...สวัสดีครับพบกันอีกครั้งแล้วครับพี่น้อง กับ Album บันทึกความรักความทรงจำ ที่มือผม ที่ใช้ปั้นอยู่ทุกวันได้รับอุบัติเหตุ ( เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ยย) ...ผมเลยใช้ช่วงเวลาว่างฯที่มีอยู่ ระหว่างการรักษามือ เดินทางไปเที่ยวกลางทุ่งนา ครับ ( คนเราใช้เวลาว่างต่างกันจริงฯ 55 ) สองเท้าของผมก้าวไปข้างหน้าได้ไกลมากแล้ว แต่ความคิดของผมกลับยังคง เดินย่ำเท้าอยู่กับที่ วนเวียน อยู่กับเหตุการเมื่อวันที่ได้รับอุบัติเหตุ... บางทีบางครั้ง บางสิ่ง บางอย่าง เราเพิ่งจะเห็นคุณค่า และความสำคัญ ก็ต่อเมื่อเรากำลังจะสูญเสียมันไป .... ผมว่ามาชมงานกันเลยดีกว่าครับ พี่น้อง ...ซึ้ง