ใครบางคนที่เคยพบเจอ
แต่ไม่อาจมีความสัมพันธ์
ก็ดูจะเหมือนเป็น แค่คนที่ผ่านเลย
แต่ดูเหมือน เวลา จะนำพาให้
เราได้กลับมาพบเจอกัน
มันคงเป็นเรื่องที่ว่าด้วย โชค และ ชะตา
ความผูกพันธ์ที่มันค่อยๆเพิ่มขึ้น
แลดูเสมือนว่า มันจะทำให้สิ่งที่เรียกว่า
"ความคาดหวัง" เกิดขึ้นในใจฉันอีกครั้ง
แต่แล้ว กำแพงที่ฉันได้บรรจงสร้างมันขึ้นมา
เพื่อปกปิดและคล้ายจะปกป้องนั้่นก็ค่อยๆทลายลงเรื่อยๆ
ความเจ็บปวดจากความคาดหวัง
ที่กำลังจะแปรเปลี่ยนเป็น "ความผิดหวัง"
มันเริ่มจะคืบคลานเข้ามาปกคลุมความรู้สึกส่วนลึก
ภายในจิตใจที่เคยป้องกันตัวเองได้
ทว่าในวันนี้ ฉันคนนั้นกลับไม่มีอยู่จริง คล้ายเสมือนว่าเป็นความฝัน
ครั้งนึงเคยมีฉันที่สามารถดูแลตัวเองจากความรู้สึกต่างๆได้..
ณ ปัจจุบันนี้ มันคงไม่มีอีกแล้ว บนความว่างเปล่าของความรู้สึก