"วินเซนต์ แวน โก๊ะ ศิลปินเลื่องชื่อผู้ขายภาพเขียนได้เพียงชิ้นเดียวตลอดชีวิตอันแสนสั้นของเขา ได้ฆ่าตัวตายลงในปี ค.ศ. 1890 ณ ทุ่งข้าวสาลีแห่งหนึ่งทางตอนเหนือของฝรั่งเศส จริงหรือเปล่า?" 

โมด บรูลาร์ด ผู้สื่อข่าวเอเอฟพีขึ้นต้นรายงานพิเศษที่ชื่อ "New book says van Gogh′s death was killing not suicide" ด้วยประโยคดังกล่าว 

บรูลาร์ดระบุว่า ข้อสันนิษฐานถึงสาเหตุการตายของบุรุษผู้ลือนามอย่างแวน โก๊ะได้ถูกท้าทายโดยสองนักเขียนชาวอเมริกันที่อ้างว่า จริงๆแล้ว ศิลปินยุคโพสต์อิมเพรสชั่นนิสต์ผู้ลึกลับผู้นี้ไม่ได้ฆ่าตัวตาย ทว่าเขาโดนยิงโดยอุบัติเหตุ 

เกรกอรี่ ไวท์ สมิธ และสตีเฟ่น เนฟ เขียนถึงข้อสันนิษฐานดังกล่าวลงในหนังสือชีวประวัติของแวน โก๊ะ เล่มใหม่ที่ชื่อ "Van Gogh: The Life" 

อนึ่ง รายงานของบรูลาร์ดระบุว่า ตลอดชีวิตของชายผู้นี้ เขาต้องทุกข์ทรมานกับอาการเจ็บป่วยทางจิตและโรคซึมเศร้า ซึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยถึงขั้นตัดหูข้างหนึ่งของตัวเองทิ้งมาแล้ว 

ทั้งนี้ สองนักเขียน สมิธและเนฟเคยได้รับรางวัลพูลิตเชอร์จากหนังสือชีวประวัติของศิลปินแจ็คสัน พอลลอคส์ รายงานระบุว่า ทั้งคู่ได้ใช้เวลา 10 ปีเพื่อค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อมายืนยันว่า แวน โก๊ะ ถูกยิงเสียชีวิตขณะที่กำลังวาดรูปอยู่ ณ นอกเมือง Auvers-sur-Oise ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากกรุงปารีสโดยสองพี่น้องตระกูลซีคริทตั้นโดยอุบัติเหตุ ทั้งนี้ จากการสืบค้นจดหมายส่วนตัวและจดหมายของครอบครัว 

ลีโอ จานเซ่น ภัณฑรักษ์ประจำพิพิธภัณฑ์แวน โก๊ะในกรุงอัมสเตอร์ดัม กล่าวว่า ข้อสันนิษฐานใหม่ดังกล่าวมีความน่าสนใจ แต่มันคงจะเป็นการด่วนสรุปเกินไปหากจะนำข้อสันนิษฐานใหม่นี้มาหักล้างข้อสันนิษฐานการฆ่าตัวตายของแวน โก๊ะ 

จานเซ่นกล่าวว่า การฆ่าตัวตายของแวน โก๊ะยังเต็มไปด้วยคำถามที่ยังไม่มีคำตอบ และว่า "นักเขียนทั้งสองไม่ได้พบข้อเท็จจริงอันใหม่ พวกเขาเพียงแค่นำข้อเท็จจริงที่มีอยู่แล้วมาปะติดปะต่อกันเสียใหม่" จานเซ่นกล่าว 

เนฟ หนึ่งในสองนักเขียนเชื่อว่า "เด็กหนึ่งในสองคนนั้นเป็นผู้ยิงแวน โก๊ะ แต่ถึงกระนั้น แวน โก๊ะก็ยังออกมาปกป้องเด็กสองคนนี้และยอมรับกับความตายโดยสดุดี"

เนฟกล่าวว่า "แวน โก๊ะรู้ตัวดีว่าตนเองเป็นภาระของน้องชายมาโดยตลอด และเด็กคนนั้นได้หยิบยื่นความช่วยเหลือให้แวน โก๊ะด้วยการยิงเขาซะ" 

"มันน่าสะเทือนอารมณ์ที่รู้ว่า เขายอมรับความตายเสมือนเป็นการยุติความทุกข์ทรมานทั้งหลายในชีวิต และไม่ให้เป็นภาระแก่น้องชายสุดที่รัก" เนฟกล่าว 

"ถ้าหากว่าแวน โก๊ะ เสียชีวิตตอนอายุ 80 ท่ามกลางกองเกียรติยศและชื่อเสียง ทั้งยังมีใบหูอยู่ครบทั้งสองข้าง เขาก็คงไม่กลายเป็นตำนานอย่างที่เขาเป็นอยู่ทุกวันนี้" หนังสือพิมพ์ "เดอ โวคสแครนท์" ของเนเธอร์แลนด์ให้ความเห็น 

"อาการป่วยทางจิต ความทุกข์ทรมานจากโรคซึมเศร้า ความผิดพลาดทั้งปวงที่เขาได้เคยก่อไว้ รวมถึงการฆ่าตัวตาย เหล่านี้ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์แห่งชีวิตของชายที่ชื่อวินเซนต์ แวน โก๊ะ เฉกเช่นเดียวกับปริศนาและความน่าฉงนของภาพวาดทุ่งข้าวสาลีกับเหล่าต้นไซเปรสอันลือชื่อของเขา" หนังสือพิมพ์เดอโวคสแครนท์กล่าว 

ที่มา: matichon.co.th / 19 ตุลาคม 2554