็นอย่างไร และเมื่อเราฝากสัมภาระต่าง ๆ ไว้ที่สำนักงานบริษัททัวร์ฯ เรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาชมฮานอยล่ะ เริ่มต้นเดินเท้ากันมาเรื่อย ๆ ชมของร้านโน้นร้านนี้ จนมาถึงสวนสาธารณะ ตอนแรกอย่างจะนั่งรถสามล้อถีบ แต่ดูสถานการณ์แล้วคงไม่เหมาะแน่ เกิดฝนเทหนักลงมาเราจะเปียกปอนซะเปล่า (ดูจากภาพสิ) เราจึงไปจองตั๋วหุ่นกระบอกน้ำ ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ ไว้ก่อน เลือกรอบ 15.30 น. ไว้ หลังชมเมืองแล้วเราก็จะกลับมาดูล่ะ

ก่อนอื่น ... ค่าเงินที่นี่เค้าเรียกกันว่า ด่อง นะครับ อัตราแลกเปลี่ยนที่ประมาณ 400-500 ด่องต่อบาท อยู่ที่นี่เราจะกลายเป็นเศรษฐี ถึงมหาเศรษฐีกันเลยทีเดียว ซึ่งเวลาซื้อของ ช้อปของ จะปวดหัวเรื่องค่าเงินมาก ๆ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะที่นี่เค้าก็รับเงิน ดอลล่าร์สหรัฐ ยกเว้นแม่ค้าริมถนน ฉะนั้นให้แลกด่องมาไม่ต้องมาก ทริปเราแลกด่องมา ห้าพันบาท/คน สำหรับ 4 วัน 3 คืน ก็ขาดเหลือนิดหน่อยครับ เอาดอลล่าร์ถูไถกันไปได้ ทานข้าวมื้อนึง สิบคน ก็อยู่ประมาณ 1,000,000 ด่อง ใช่ครับ หนึ่งล้านด่อง ... 555

หลังจากเราจัดการกับอาหารกลางวันในตึกข้างถนนเรียบร้อย เราก็เดินเล่นกันต่อ ฝนที่พรำก็ยังไม่หยุด แถมดูทีท่าว่าจะหนักกว่าเดิม เดินเรียบ ๆ เคียง ๆ มาที่สวนสาธารณะอีกครั้ง ก็พบกับรถไฟฟ้านำเที่ยวชมเมือง อันนี้สิน่าสนใจไม่เปียกปอน ส่งคนไปเจรจาสรุปราคาไม่ได้ผลครับ เค้าไม่ยอมให้ต่อรอง แต่พอเราข้ามถนนกลับมา คนขับก็วิ่งมาหาพร้อมเงื่อนไขที่เราสามารถรับได้ 1 ชม. กับการนั่งรถไฟฟ้าเที่ยวกรุงฮานอย ก็โอเค ๆ ไหว ๆ ;)

คนขับรถไฟฟ้าพาเที่ยวที่นี่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้นะครับ อ้าว ... แล้วมันจะคุยกับนักท่องเที่ยวยังไง ก็พอพูดได้ล่ะครับ แต่ก็แบบ งง ๆ กันทั้งเค้าและเรา พอสื่อสารกันได้ แต่จะถามเอารายละเอียดว่า ตรงนี้คืออะไร ประวัติเป็นไง อย่าหวัง ... ถ้าอยากได้ข้อมูลเชิงลึกในการท่องเที่ยวแบบนี้ แนะนำให้หาไกด์สักคนมากับเราด้วย แต่คอนเซปเรา Backpack แนวประหยัด มีหรือจะยอมเสียเงินให้ไกด์ 555 ... แต่ก็สนุกไปอีกแบบนะ ขอบอก เพราะมันจะฮา ๆ มึน ๆ งง ๆ กันทั้งคู่ ;)

เวลาที่เหลือเราก็หมดไปกับการเดินถ่ายรูปกันไปเรื่อย ๆ ใครใคร่ช้อป ก็เดินไปช้อป ใครอยากเดินชมเมืองก็เดินกันไป แล้วไปพบกันที่หน้าโรงละครหุ่นกระบอกน้ำ ซึ่งก็มีร้านกาแฟบริการสำหรับลูกค้า กาแฟอร่อย โดยเฉพาะ ลาเต้เย็น หุหุ ... เดี๋ยวเข้าไปชมหุ่นกระบอกน้ำกัน ... สำหรับการแสดงหุ่นกระบอกน้ำนั้น เป็นการแสดงพื้นบ้านของชาวเวียตนาม โดยแสดงหุ่นประกอบกับบทเพลงพื้นบ้าน ดนตรีพื้นบ้านซึ่งไพเราะมาก ๆ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติ ตำนาน อภินิหาร และวัฒนธรรมของชาวเวียตนาม ดูกันรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้บ้าง แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว เห็นจะเคลิ้มหลับกันไปเพราะเพลงไพเราะ แอร์เย็น ๆ ซะเกือบครึ่ง อิอิ ... เอากล้องถ่ายภาพเข้าไปจ่ายเพิ่ม 1 ดอลล่าร์ต่อกล้องนะครับ ซึ่งเอาเข้าไปก็ถ่ายไม่ค่อยได้ภาพหรอก เพราะข้างในมันมืด แต่ก็ดีกว่าเอาไปฝากใครไว้ก็ไม่รู้ สามสิบบาท จ่ายไปเถอะ ถ่ายวีดีโอกลับมาก็ยังได้ เนอะ

จบจากการชมหุ่นกระบอกน้ำแล้ว เราก็เดินกลับไปที่สำนักงานบริษัทฯ ทัวร์ ที่เราซื้อตั๋วรถไฟไปลาวไกกันคืนนี้ เราจองตู้นอน 4/1 Cabin ไว้ เวลาที่เหลือเราเช่าห้องเพิ่ม 2 ห้อง เพื่ออาบน้ำแต่งตัวกันก่อนที่จะไปลุยต่อบนรถไฟ สายคิงส์เอ็กเพรส ออกเดินทาง 2 ทุ่มครึ่ง ถึงลาวไก 6.30 น. ของอีกวัน คืนนี้คงได้นอนโยกเยกสมใจอยากกันแล้วล่ะครับ ... ทางบริษัทฯทัวร์ จะเอารถตู้มารับเราไปส่งที่สถานีรถไฟฯ

รถตู้มารับพวกเราแล้ว เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา จากโรงแรมมาได้สักพัก ก็มาถึงสถานีรถไฟฯ เพื่อเริ่มเดินทางจากฮานอย สู่ลาวไก ตามแผนที่วางไว้ เมื่อถึงลาวไกแล้ว เราต้องนั่งรถตู้ไปอีกชั่วโมงนึง เพื่อขึ้นดอยซาปา ... จากสถานีฯ เราต้องเดินไปชานชลา ซึ่งตู้นอนจะอยู่ท้ายสุดโน้นนนน ... เราได้โบกี้สุดท้ายเลย เคยเห็นภาพแต่ในเนท คราวนี้ได้นั่งจริงซะทีแล้ว ตื่นเต้น ๆ ;)

สภาพภายในตู้นอนสาย คิงส์เอ็กเพรส คืนนี้เราได้นอนโยกเยก ๆ กับตู้แอร์ ซึ่งเตียงข้างบนหนาว เตียงข้างล่างร้อน 555 ... เดี่ยวเช้าพบกับ ลาวไก ล่ะ ... แต่ตอนนี้ ราตรีสวัสดิ์ก่อนเน้อ !!!

ชมภาพงาม ๆ และเพลงเพราะ ๆ จาก Youtube ได้เลยครับ