บทกวี "รักไร้เว้นวรรค"

(แนะนำให้อ่านโดยไม่เว้นช่องไฟและวรรค
ท่านผู้อ่านจะได้อรรถรสและความหมายแฝงมากยิ่งขึ้น)

 

 

ฉันตื่นขึ้นมาในยามเช้าของต้นฤดูหนาวอ้าปากหาวเอาอากาศเข้าไปในปอดสองสามหาวหนแล้วทำการเก็บที่หลับที่นอนอาบน้ำแล้วรับประทานอาหารเช้าในระหว่างกิจวัตรที่กระทำไปนั้นหัวใจของฉันเปี่ยมล้นไปด้วยอุ่นไอรักแม้อากาศจะหนาวเย็นฉันก็ไม่หวั่นนักเพราะฉันมีความรักที่อบอุ่นโอบกอดและโอบอุ้มอยู่ภายในหัวใจขณะที่ฉันรำพันพร่ำเพ้อถึงความรักของตนว่าช่างยิ่งใหญ่จึงทำให้สติและสมาธิที่เคยมีขาดสะบั้นลงไปจังหวะในการเคี้ยวอาหารพลันสะดุดกึกอย่างไม่ได้ปรารถนาให้เป็นไปอาหารที่กำลังเคี้ยวจึงพลัดจากฟันร่วงหลุดอย่างเป็นอิสระแต่แล้วก็ไร้อิสระในทันใดเมื่อมันหล่นเข้าไปอุดหลอดลมฉันจึงขาดอากาศหายใจและไม่กี่นาทีต่อจากนั้นฉันก็หมดลมหายใจเหตุแค่เพียงเพราะฉันคำนึงถึงแต่เรื่องรักอย่างขาดสติ...

 

***********

 

Views: 215

Replies to This Discussion

จงรัก....อย่างมีสติ

จงรัก....อย่างมีสตางค์ด้วยนะ

กระเป๋าแบนเดี๋ยวแฟนทิ้ง (ฮา) ;D

กระเป๋าตุงแฟนตรึม กระเป๋าแบนฟึ่บ แฟนก็บินหึ่ง หนีไป :)

มาทั้งตุงทั้งตรึม 5555+

ยังไงก็พอใจในสิ่งที่มีก็สามารถมีความสุขได้เนาะ ไม่ว่าจะมีสิ่งใดใด (^___^)

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service