เมื่อเหตุผลทางสังคมเป็นผลิตผลชุดหนึ่งที่มนุษย์ได้กำหนดขึ้นมาและผลิตผลนี้เองได้เคลือบแฝงสิ่ง
ต่างๆ จนเกิดเป็นความจริงอีกชุดหนึ่งที่สามารถกำหนดทัศนคตติต่างๆ ของเราไว้ หากงานจิตรกรรมรูปธรรมหรือ
จิตรกรรมเหมือนจริงที่ผมสนใจได้ “สื่อสะท้อน” ความหมายที่เป็นความจริงทางสังคมก็เท่ากับว่าจิตรกรรม
ได้สื่อสะท้อน “สิ่งสมมุติ” อันเป็นการอุปโลกน์ขึ้นจากมนุษย์นั้นเอง จากข้อสังเกตนี้จึงทำให้ผมมุ่งที่จะ “ลดทอน”
การสะท้อนเหตุผลทางสังคมโดยการ “สลาย”ความหมายที่เราคุ้นเคยให้เหลือน้อยที่สุด ด้วยกระบวนการเรียบเรียง
“รูปสัญญะ” ขึ้นใหม่ให้รูปและความหมายต่างๆดำรงอยู่อย่าง “ผิดที่ผิดทาง” เกิดเป็นรูปสถานการณ์ที่มีความ
ผิดปรกติหรือขัดต่อ “กาลเทศะ” จนไม่สามารถใช้หลักของเหตุผลทางสังคมที่เราคุ้นเคยมาค้นหาความหมายจาก
ภาพได้อย่างตายตัว ความหมายที่เกิดขึ้นจากภาพจึงเป็น “ความหมายที่อิสระ” ภาพจึงกระตุ้นให้ “คิด” สำรวจ
ตรวจสอบและค้นหาสาระทั้งเหตุผลทางจิตรกรรมและเหตุผลทางสังคมไปพร้อมๆกัน ผลงานของผมจึงไม่ชี้นำแต่
มุ่งที่จะชี้แนะให้ผู้ดูเห็นความจริงอีกแบบหนึ่งโดยนำเสนอผ่านรูปของความหมายที่มักจะถูกบรรจุอยู่ในงาน
จิตรกรรมเหมือนจริง อีกทั้งยังเป็นการพยายามให้จิตรกรรมได้สื่อสารความหมายหรือนำเสนอเหตุผลทางสังคม
อย่างเป็นกลางไม่โอนเอียงไปทางใดทางหนึ่งอย่างชัดเจนตามโลกที่เราพยายามปรุงแต่งกันเสมอมา