แนวความคิดนี้ได้ใช้ลักษณะการดำเนินเรื่องแบบเล่าเรื่องผ่านภาพ (Photo Essay) โดยการอ้างอิงแนวคิดที่ว่า “คนเรามีสองด้าน” คือเบื้องหน้าและเบื้องหลัง เหมือนกับนักแสดง โดยที่เบื้องหน้านั้นจะเปรียบเสมือนการสวมหน้ากากเพื่อเล่นในแต่ละบทบาท เช่น บทบาทคนรัก บทบาทนักเรียน บทบาทเพื่อน เป็นต้น ซึ่งจะเป็นส่วนที่คนทั่วไปจะได้เห็น ในทางกลับกันเบื้องหลังนั้นคือการถอดหน้ากากนั้น ๆ