บทที่ 5 เมืองคอนกรีต

มีเมืองเพริดเพลิดเพลินเกินคั่นขีด
คลั่งคอนกรีตสร้างกรุงมุ่งสุขา
รวมทุกอย่างต่างปัจจัยในพารา
รวมไพร่ฟ้านานาฝันหลากชั้นชน

ตึกอัดฉีดจึงกรีดกรายขยายเพิ่ม
ทุกต่อเติมทุกวี่วันทุกแห่งหน
ทั้งแท่งเล็กแท่งใหญ่แท่งทานทน
ทั่วท่วมท้นล้นเอ่อเห่อแผ่นดิน

นครกรีตนครเกินเมินจำเป็น
สร้างเพื่อเซ่นแนวคิดติดทรัพย์สิน
เพื่อกำไรนายทุนลุ้นโกยกิน
เพื่อชีวินคนเมืองปูนเมืองศูนย์กลาง

อาคารสูงสำนักงานมีบานเบอะ
คอนโดเยอะสนองอยากยากขัดขวาง
ร้านเหมาโหลโมเดิร์นเทรดเปรตอำพราง
อีกเหล่าห้างของฟุ้งเฟ้อเกร่อธานี

ขยะตึกเกลื่อนกลาดด้วยขาดแผน
ไร้แบบแปลนรสนิยมสมศักดิ์ศรี
ปล่อยประดานักประดิษฐ์ประลองดี
อ้างเสรีย่ำยีกรุงรกรุงรัง

นครกรีตกรีดชีวิตผู้อาศัย
อยู่จำใจจำทนจำคุกขัง
ต้องอยู่กินต้องศึกษาหาประทัง
ในเมืองถังขยะตึกอึกอักใจ

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย
เดชา เวชชพิพัฒน์