ผมเชื่อว่าทุกๆคน ย่อมมีความฝัน ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบการถ่ายภาพ และรักมันมาตลอด
ผมมองว่าการถ่ายภาพ เป็นศิลปะแขนงหนึ่ง
ที่ให้ความสุทรี แก่ผู้ที่ศึกษา มาก
เมื่อก่อนนั้น ตัวผมเองได้เริ่มมีความฝัน
อยากเป็นช่างภาพมืออาชีพ
สิ่งเดียวที่จุดประกายผมก็คือ
กล้องฟิล์มตัวเก่าๆของคุณพ่อ
มันถูกวางลอยู่ในลังของเล่นของผม
ผมก้ไม่รู้เหมือนกันเจ้ากล้องตัวน้อยนี้
มาอยู่ในลังของเล่นผมได้อย่างไร
รู้เพียงว่า " มันเป็นของเล่นชิ้นเดียวที่มีค่ามากสำหรับผมในขณะนั้น " ผมนำกล้องตัวนั้นไปถามคุณพ่อ ว่ามันมาได้อย่างไร พ่อตอบกลับมาว่า อ๋อ มันพังแล้วลูก ผมจึงขอคุณพ่อนำมาเล่น ผมรักเจากล้องตัวน้อยนี้มาก รักยิ่งกว่าตัวหุ่นการ์ตูน ตุ๊กตาไหมพรหม หรือกันดั้ม ในช่วงนั้นถือว่าเป็นของชิ้นเดียวที่ผมรักมากที่สุดเลยก็ว่าได้ ผมเริ่มเติบโตมากับมัน เรื่อยๆ
และถ่ายภาพมาตลอด
โดยเริ่มจากกล้องตัวเล็กๆที่ติดอยู่บนโทรศัพย์มือถือ และกล้องคอมแพ็ค ที่ผมใช้อยู่ทุกวันนี้ และกำลังจะก้าวไปกับกล้องตัวโตๆ ในอีกไม่ช้านี้ ผมหวังว่า ทุกคนที่ได้เข้ามาชมภาพนี้ จะได้แรงผลักดัน และกำลังใจ จากภาพนี้
สุดท้ายนี้ ผมอยากฝากไว้ว่า เมื่อคนเรา ฝันแล้ว ก็จงทำฝันให้เป็นจริง และรักมันให้มากๆ
สักวันมันจะกลับมารักเราเอง



จักริน พานิชย์