บทที่ 4 เมืองขยะ

ของกินใช้ของใหม่เก่าของเบาหนัก
ของทึกทักของรักหวงของลวงขาย
ของจำเป็นของจำอวดของลวดลาย
ของมักง่ายของมักมากของอยากมี

ของของฉันฉันซื้อถมที่ว่าง
อยู่ตรงกลางใจกระฉอกนอกวิถี
บ้าซื้อของลองทุกอย่างอ้างอวดดี
บรรดามีไม่รีรอขอจับจอง

เป็นเช่นนี้ทั้งเมืองจึงเนืองแน่น
เป็นแว่นแคว้นแดนขยะขั้นขยอง
บนถนนทางเท้าเน่าก่ายกอง
ทุกมุมมองของมักง่ายกระจายปน

อิทธิพลบริโภคนิยมชอบ
สนองตอบทุกต้องการทุกแห่งหน
โน่นจำเป็นนี่จำต้องนั่นจำนน
แต่ละคนสร้างขยะคะนองมือ

สะดวกซื้อสะดวกให้ถุงก๊อบแก๊บ
ถุงสุดแสบสร้างปัญหาใครกล้าหือ
ของเล็กใหญ่ใช้ตะพึดอึดตะปือ
ขาดฝึกปรือลดขยะแขยงใจ

พลาสติกพลิกเมืองเคยสะอาด
แพร่ระบาดพฤติกรรมสุดอ่อนไหว
พลาสติกสร้างกระแสโกยกำไร
ทิ้งขว้างไว้นิสัยแย่แก้ยากเย็น

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย
เดชา เวชชพิพัฒน์