ความคิดในหัวของผมตอนออกแบบงาน นั้น มีความคิดว่า ญี่ปุ่น เเต่ ไม่อยากเอา ปลาคราฟ์ หรือตัวอักษรมาเล่น

ผม นั้น เป็นเด้ก ที่ ไม่รู้จักโต ชอบโมเดล ชอบของเล่น

อยากให้รองเท้าคู่นี้ เหมือนของเล่น

ผมชอบ ตัวการ์ตูน ที่ชื่อริวจินมารุมาก ริวจินมารุ เป้นหุ่นยนต์รูปร่างสันทัด เเปลงร่างได้ ถ้าอายุเลย 20 น่าจะจำกันได้

เเต่ก้ไม่อยากเอาริวจินมาเป็นเเบบ มันจะออก เป็นมังกรไป

การไหลของเส้น ผมทำออกมา เพื่อ ให้ดูเหมือนรองเท้า กำลังเคลื่อนที่อยู่

ถ้าดูจากข้างหลังที่เป็นรูปหน้าคน จะรู้สึกเหมือนวิ่งอยู่จริง ๆ หรือผมคิดไปเองเนี่ย


ผมนั้น ไม่ได้คิดว่า รองเท้านั้นมีไว้เเค่ใส่ เเต่ ก็ ไม่ได้บ้าขนาดนั้งคุยกับรองเท้า

ผมชอบเล่นกับมัน อยากเล่นอะไรกับมัน อยากให้มันเหมือนของเล่น

ผมชอบรองเท้าที่ มีอะไรให้เล่น และผม มีโอกาสที่ทำให้มันเรืองเเสงได้

ความสนุกจึงเกิด การใส่รองเท้าเรืองเเสงไป ผับนั้น ฟังดูบ้า เเต่ ถ้าเต้น กับเเสงไฟ มันจะดูสนุกมาก

เหมือนรองเท้าเล่นกับเรา โคตรสนุกเลย เเต่กลับมาไม่สนุก เพราะรองเท้าเปื้อน

ผมชอบ อาเฮีย มาร์ค ออง sbtg มาก งานของผม เลยมีอะไร มาเสริม มาเเปะ

ซึ่งก็ยัง ในอยู่ใน คอนเซปญี่ปุ่นอยู่ หน้าคน หมายถึงสิ่งมีชีวิต ผี่เสื้อหมายถึงการเคลื่อนที่


นี้เป็นงานที่ทำออกเเบบ เป็นสัญลักษณ์ ของงาน ฟูจิมารุครับ