Thailand's Creative Art & Design Community

รักไร้เว้นวรรค

บทกวี "รักไร้เว้นวรรค"

(แนะนำให้อ่านโดยไม่เว้นช่องไฟและวรรค
ท่านผู้อ่านจะได้อรรถรสและความหมายแฝงมากยิ่งขึ้น)

ฉันตื่นขึ้นมาในยามเช้าของต้นฤดูหนาวอ้าปากหาวเอาอากาศเข้าไปในปอดสองสามหาวหนแล้วทำการเก็บที่หลับที่นอนอาบน้ำแล้วรับประทานอาหารเช้าในระหว่างกิจวัตรที่กระทำไปนั้นหัวใจของฉันเปี่ยมล้นไปด้วยอุ่นไอรักแม้อากาศจะหนาวเย็นฉันก็ไม่หวั่นนักเพราะฉันมีความรักที่อบอุ่นโอบกอดและโอบอุ้มอยู่ภายในหัวใจขณะที่ฉันรำพันพร่ำเพ้อถึงความรักของตนว่าช่างยิ่งใหญ่จึงทำให้สติและสมาธิที่เคยมีขาดสะบั้นลงไปจังหวะในการเคี้ยวอาหารพลันสะดุดกึกอย่างไม่ได้ปรารถนาให้เป็นไปอาหารที่กำลังเคี้ยวจึงพลัดจากฟันร่วงหลุดอย่างเป็นอิสระแต่แล้วก็ไร้อิสระในทันใดเมื่อมันหล่นเข้าไปอุดหลอดลมฉันจึงขาดอากาศหายใจและไม่กี่นาทีต่อจากนั้นฉันก็หมดลมหายใจเหตุแค่เพียงเพราะฉันคำนึงถึงแต่เรื่องรักอย่างขาดสติ...

***********