วันนี้ต้องฝืน ลากสังขาร มาทำงาน เพราะจะอีก 3 วันเป็นวันหยุดต่อเนื่อง

..เมื่อวานก็ได้ลาหยุดไปแล้ว..ทำให้วันนี้ต้องอดทนต่ออาการ อึน ๆ มึนศรีษะมานั่งทำงาน



ณ เวลานี้..ทำให้คิดได้ว่า..เวลาที่เราได้มีใครสักคน..เราจะได้มีคนให้ห่วง แล้วมีคนห่วงเรา

ยามที่เราป่วย..



นี่ซินะ..คือข้อดี



เมื่อวานตอนเย็น.. รู้สึกร่างกายไม่มีเรี่ยวแรง..อยากให้ฟื้นตัวเร็ว ไม่อยากนอนซม..จึงไปออกกำลังกาย..

วิ่งก็ไม่ไหวหล่ะ..อยากจะให้เหงื่อ ออกบ้าง..เสร็จแล้วก็ไปทานข้าวต้ม ร้อน ๆ… Continue