บทที่ 2 เมืองยานยนต์

จราจรเมืองวุ่นจุ้นจ้านจัด
อ่วมอึดอัดยัดแน่นท้องถนน
หนอนดีเซลยั้วเยี้ยเว็จยานยนต์
อีกหลามล้นหนอนเบนซินดืบดิ้นคลาน

ทั้งรถเล็กรถใหญ่รถใจแคบ
รถสีแสบรถผู้ดีรถสีหวาน
รถสถุลรถไพร่รถคนงาน
รถคนพาลพร้อมเพรียงเรียงแถวเดิน

แบ่งเป็นรถใช้งานกับใช้อวด
รถประกวดขับประชันพันธุ์ผิวเผิน
คนละคันตะบันถอยกองพะเนิน
ไร้ขัดเขินเกินกินที่รถมวลชน

ค่าน้ำมันเท่าไรไม่ยี่หระ
หายนะชะถึงชาติไม่ห่วงสน
ขอชูคอนั่งเก๋งเบ่งด้วยคน
บนถนนแห่งหน้าตาบ้ารถแพง

รถจับราวจับจนทุรนราย
ยืนแทบตายกายเป็นเหน็บสุดหน่ายแหนง
รถคนท้องร้องไม่หยุดสุดตะแบง
เด็กแดงๆจราจรช้อนออกมา

รถคนป่วยม้วยมรณ์ก่อนถึงหมอ
รถสองล้อปั่นมั่นหมายตายเหมือนหมา
รถเมืองหลงดงป้ายแดงแหล่งติดตรา
จึงหนักหนากว่ามนุษย์สุดทานทน

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย
เดชา เวชชพิพัฒน์